رواية علي قيد الحياة الفصل الثاني 2 بقلم توتا الفقي
عند فاطمه
قاطع تفكيرها صوت رنين هاتفها وكانت حبيبه
فاطمه بحب :الو ايوه يا بيبو......انتى اكتر يا روحى....خلاص انا جايه دلوقتى وهجبلك كل اللى انتى عايزاه.......... حاضر يا بيبو.....يلا سلام ياروحى
قامت فاطمه كل تذهب الى بيتها وفى نصف الطريق أوقفت سيارتها بسرعه كبيره واتصدمت من المنظر اللى قدامها
كانت عربيه مقلوبه الطريق ساكت مفيش حد خالص جريت بسرعه على العربيه ولقيت شخص ملامح وشه مش باينه من الد*م حاولت انها تطالعه و نجحت فى كده فعلا وسندته عليها عشان تعرف تاخده على المستشفى بس كان تقيل جداا وهى مش عارفه تمشى بيه دخلته العربيه نيمته على الكنبه وركبت هى قدام و مشيت بالعربيه
فى المستشفى
فاطمه بغضب: دكتور بسرعه ياشويه به*ايم
الدكتور بغضب من صوتها: لو سمحت يا مدام احنا ف مستشفى مش فسوق فى ناس تعبانه وهى صوتك
فاطمه بسخريه: هوريك الناس التعبانه دى اصبر بس ثم أشارت للممرض بغضب: هات سرير بسرعه وخدوه على العمليات
الممرض بخوف: حححاضر يافندم احضر السرير وقام بنقله عليه وأخذ كريم لغرفه العمليات
فاطمه بهدوء: هاتلى اسمك وبياناتك يادكتور يا محترم.
الدكتور بزعيق: انتى ازاى يا بت انتى تتكلمى معايا كده
فاطمه بسخريه: بت ! انت عارف انت بتكلم مين ولا لاء هتعرف منين ثم أكملت بصر*اخ انا عايزه مدير القسم هنا فورا......بعد قليل جاء المدير
فاطمه بهدوء: اى اللى بيحصل هنا دا المعامله زى الز*فت وانت ساكت ..... ماشى حسابك معايا انت والدكتور المحترم
المدير بخوف :يافندم النت قاطعته فاطمه بهدوء: مش عايزه اسمع حاجه المريض اللى جوا ده يتعامل احسن معامله وانا متكلفه بكل المصاريف
المدير بخوف: ححاضر يافندم كل اومرك هتتنفذ حالا بس يافندم لازم نبلغ البوليس
فاطمه بالامبالاه: اتصلوا..... هى اوضتوا فين
الممرض: ٢٠٦ فى الطابق الثالث على الشمال يافندم
فى غرفه العمليات
الدكتور: قلب المريض وقف هاتوا جهاز الانعاش بسرعه
الممرضه: اتفضل يادكتور
الدكتور : على شويه المريض مش بيستجيب
الممرضه: بس دا غلط يادكتور
الدكتور :بسرعه اخلصى
فى الخارج امام الغرفه
فاطمه بهدوء وهى تتحدث فى الهاتف: اياد عيزاك تجيلى كل المعلومات عن الشخص ده بسرعه.....خلال ساعتين المعلومات دى تبقى عندى...... تمام باى
خرج الدكتور اوقفتها فاطمه تسأله عن حالته
فاطمه بخوف: هو كويس
الدكتور: حاليا لاء قلبو وقف وعملنالوا انعاش يرجع النبض تانى ادعيلوا بس
فاطمه بصدمه: انت بتقول اى عارف لو حصله حاجه مش هسيبك ثانيه واحده انت فااااهم
الدكتور بخوف: ححاضر هعمل كل اللى اقدر عليه ذهب الدكتور ووقفت هى تنظر له من خلف الزجاج بحزن لا تعلم سببه
وبعد قليل جاءت الشرطه للاستجواب
الظابط: لو سمحتى يا مدام
فاطمه بتعب :خير فى ايه
الظابط: محتاحين نسمع اقولك فى المحضر وعايزين نعرف تفاصيل الحادثه دى بالظبط
فاطمه بتنهيده: انا ......................................وبس هو دا اللى حصل
الظابط : تمام ممكن تمضى على اقولك
فاطمه :اه طبعا اكيد وفجأه رن تلفونها برقم اياد ردت عليه: ها يا اياد عرفت ايه عنه .........بجد انت متأكد من المعلومات دى... تمام ...لا لا مفيش حاجه...باى
بعد انتهائها من المكالمه وجدت الطبيب يقف خلفها وملامح وجهه تدل على الخوف
فاطمه بقلق: خير يا دكتور فى حاجه
الدكتور :بصراحه هو فقد د*م كتير جدا ومحتاجين ننقله د*م
فاطمه:طيب ما فى بنك الد*م هاتوا من هناك
الدكتور : بصراحه مفيش غير كيس بس وهنحتاج تانى ومفيش متبرع
فاطمه: شوف د*مى هيطابق معاه ولا لاء ولو تتطابق خد مفيش مشكله
------------------------------------توتا الفقى -------
فى منزل فاطمه
حبيبه بخوف: انا خايفه اوى يا دادا انا كلمتها بقالى كتير ولسه مجتش لحد دلوقتى
الداده:متخفيش يا بيبو هتيجى زمانها جايه هتروح فين يعنى
حبيبه: مش عارفه الساعه بقت واحده بليل وهى لسه مجتش وبتصل تليفونها بيرد شويه مشغول وشويه غير موجود بالخدمة
الداده: خلاص يا بيبو روحى نامى واول ما تيجى هخليها تجيلك علطول ياعسل
حبيبه بطفوليه: ماشى بس اوعى تنسى والنبى يا ميرو
الداده اميره: حاضر
