رواية نبض السيف الفصل الخامس 5 بقلم سارة محمد
سيف : الو بتقولك اميره متنسيش مفاتيحها واقفلى...
قطع كلامه صوت نبض وهو بتقوله :شششش...
وبعدين صوت ربكه والتليفون اترمى على الأرض...
وصوت شخص ...
هاتى الفلوس ال هنا ...
#ساره_محمد
نبض : مفيش فلوس هنا...
الشخص : هاتى المجوهرات الى هنا...
نبض : مفيش مجوهرات هنا...
الشخص : ومفيش دهب والخزنه فاضيه..
نبض : فى سيبشى تااخد.؟!
الشخص : لا هاخد حاجه تانيه منك احسن...
سيف طلع المسدس ورمى التليفون وطلع يجرى...
اميره بخضه...انت رايح فين يسيف ايه الى حصل...
بس سيف كان جرا خلاص ....
اميره طلعت تجرى تبص عليه من البلكونه لقيته راح عند فيله نبض..طلعت تجرى نزلت...
بابا الحق فى حاجه حصلت سيف طلع المسدس وطلع يجرى شكله رايح فيله نبض...
سيف طلع يجرى وقعد يكسر فى الباب بس مكنش بيتكسر وسامعها بتصرخ فوق...وهو مش عارف يعمل ايه...
وقف فكر بهدوء لثوانى وقال اكيد هما مدخلوش من الباب لف لقا شباك المطبخ مفتوح....نط منه وبدء يسمع صوتها وهى بتسرخ اعلى...
طلع يجرى فوق ناحيه الصوت...
لقا واحد ماسكها من ايديها والتانى بيتهجم عليها وبيلطشلها بالقلمه...
سيف مسك الى بيضربه بالقلمه زقه على الأرض بسرعه وضربه رصاصه فى رجله ..
التانى الى ماسكها من ايديها بص لسيف برعب ىاح سيف ضاربه وزقه جنب التانى وضارب رصاصه فى كتفه وفى رجله ولقا الى كان بيضربها بالقلمه بيحاول يقوم ضربه كمان رصاصه فى رجله التانيه ...
فى وسط كل ده نبض اول مبعدهم عنها رجعت لورا فى السرير ولفيت ايديها حوالين رجليها وجسمها كله...
وكانت بتتنهد وبتعيط....وكل مدى مبيعلى صوتها ...واول مسيف مبصيلها...فضلت تصرخ...بصوت عالى جداً...
سيف قرب منها بهدوء..براحه : خلاص متخافيش...
وحط ايده على كتفها....
خلاص ينبض...خلاص...
وهى برضو كل مدى مصوت صريخها بيعلى مع عياطها...
سيف ضمها لكتفه...
ششششش...خلاص...خلاص ..اهدى
فى اللحظه دى بدء صوتها يختفى وباباه دخل...
سيف بيبص على نبض لقاها اغم عليها بين ايديه وراسها على كتفه
شالها ...وبص لباباه وقاله...
ابعت حد ياخد الكلام دول القسم لحد مجيلهم....
اول مدخل من باب الفيله بتاعتهم وهو شايل نبض...
اميره طلعت تجرى عليه...
وبخوف : ايه الى حصل...
سيف : هاتى تليفونى بسرعه
طلعت تجرى ورا سيف ..سيف حط نبض على السرير وغطاها...
اميره عطيتله التليفون وهى بتسأله لتانى مره بس وهى بتعيط: ايه الى حصل...
سيف : الو يا دكتور عاوزك تيجى دالوقتى حالا...
وبص لأميره وقالها حراميين اتهجموا عليها...
اميره حطت ايديها على بؤها وهى بتكتم صرختها..
الدكتور : هى اتعرضت لصدمه عصبيه شديده..انا عطيتلها مهداء فى المحلول...سيبوها ترتاح ولو صحيت وهى منفعله وبتعيط او بتسرخ.....ادولها الحقنه دى فى الوريد ..
فى حد هنا بيعرف يدى حقن..
اميره : اه سيف...
الدكتور : ولو صحيت هاديه حاولو تطمنوها وتحتوها...
وانا هاجيلها بكره الصبح ان شاء الله ..
سيف : شكراً يدكتور...
اميره : انت رايح فين يسيف ؟!
سيف : رايح اربى الكلاب دول وركب عربيته ومشا وكان باباها وصل البيت...
فى القسم...
هشام : كفايه ضرب فيهم لحد كدا...حد فيهم هيموت..
سيف بزعيق : امشى انت من وشى...
وبعد سيف مشفا غليله منهم روح البيت طلع اوضته وحط راسه على المخده...وفضل يفتكر نفسه وهو بيحاول يهديها ويفتكر شكلها وهى منهاره ...ويشوف نفسه وهو بيضرب عليهم نار...
كل دى افكار محاوطاه..
ووهو سايلها وداخل بيها الڤيله...
بس قطع صوت تفكيره صوت صريخ نبض....
طلع يجرى راح الأوضه...
لقا اميره ماسكه كبايه ميا وبتقولها...
اشربى ميا طيب ينبض...
خلاص متصرخيش مفيش حد هنا....خلاص عدا..
سيف بصوت عالى ...هاتى الحقنه بسرعه....وعبى الحقنه..
امسكى ايديها...
ونبض مش مبطله صريخ وجسمها كله بيتنفض...
سيف بزعيق لأميره : امسكى ايديها كويس...
بقلمى ساره محمد
اميره بعياط : مش عاارفه..
مسك الحقنه فى ايده الأيمين ومسك دراع نبض بأيده الشمال جامد وثبته وادالها الحقنه...اول مسحب سن الحقنه غمضت عينيها...
اميره بصيت لسيف وهى عينيها وشها متغرق دموع وقالتله...
انت مسكت ايديها جامد ...بص ابديها ازرقت ازاى؟!
سيف : مكنش قدامى حل تانى...هاتى مرهم للكدمات...
اميره طلعت تجرى جابتله المرهم وحطه على ايد نبض...
اميره بعياط : انا مش عارفه انام ولا هعرف انام ليه حصل معاها كدا ؟!
انت لما جبتها كان وشها كله احمر كان فى علامات قلمه على وشها ..
وبعياط : هما ضربوها؟!
سيف مسك اميره من ايديها وقالها تعالى ووقف فى البلكونه...
سيف : متخافيش.....المهم انها بخير...
اميره : انا مش شيفاها بخير خالص...وبابا قالى لازم نتصل بباباها وانا قولتله انه مسافر برا مصر...ولسا مرجعش...
اميره : هما عملو فيها ايه ؟!
سيف وهو بيجز على سنانه وبيقرب صوابعه من بعضها وبيصغط بيهم على كف ايده...
معملوش حاجه...وبطلى عياط بقا وحاولى تنامى...
وسابها فى البلكونه وقبل ميخرج من باب اوضتها بص على نبض..
وبعدين خرج...
سيف : اميره انا لازم اروح القسم علشان الكلاب الى هناك دول..
الدكتور على وصول.... اول ميمشى اتصلى عليا قوليلى قالك ايه..وانا هحاول متأخرش ....
وراح سيف القسم وعمل اتصالاته وظبطلهم مؤبد وروح على الساعه خمسه...
خبط على الباب اميره طلعتله....
ششش علشان هى لسا نايمه...
وهما واقفين على باب الأوضه...
سيف : مشوفتش اتصالك ..الدكتور قال ايه ؟!
بقلمى ساره محمد
اميره : الدكتور قال نبعد عنها لأنفعال...دا ضرورى جدا...ونعاملها كويس...واخد بالك انت...
وقالى انها شكلها كان عندها حاله نفسيه علشان كدا الصدمه شديده عليها....
وكتبلها على نفس الحقن بتاعه امبارح....وقالى دى عند الزوم لما تنفعل...
سيف : طيب هاتى الحقن اروح اجيبها...
اميره : انا بعت عمو حسن الجناينى جبهم....
ادخل غير هدومك وانا هخليهم يجهزولك الغدا...
بالليل نبض صحيت...وكانت اميره نايمه...
بصيت لقيت سيف قاعد فى الجنينه...
لبست جاكيت ونزلت...
قعدت على الكرسى الى جنبه من غير متتكلم..
سيف بصيلها كان ماسك كبايه الميا وهيشرب راح منزلها على الترابيزه تانى وبأستغراب : انتى كويسه ؟!
نبض : هزت راسها...ب اه..
سيف : منمتيش ليه ؟!
نبض : كل حاجه بتحصلى هيفضل هو السبب فيها...
هو الى اصر عليا اجى اعيش هنا وقالى امان ومجتمع راقى..
ووهى حابسه الدموع فى عينيها ..شوفت حصل فيا ايه فى المجتمع الراقى؟!
سيف : احمدى ربنا ...المهم انك كويسه..
