رواية نبض السيف الفصل الثامن 8 بقلم سارة محمد
الدكتور بيكلم هشام : انت خفيت وهتطلع خلاص... مبروك..
هشام بص على اميره وقاله طيب وهى ؟!
الدكتور : ادعيلها...مفيش فى ايدينا غير الدعاء...
هشام خرج وطلع راح مكتب الدكتور وقاله...
هشام : عاوز اتبرع بالبلازما بتاعتى ليها...
الدكتور : فصيله دمك مش متطابقه مع فصيله دمها للأسف...
( لا نشعر بضياع أحب الأشخاص الى قلوبنا ...إلا بعد فوات الأوان..فجميعُنا مغيبون )
خرج من عند الدكتور وهو بيدور على حل مش قادر يقف ساكت...
فضل يلف على المستشفيات ويدور على حد معاه بلازمه مناسبه مع فصيله دمها ... وقرر انه يبدلها بالبلازمه بتاعته ...
وفعلا وصل لكدا واخيرا ...
ووصل للمستشفى علشان يدى الدكتور البلازما ملاقاهوس...
الممرضه : هو الدكتور مشا بس دكتور حسين موجود ..
هشام دخله بسرعه....
لو سمحت يدكتور انقذها انا جبت بلازما مناسبه لفصيله دمها....
الدكتور : خلاص تمام اهدى وانا هعمل كل الى يطلع ب ايدى.....
هشام : ممكن اطلب منك طلب...
الدكتور : اتفضل...
هشام : متقولش لحد انى انى انا الى جبت البلازما...
فى الوقت ده كان سيف ومعاه نبض فى المستشفى ولأتنين واقفين متكتفين مش عارفين يعملوا حاجه وسيف خايف يقول لباباه ان اخته خلاص بتموت...
نبض : يا رب...ان شاء الله ربنا هيشفيها ...
سيف فضل واقف وهو مش عارف برضو يتصرف ...
هشام جه وقف جنبهم ..
نبض بصيتله وبنرفزه : مبروك ...
هشام بصيلها وسكت ..
نبض : ايه ساكت ليه ...
ولا زهقت من الكلمه ديه...
انا مش فاهمه انت ايه الى موقفك هنا....
سيف : خلاص ينبض ..اسكتى...
نبض بصيتله وسكتت...
مرضيوش يروحوا اليوم ده وفضلوا مستنين فى المستشفى....
نبض : الو يا بابا انا صاحبتى تعبانه جدا ومش هقدر اجى...
باباها : اه بعنى هتباتى فين ؟!
نبض : هو الى بيستنى حد تعبان فى المستشفى بيبات فين...!!
وقفلت...وهو كان عنده عمليه وراح يعملها...
تانى يوم الساعه تلاته....
الممرضه : الحق يا دكتور الحاله الى دكتور حسين حقنها امبارح بالبلازما ماتت....
بعدها بعشر دقايق خرج الدكتور وقالهم...
البقاء لله...
نبض فضلت تصرخ وتضرب فى هسام وتقوله ...منك لله ..منك لله..
وبصوت عالى وعياط هيستيرى...
فرحاان ؟!
فرحان انت دالوقت صح ؟!
وسيف فضل واقف مكانه من الصدمه ومبيتحركش...
وهشام طلع يجرى مشا...
نبض بصدمه وعياط هستيرى : انا عاوزه اشوفها...عاوزه اشوفها يا دكتور ..
الدكتور : للأسف مش هينفع...
الشخص المتوفى بكورونا مينفعش حد يقرب منه...
نبض بصريخ : هو ايه الى مينفعش...بقولك عاوزه اشوفها...
انا عاوزه اشوفها ....
وسيف برضو واقف مبينطقش...
الدكتور نده على الممرضه وقالها اديلها مهدء...
سيف اتصل بباباه وفضل مستنى لحد متغسلت واخدوها فى العربيه...
ونبض باباها جه اخدها ..وصممت انها تروح المقابر معاهم...
ولما الكل مشا من قدام قبرها...
هشام راح وفضل يعيط...
نبض اول موصلت البيت ...
باباها نده على الدادا وقالها خلى بالك منها ولو حصل اى حاجه اتصلى عليا...
سيف فى اوضته مبينطقش...
سكوت وحزن ملى كل القلوب....
وقهره بتحرق فى روحهم ...
نبض مبتقومش من على السرير ومبتبطلش عياط...
وايديها بقيت كتله زراق من كتر المحاليل .....
وهشام اختفى وحتى اهله مش لاقينه ....
تالت يوم فى العزا....
نبض : انا نازله يا دادا...
الدادا : نازله رايحه فين ينبض كدا...انتى قادره تقفى يبنتى؟!
نبض : لازم اروح اعزى النهارده انا مروحتش امبارح...
الداده : طيب اجى معاكى؟!
نبض : لاء انا مش هغيب...
انا بقيت كويسه اهو ..
نزلت نبض وراحت الفيله عند سيف كان قاعد فى الصالون ومكنش فى ناس...
نبض قعدت جنبه وفضلت سكته شويا وبعدين قالتله...
بعياط : انا مش عارفه اقولك ايه ؟!
باباه بعياط : سيف مبينطقش من يومها ...
نبض كتمت صوت وجع قلبها فى اللحظه دى ...
صوت واحده قريبتهم ..
تعالى يا عمى ارتاح فوق...واخدته وطلعت
نبض : لازم تكون قوى علشان باباك يسيف...انت اقوى من كدا...
دخل فى اللحظه دى هشام ...
نبض : انت ايه الى جابك هنا....
جاى تعمل ايه ؟!
هشام بصيلها وسكت...
نبض : حسبى الله ونعم الوكيل فيك...
ليه انت الى تعيش وهى الى تموت...
وبصريخ ...ليه...
هشام بعياط : انا حاولت ولسا هيكمل....
دخلت اميره من الباب..وقربت منهم ووقفت قدامهم
وقالت لهم : كدا محدش يجيبنى من المستشفى...
ايه مالكم عملين كدا ليه ؟!
نبض بصيتلها ووقعت على الأرض...
وسيف قام وقف...
وهشام رجع لورا خطوه...
"Flash back"
بعد ما الدكتور حقن اميره بالبلازما وبدءت تحس بتحسن....
الممرضه قربت منها وقالتلها....الشاب الى كان معاكى هنا الى كان بينيمك معيطه لف الدنيا بحالها لحد مجابلك البلازما ..بس مش عارفه ليه قال طلب من الدكتور ان الدكتور ميجبش اسمه خالص
وبعدها بالليل
سمعت الممرضه بتقول..
الحاله ماتت...
اميره : مين الى ماتت؟!
الممرضه : البنت الى فى نفس الأوضه معاكى حتى اسمها اميره...
احنا هنخرجك من هنا حالا ..
بس المشكله ان جوز امها من وقت مجابها مسألش وامها ماتت هنا بكورونا...
انا هطلع ابلغ الدكتور...وهو يتصرف فى جثتها ...
اميره : استنى ...
قولى انا الى موت ...وطلعيها بدالى....وقولى انها انا
الممرضه : انتى بتقولى ايه ؟!
اميره : اعملى زى مبقولك كدا..
الممرضه : انا اترفد من شغلى ...
اميره : اضمنلك كل الى انتى عوزاه...وهديكى الرقم الى تطلبيه....
وفعلا الممرضه فى وسك ربكه الدكتور قالتله الخبر وهو اتكد من موت الحاله...وشاورتله على اهلها...وطبطت كل حاجه....
"Back"
اميره : بصيت عليهم وعلى نبض الى واقعه على الأرض وقربت منها .. وكملت اسطوانه الكدب ..والأستهبال..مع ان دموعها كانت هتفلت خلاص....
فى ايه يا سيف : انتم عاملين كدا ليه ...واقفين ساكتين كدا ليه؟!
نبض مالها!!
هشام : النهارده كان تالت يوم عزا ...
اميره بصيت لسيف وقالتله : عزا ايه ؟!
سيف : عزا موتك...
اميره : انا مش فاهمه انتم بتقولو ايه؟!..
طيب ممكن نشوف نبض الأول وبعدين نتكلم...
وبصوت عالى : هاتلى ميا يسيف ..بسرعه...
سيف ناولها كبايه الميا ....فضلت تفوق فيها مبتفوقش....
راح سيف مقرب منها وشايل نبض وخارج راكب العربيه وركبت معاه اميره وفضل هشام واقف مكانه...
اميره ساكته....
سيف بنرفزه ووهو بيخبط على العربيه وهو سايق بسرعه : دا انا هكسر المستشفى دى على دماغهم...
اميره : اطلع على مستشفى بابا نبض ...
سيف : المستشفى الى كنتى فيها قالولنا انك موتى وطلعولنا حثه كمان...دا انا همحيحم من على وش الأرض النهارده...
اميره : متروحش هناك..بالله عليك...
سيف وقف العربيه...وادير بصيلها وقالها
سيف : انتى بتقولى ايه ؟!
اميره بعياط : انا الى قولتلهم يعملوا كدا...
سيف : انزلى من العربيه...
اميره بصيتله وسكتت...
سيف بزعيق وعصبيه : انزلى من العربيه ونزل وفتح الباب وشدها ومشا....
وصل على المستشفى واخد نبض ...
والدكتور جه شافها وقاله دى عندها حاله عصبيه...
والى حصلها دا نتيجه صدمه شديده....
وفضل قاعد جنبها وبيفكر ويبصلها وبعدها بنص ساعه راح خبط على باب مكتب باباها...
باباها : اتفضل..
سيف اول مدخل قاله...
خد بنتك وامشوا من هنا وخليها تبعد عننا...
