رواية حكاية سجدة الفصل الخامس 5 بقلم هاجر العفيفي
: مش عيب تتشطر على بنت بس والله لو فكرت تقرب من خطيبتى هيكون ليا تصرف تاني معاكي
الكل بص ناحية ال بيتكلم وسجده اتصدمت وقالت : أدم !!
مصطفى بغضب : ننننعم خطيبها !!!!؟؟؟
أدم ببرود : أيوه فى حكم خطيبها لحد مانت تطلقها
مصطفى بغضب : انتوا اتتجنتوا ولا ايه سجده دى ليا انا وبس ولا شكل الموضوع جاي على هواكى
سجده بغضب : اخررر"س انا مش هسمحلك تتكلم تانى كده معايا انت عليك تطلقنى وملكش دعوه بحياتى انت فاهم
مصطفى بعصبيه : عجبك الكلام ده يا أمى
كريمه بحزن : ابعد عنها يامصطفى هى تستاهل حد أحسن منك بكتير
مصطفى اتصدم من رد والدته ليه خرج بسرعه من المكان قبل مايق"تل حد
أدم بأحراج : احم انا اسف أن قولت كده بس
قاطعته سجده بهدوء : حصل خير شكرا انك انقذتنى من الموقف ده هو حضرتك دكتور هنا
أدم بابتسامه : أيوه انا دكتور أدم متابع حالة الحاجه كريمه من وقت ماجت
سجده : اقدر أخدها وامشى
أدم : ا ايوه تقدرى بس ياريت الاهتمام بصحتها
سجده : تمام شكرا
كريمه : انا اسفه يابنتى سامحينى
سجده : انا قولتلك ياطنط انتي ملكيش ذنب يلا أجهزى عشان نمشى
#هاجر العفيفى
أستغفروووازياد : طب مقولتلهاش ليه
أدم بحزن : مينفعش دلوقتي هى لسه خارجه من تجربه صعبه
زياد : وهتفضل كاتم حبك فى قلبك لحد امتي
أدم : لحد ماهى كمان تحس بيا
زياد : تفتكر هتزعل لو عرفت انك انت ال بعتلها الرسايل
أدم بقلق : معرفش بس انا والله كان قصدى اخليها تصحصح وتكون عارفه ايه ال بيحصل حواليها انت عارف من وقت ماعرفت أنها اتجوزت بعدت عنها بس لما عرفت أن جوزها بيخو"نها اضطريت اتدخل سجده طيبه جدا ومتستاهلش كده
زياد : ربنا يريح قلبك يارب ياصحبي
(أظن عرفته كده مين ال بعت الرساله لسجده
)
)#هاجر العفيفى
صلوا على شفيعكمفاطمه والدة سجده بعتاب : كده برضوا ياسجده توجعي قلبى عليكي
سجده بتنهيده : حقك عليا ياحبيبتى غصب عنى
فاطمه : نورتى ياست كريمه
كريمه : والله انا محروجه منكم بعد ال مصطفى عمله ده كله
فاطمه : انا هكلمك بصراحه ياست كريمه ابنك ال عمله مش سهل بس برضوا انتى ملكيش ذنب انتي عمرك ماجيتى على بنتى ابدا وتستاهلى تتشالى على الراس
كريمه : يكرم اصلك ياحبيبتى
سجده : كنت عايزه أقولكم على حاجه
كريمه وفاطمه : خير
سجده : انا حامل من مصطفى وقبل ماتتكلموا انا فكرت أن انزلوا بس بعد كده وعيت لنفسى وعرفت أن كنت هعمل أكبر غلط فى حياتى المهم مصطفى ميعرفش حاجه عن موضوع الحمل ده خالص
فاطمه : بس يابنتى
سجده : ماما من فضلك هو اختار حياته وانا لازم اختار حياتى
كريمه : سبيها يا أم سجده دلوقتى على راحتها
سجده : المهم خلى بالك من علاج طنط كريمه ياماما عشان متتعبش
فاطمه : حاضر يابنتى
أذكروا اللهمصطفى رجع البيت وكان تعبان جدا ومش عارف يفكر خالص
نيرمين بدلع : مالك ياحبيبى
مصطفى بضيق : مش طايق نفسى يانيرمين حاسس ان كل حاجه حواليا اتلغبطت
نيرمين بغمزه : تعال بس وانا هنسيك
مصطفى استسلم ودخل معاها وبعد وقت خرج يقف فى البلكونه ويشرب سجاره وبيفكر ازاى يتعامل مع سجده ويرجع والدته
سمع صوت من أوضته ال فيها نيرمين قرب منها براحه
مريم بهمس : ازاى يابابا بتكلمنى دلوقتى مصطفى هنا
والدها : هتمضيه امتى على الشركه
نيرمينبهمسه : ممكن النهارده بس اصبر عليا عشان مش سهل امضيه على اي ورق سلام بقا دلوقتى عشان ميسمعنيش
قفلت مع والدها وخبت التلفون
مصطفى اتصدم من ال سمعه ووقف مكانه مش عارف يتحرك
