رواية ياقوت قلبي ( ياقوت ومالك ) الفصل الخامس 5 بقلم اية عزازي
ياقوت:أنا فين؟!
(بصيت حولى لقيت نفسي فى اوضه واسعة جداً معظم تصميمها باللون الاسود بس انا حاسه اني ناسيه كل حاجة مش فاكره حاجه خالص صرخت بصوت عالي لقيت باب الاوضه بيتفتح لقيت واحد طويل لابس قميص اسود وعضلاته بارزه وعيونه خضره وشعره بنى وعنده دقن خفيفة شايل أكل ودخل الاوضه وبص ليا وابتسم ،حط الأكل ع السرير وقعد،اه أنا افتكرت ده حمزه..)
حمزه:أنا عارف أن انتى تعبانه من الحادثة واديتك حقنه مهدئه امبارح تعالى افطرى وانا هنزل الشغل.
ياقوت:لأ أنا مش جعانة
حمزه:لازم تفطرى عشان تاخدى العلاج
ياقوت:أنا قولت لأ
حمزه قرب منها وبضحكة شريرة:طب اشربى اللبن عشان مش اعاقبك.
ياقوت ببراءة:خلاص والله هشربه.،انت بتضحك على ايه
حمزه:ههه ع الشنب الأبيض ده
(طلع منديل ومسح اللبن ال على شفايفى)
حمزه:أنا عندى خبر حلو ليكى
ياقوت بفرحه:ايه هو
حمزه:أنا قررت اخدك معايا الشغل عشان مش تقعدى لوحدك هنا.
ياقوت بتوتر:طب والشغل ده فين؟
حمزه:المركز الطبى بتاعى،انتى نسيتى انى دكتور
ياقوت بفرحه: أخيراً هخرج
حمزه:ايوه بس بشرط
ياقوت:ايه هو؟
حمزه:حضن
ياقوت:انت قليل الأدب
حمزه:خلاص مش هخرجك هسيبك قاعده هنا لوحدك
قامت حضنته...
ياقوت ببراءة:عشان خاطرى خدنى معاك
حمزه:ههههه خلاص قومى البسي
ياقوت:بس انا معنديش هدوم
حمزه:طب هنروح المول نشترى شوية لبس ليكى ونشترى شوية طلبات أنا محتاجها.
ياقوت: تمام يلا بينا
(ركبنا عربيته ووقفنا قدام مول كبير اتغدينا الأول وقولنا نشترى هدوم ليا بس انا لحد دلوقتي مش فاهمه مين الشخص الغامض ده بيعمل كل ده مع واحده هو ميعرفهاش ليه ولا حتى سألنى أنا مين بس حقيقى أنا ممتنه جداً لحمزه لأنه شخص جدع وشهم)
ياقوت:ايه رأيك ؟
حمزه:اوبااا،ايه البطل ده
ياقوت:ههههه بجد الفستان حلو عليا
حمزه:انتى ال محليه الفستان ياكتكوتى
ياقوت مسكت أيده:طب تعالى معايا
حمزه:ايه وخدانى على فين
ياقوت:فيه بدله حلوه اوي هنا ممكن تدخل تقيسها...
حمزه: عشان خاطرك بس يا كتكوته
(دخل البروڤه عشان يقيس البدلة وبعدها بشويه خرج،ايه ده ايه الجمال ده هو قمر فى البدلة كده ليه سرحت بخيالى وانا بقول لنفسي هو ممكن يلبس البدلة دى يوم فرحنا لا لا لا هو انتى حبيتيه ولا ايه يا ياقوت بس مش معقول يخرب بيت جمال أمه)
حمزه:ايه رأيك بقى
ياقوت:ماشي ..مش بطال
حمزه:خلاص يلا نشرب حاجة وبعدين نمشي عشان اوريكى المركز الطبى بتاعى.
ياقوت:ماشي.
(دخلنا كافيه...يانهار اسود ده ال كافيه ال أنا كنت بشتغل فيه..)
حمزه: مالك وقفتى ليه!
ياقوت:ممكن نروح كافيه تانى
شدنى من ايدى .،حمزه:ده مكانى المفضل تعالى بس تعالي
(قعدت معاه وانا متوترة جداً كنت ببص حولى خايفة أن حد يشوفنى)
حمزه:كلمينى عن نفسك بقى ياستى
ياقوت بتوتر:طب ماتكلمنى انت عن نفسك ههه
حمزه:ماشي يا ست ياقوت ،انا حمزه محمد داوود دكتور قلب من اب مصري بس للأسف ماما من روسيا.
ياقوت:ههه أنا قولت برضو العيون الخضره دى مش مصريه
حمزه:هههه،الصدفه الحلوه ال خلتنى اقابلك كنت راجع من السفر عشان ويحزن حط وشه فى الأرض...
ياقوت بإستغراب:عشان ايه؟
حمزه:كنت خاطب واحده بقالنا سنتين مخطوبين وانا بحكم انى دكتور قلب سافرت أمريكا عشان اتابع التطور العلمى والأجهزة الحديثة وانا هناك جالى الخبر أن خطبتى سابتنى ..
ياقوت بصدمة:يعنى انت خاطب
حمزه:تقصدى كنت خاطب
ياقوت:أنا آسفه إنى فكرتك بيها
حمزه:أنا عارف انها ماكنتش بتحبنى
ياقوت:صدقنى هى ال خسرانه،بكره ترتبط بواحده احسن منها
حمزه بإبتسامه:أنا الحاجة الوحيدة ال مصبرانى أن ربنا عوضنى بواحدة احسن منها فعلاً.
ياقوت بحزن:يعنى لقيت البديل!
حمزه:ايوه
ياقوت:ومين دى بقى إن شاء الله
حمزه:انتى يا كتكوتى
ياقوت بكسوف:تقصد ايه؟!
حمزه مسك ايديها:انا حبيتك من اول ما شوفتك يا ياقوت.
(سحبت ايدى وبدأت اشرب العصير وانا مكسوفه ويبتسم)
حمزه:بس للأسف حضرتك بتحبى الأكل اكتر منى!
"|وها أنا تركتُ دنياي وطرتُ معه في فضائِه ونسيتُ العالم عندما عندما نظرتُ لعينيه كأنها لوحة مغناطيسية جذبت قلبى المصنوع من حديد|"ل/آيه عزازي
حمزه:سرحتى فى ايه؟
ياقوت:فى عينيك
حمزه:اعتبر ده حب
ياقوت:لأ..
حمزه:بس انتى لسه قايله انك سرحتى فى عينى
ياقوت:أنا هعترف ليك بحاجة
حمزه:ايه هى؟
ياقوت:أنا بحب واحد
حمزه بحزن:هو مين؟
ياقوت:واحد محفور في ذاكرتي عمرى ما هنساه قضيت معاه اسعد لحظات حياتى.
حمزه:اسمه ايه
ياقوت بتنهيده:مالك،مالك عز الدين.
حمزه بإستغراب: مالك عز الدين،الإسم ده مش غريب عليا
ياقوت:يانهار اسود ايه ده..!
حمزه:ايه..!؟
ياقوت بصدمه:ياسين ابن عمى وراك..!؟
