رواية عذاب القاسم كاملة بقلم ندي احمد
قاسم : انا طالب ايد حور
محمود : ايه انت عايز تتجوز اخت مراتك
قاسم : يا عمى مهواش عيب و لا حرام حبيبة الله يرحمها و بقالها فوق الست شهور و الاولاد محتاجين لام و انا شايف ان حور انسب واحدة
محمود: بس انا مش موافق ولو على الاولاد يعيشوا مع جدتهم
قاسم: طب بص يا عمى انا بعرض عليك فى الاول بالرضى بس شكله منفعش انا ولادى هيعشوا معايا و لو موافقتش على طلبى هاخد الاولاد و اسافر و استقر بره بس ساعتها مش هطولوا ولاد حبيبة تانى
محمود : يعنى ايه انت متقدرش تحرمنا منهم
قاسم : لاء اقدر و حضرتك عارف كويس انى اقدر فبلاش احسن
محمود : طب اشمعنى حور ديه اختها
قاسم : مش عايز اجيب واحدة تعمل مرات اب على ولادى
محمود : طب لو حور رفضت
قاسم : بركة فيك انت و حماتى تقنعوها
محمود مشى و راح البيت و قال اللى حصل مع قاسم لمراته فايزة و بنته حور
حور : ايه انا عمرى ما هوافق على حاجة زى ديه و ازاى يقولك كده ديه حبيبة لسه ميتة ازاى وا"طي للدرجة ديه
فايزة : طب ولاد حبيبة ديه الحاجة اللى باقية منها لاء انا عايزة ولادها فى حضنى لاء
حور : هو اكيد مش هيعمل كده هو بيعمل كده ليه اصلا
فايزة : لاء يا حور هتتجوزى قاسم انا عايزة ولاد حبيبة
حور : ايه اللى بتقوليه يا ماما حرام عليكى و انا
فايزة : انتى ايه ما انتى كنتى بترفضى العرسان علشانه ولا انتى فكرانى مش فاهمة و انتى خلاص خلصتى جامعتك و مفيش حاجة و انا مش هسمح ان ولاد حبيبة يتربوا بعيد عنى
حور : انتى بتقولى ايه يا ماما الموضوع ده انا نسيته و مش عايزة افتحه تانى و انا عمرى ماهتجوز جوز اختى
فايزة : لو متجوزتيش قاسم و حافظتى على ولاد اختك لانتى بنتى ولا اعرفك
حور : ماما .. بابا حرام عليكم
فايزة : حرمت عليكى عيشتك ... محمود هو قال هكلمك تانى امتى
محمود : قال انى اكلمه و هيجيب المأذون و يجى فى ساعتها
حور دخلت اوضتها تعيط
و تفتكر ايام مكانت هى و قاسم بيحبوا بعض و بعض كده حصلت مشكلة (هنعرفها فى باقى الأحداث ) و أتقدم لحبيبة ساعتها و اتجوزوا
حور : انا بكر"هك يا قاسم
محمود اتصل بقاسم و جابوا المأذون و كتبوا الكتاب و قاسم ساب الاولاد عند فايزة يومين
قاسم اخد حور
قاسم : حور انا ..
حور بمقاطعة : انا مش عايزة اسمع منك حاجة
قاسم كمل سواقة و روحوا البيت
حور دخلت البيت و طلعت الأوضة
قاسم : حور انا عايز اتكلم معاكى
حور : تتكلم فى ايه اظن وقت الكلام عدى من زمان اوى ... بعد اذنك انا تعبانة و عايزة انام
قاسم : انتى هتنامى ليه فى أوضة الولاد المفروض تنامى معايا فى الأوضة
حور : نعم لاء طبعا انت شكلك مش فاهم انا رضيت اتجوز علشان ولاد حبيبة بس لكن غير كده لاء و انا هنا علشانهم هما بس
قاسم راح قرب منها : يعنى انتى موافقتيش علشان حاجة تانية مثلا اننا كنا بنحب بعض
حور : ابعد عنى يا قاسم ... انا نسيت كل حاجة انت جوز اختى و انا عمرى ما هخون اختى
قاسم : بس انا دلوقتى جوزك و ليا حق عليكى
حور : انت ايه ديه حبيبة ميتة من ست شهور ديه كأنها مكنتش مراتك و ام ولادك
قاسم: الله يرحمها بس انتى عارفة ليه انا اتجوزت حبيبة و حبيبة ام كويسة بس انا عمرى ماحبتها
حور : اطلع بره يا قاسم انا مش عايزة اسمع منك ولا كلمة
قاسم طلع و نام فى اوضته
و حور قعدت تعيط و نامت اخيرا
حور جت تتقلب الصبح لاقت قاسم حضنها و قا'لع التيشرت بتاعه
حور بخضة : يالهوووووى انت ايه اللى جابك هنا
قاسم راح حضنها اكتر و همس فى اذنها : صباح الخير يا حورى
حور : ابعد عنى يا حيو"ان
قاسم فجأة
استوب
