رواية ملاكي فهد وملاك الفصل الرابع 4 بقلم رنا شريف
سيف : ملاك فى المستشفى
اميره : مالها يا سيف يلا بسرعه خلينا نروحلها
اتجه الجميع إلى المستشفى وبعد وقت قليل وصلوا وسيف سأل عنها في الاستقبال ووصلوا عندها
حازم : ايه اللى حصل يا دكتور وجت هنا ازاى ؟
_ هي واخده رصاصه و،،،
اميره بمقاطعه : يالهوى وهي عامله ايه عاوزة ادخلها
_ أهدى حضرتك الرصاصة في كتفها وهي كويسه بس نايمه وشويه وهتفوق والبنت التانيه فى الأوضه دى أنا اديتها حقنه مهدئة لأنها كانت منهاره لما وصلت
فهد : تمام نقدر ندخلها
_ أيوة اتفضلوا واحنا بلغنا الشرطه
حازم : ماشى شكراً لحضرتك
الكل دخل لملاك وكانت بدأت تفوق
اميره بلهفه : انتى كويسه يا بنتى
ملاك : ايوة الحمد لله ،كويسه
حازم. : ايه اللى حصل يا بنتى
ملاك : ابيه سيف وصلنى ولما طلعت كانت منه تعبانه وفضلت معاها وبعدين أنا مكنتش عارفه المنطقة هناك ونزلت توصلنى شويه للشارع الرئيسى وجه حد ضرب نار وبس ده اللى أنا فكراه
فهد : انتى شوفتى شكل اللى ضرب عليكى نار ده ؟
ملاك : لأ
سيف : مش وقته المهم انك كويسه
ملاك : فين منه ؟
مها : واخده حقنه مهدئة
سيف : هروح اشوفها فاقت ولا لأ
أميره : ماشى روح
فى مكان جديد
منزل السيوفى
امينه : هي ملاك هتيجى اخر الاسبوع مش كده
قاسم : أيوة ، أنا كلمت عمتها وقالت إنها معاهم بس نايمه
امينه : ماشى ، أمير ابن اختى طلب ايديها
قاسم : مش موافق
امينه بغضب : ليه يعنى هو ابن اختى ماله ؟!!
قاسم : ملاك مش هتوافق
امينه : مين اللى قال كده
قاسم : مش هو طلبها ٣ مرات قبل كده وهى رفضت
امينه : وانت يعنى ملكش كلمه عليها
قاسم : وانا مش هغصب بنتى على حاجز هي مش عايزاها
امينه : ماشى بس متزعلش لما بنتك تعرف
قاسم : انتى بتهددينى
امينه : بعقلك مش بهددك
قاسم : طيب ، سيبينى أنا هقنعها وانتى متتكلميش معاها خالص سامعه
امينه : أما نشوف
فى المستشفى
عند منه
سيف : حمدالله على سلامتك
منه : الله يسلمك ، ملاك كويسة ؟؟
سيف : الحمدلله الرصاصة في كتفها يعنى حاجه بسيطه
منه : الحمد لله أنا عايزة اروحلها
سيف : ماشى بس قبل ما نروح ، كنت عايزه أسألك على حاجه
منه : اتفضل
سيف : انتى شوفتى شكل اللى ضرب عليكم نار ؟؟
منه : ايوه انا عارفة مين اللي عمل كده
سيف : مين ؟
منه : ده أمجد ابن خالى
سيف باستغراب : نعم !! وده بيعمل كل ده ليه
منه : بينتقم
سيف : بينتقم ازاى يعنى ؟
منه : خالى كتبلى كل املاكه قبل ما يموت وكان أمجد مسافر ورجع عشان ياخد الورث بتاعه بس عرف إن خالى كتبلى أنا الورث وكل حاجه بيع وشراء وعايز يموتنى عشان مفكر انى استغليت مرضه وخليته يعمل كده
سيف : وانتى مبلغتيش ليه عنه ؟
منه : عشان هو أمجد الدمنهورى ومش سهل انه يتقبض عليه
سيف بصدمه : أمجد ابن خالك انتى ؟
منه : أيوة ، هو انت تعرفه ؟!
سيف : ده عدو فهد وبيكرهه جداً وحاول يقتله مرتين
منه : أنا عايزة اروح لملاك
بقلمى / رنا شريف
سيف : اه طيب اتفضلى
دخلوا لملاك ومنه جريت عليها حضنتها
منه : أنا اسفه كل ده بسببى
ملاك : ايه؟؟
سيف : بعدين ، أنا هشوف الدكتور لو هتقدرى تخرجى دلوقتى
أميره ،: ماشى يابنى
حازم : خليك انت يا سيف ، روح وصل منه عشان الوقت أتأخر وانا هنزل للدكتور وخد معاك امك ومها
أميره : أنا هفضل هنا لحد ما تروح
حازم : إحنا هنرجع على طول روحى انتى
مشى الكل عدا حازم وفهد
حازم : أنا هشوف الدكتور عشان نمشى
فهد : ماشى
خرج حازم وفضل فهد وملاك
فهد : حمدالله على سلامتك
ملاك : الله يسلمك شكراً
فهد : أنا آسف
ملاك : قولتلك رأيك مش مهم خالص
فهد : حطى نفسك مكانى طيب
ملاك : مقدرش عشان أنا مش بحكم ع الناس من لبسهم وطريقة كلامهم ومستواهم اللى هما عايشين فيه
فهد : طيب ممكن تقبلى اعتذارى
ملاك : خلاص يا فهد حصل خير
فهد : بجد ولا كلام
ملاك : م خلاص يا فهد قولت حصل خير انت هتصدعنى ليه
فهد : لسانك عايز يتقطع
بقلمى/ رنا شريف
ملاك : عارفه ، كلهم قالولى كده
فضلوا يتكلموا لحد ما حازم دخل هو والدكتور
فهد : ها يا دكتور هتخرج
الدكتور : أيوة تقدرى تخرجى بس ترتاحى كويس يا قمر
ملاك : شكراً يا دكتور ، اسمى ملاك
الدكتور : العفو يا قمر بعد اذنكم
فهد : هو مسمعش إسمها ؟!
حازم : خلاص يا فهد هو معاه حق م ملاك زى القمر اهى
ملاك : تسلم يا عمى
مشيوا كلهم ووصلوا للفيلا وأول ما دخلوا ملاك تنحت
امينه : مالك يا بنتى ايه اللى عمل فيكى كده
ملاك : مفيش يا ماما انتى جيتى ليه
امينه : مش عايزانى اجى ولا ايه ؟
ملاك : ابدا أما مقصدش
امينه : طيب لمى هدومك وتعالى
ملاك : ليه ده أول يوم ليا هنا
امينه: هنرجع البلد
ملاك : ليه ؟
امينه : عشان هتتجوزى ابن خالتك
فهد بغضب : ************
