رواية خدمة العملاء الفصل الحادي عشر 11
الجزء الحادى عشر 11
...
ساره : شفايفك ابوسها هههههههههههه الله الله ! شكله هيقع ... يارب يطلع هو يارب وينسي انى ماقولتلوش العنوان ويتهف ف عقله وييجى
.........
احمد : بقولك ايه يا ناصر انا ماشي
ناصر ( الكاشير ) : على فين
احمد : شويه وجاى . وبعدين انت هتعمل مدير عليا ههههههههه انا بمشى وباجى بمزاجى يا بابا
ناصر : هههههههههههه الله يكرمه بقا استاذ محمود صاحب الكافيه مديلك حريتك دانت لو ابنه مش هيعمل معاك كده ويعاملك بالدلع ده
احمد : قر ف امها بقا .. على العموم انا ممكن ساعه كده وجاى ولو ماجيتش بعد ساعه ييبقي مش هاجى معلش
ناصر : ماشي يا حب اتكل انت
احمد : اه نسيت .. ال 80 جنيه حساب البنتين عندك ف الفاتوره
ناصر : ودفعت من جيبك كام المرادى هههههههههه يابنى فلوسك يابنى ماتقولهم الحساب ب 80 هما هيحتاجوا منك يعنى
احمد : ولاااه . ماتفتحش السيره دى تانى انت مالك مش ليك فلوسك تاخدها مظبوط انت مالك
ناصر : هههههههههههههه والله وراك حكايه وهعرفها قريب
احمد : يلا سلام
.............
( ف الشارع )
مجهول : ايه يا مزز رايحين فين
امانى : فيه حاجه يا أخ
مجهول : احنا حابين نخدم بس .. وراكو مشوار
ساره : ما تحترم نفسك يا أخينا
مجهول : ما تيجى اعزمكوا على حاجه نشربها ونحترمها سوا
امانى : انت قليل الادب ومش متربي
( ساره وامانى بيدخلوا من شارع جنبهم .. بيختفى الشخص اللى بيعاكسهم ده وبيسمعوا صوت ضرب وحد بيتخانق معاه .. بيخافوا وبيكملوا ف طريقهم )
....
امانى : عالم مستفزه بنت كلب
ساره : انا عارفه ايه القرف ده
امانى : ده عيل شكله وحش اعوذ بالله ... وواخد ييجى بشلتين ف وشه ههههههههههه
ساره : بس شكل الناس اتلمت عليه وضربوه
امانى : اه انا سمعت صوت ضرب . وسمعت الواد ده وهو بيزعق وبيقول انت مالك يا أخينا
ساره : لسا فيه ناس ولاد حلال
.......
( بعد نص ساعه ف البيت بتيجى رساله من أحمد ( اللى بيكلمها ) )
احمد : انتى وصلتى البيت ؟
ساره : اه . اشمعنى
احمد : كويسه يعنى ؟
ساره : اه .. ليه بردو ؟
احمد : مافيش بس بتطمن ان الحيوان اللى عاكسكوا ده مقلش أدبه عليكو تانى
ساره : انت كنت شايف ؟
احمد : اه
ساره : وانت اللى اتخانقت معاه ؟
احمد : ايه ؟ لا . اه .. انا كنت واقف والناس اتلمت عليه
ساره : هههههههههه كداب .... بس بقولك ايه ! ماتيجى عيد ميلادى النهارده
احمد : ياريت بس مش هعرف ورايا شغل
ساره : بتكلم بجد . تعالى واعرفك على اصحابي واهلى واهو نفك حوار اللغز ده وتيجى
احمد : هنتقابل والله وهنقعد وشنا ف وش بعض وهقولك كل حاجه بس ادينى وقتى معلش
ساره : ليه ؟ ليه خايف تقرب وتكشفلى على شخصيتك الحقيقيه
احمد : لسا مأنش الاوان ..
ساره : وامتى الاوان ده ؟
احمد : قريب ...معلش هقفل عشان ورايا حاجه
ساره : اوكى يا احمد .. اوكى
احمد : سلام
ساره : باى
...............
احمد ( الجرسون ) : بالراحه يا دكتور طيب
الدكتور : بالراحه اهو ... دراعك محتاج 5 غرز
احمد : اتفضل
الدكتور : كويس ان الخبطه ماجتش ف وشك اوى يدوب كدمات عشان ماتبانش ف وشك على طول
احمد : الحمد لله ... عيل مؤذى ابن كلب ...
الدكتور : واتخانقت معاه ليه ... باين عليك ابن ناس
احمد : اهو بقا النصيب
الدكتور : طيب اخلع قميصك عشان اعرف اشوف شغلى
احمد : حاضر
..
الدكتور : ايه كل الخبطات اللى ف جسمك دى ؟
احمد : مافيش . اهى الدنيا
الدكتور : دنيا ايه ؟ انت ضهرك متخرشم وعندك كذا غرزه ف كذا مكان .. انت ايه حكايتك
احمد : كنت ف الجيش يا دكتور
الدكتور : اها . ربنا يعينك كنت بتخدم فين ؟
احمد : ف العريش ههههههههه بؤره الاحداث
الدكتور : والحاجات دى كلها من هناك
احمد : اه ... كان بينضرب علينا نار زى السلام عليكو كده ....
الدكتور : وحصلتلك ازاى الحاجات دى
احمد : اهو مره شظايا تدخل فيا ومره تانيه انضرب علينا نار واتعاملنا معاها
الدكتور : كنت عسكرى ولا ظابط ؟
احمد : لا ظابط .. سنتين
الدكتور : ربنا يعينكو ؟
احمد : ادعيلهم الرجاله هناك شايله المرار
الدكتور : يارب ... مخلص جيش من امتى
احمد : من حوالي 5 شهور
الدكتور : تمام . انا خيطتلك الجرح اهو .. ماتجهدش نفسك بس ولا تحرك دراعك من فوق كتير مش عاوزين الخيط يتفك
احمد : حاضر ....
الدكتور : استنى امسحلك وشك
احمد : وشي متخرشم اوى ؟
الدكتور : هههههههههه اه لو وراك مقابله ولا حاجه مع بنت ياريت تأجلها
احمد : هههههههههه مش هينفع ... انا مأجل حياتى كلها بقالى 3 سنين
الدكتور : ياااااه ودى تبقي مين بقي اللى تخلى حضرت الظابط يحبها بالشكل ده خطيبتك ؟
احمد : قريب ان شاء الله هههههههه وبعدين بلاش حضرت الظابط دى .. دى بقالها 5 شهور وخلاص خلصنا فترة تجنيدنا
الدكتور : ربنا يوفقك ... يلا اتفضل يا سيدى انا خلصت
احمد : متشكر جدااااا
..........
( الساعه 8 )
امانى : سوسو ! يعنى الواد ماجاش يعنى
ساره : يبقي زى مانتى قولتى بقا مش هو .... ماهو فعلا انا ماديتلوش العنوان هييجى ازاى يعنى .. انا غبيه اوى .... فيه رقم غريب اوى عمال يرن عليا
امانى : طب ما تردى يابنتى ... بس اطلعى ف البلكونه بعيد عن زيطة البنات عشان تعرفى تسمعى
ساره : طب استنى !
الو !
احمد : على فكره انا ماتأخرتش ولا حاجه بس انا معرفش العنوان يا حلوه
ساره : انت مين ؟
احمد : ههههههههههههه احمد .. الويتر . نسيتينى ولا رجعتى ف العزومه
ساره : ههههههههههه طب جبت رقمى ازاى وانا فاكره انى ماديتهولكش
احمد : لا منا جبته من الكافيه .... كان فيه مره ادولك ورقه كده تكتبى رأيك ف الكافيه وخدماته وطلبو منك رقم تليفونك صح
ساره : اه فعلا صح
احمد : خدته من هناك بقي عشان اعرف اكلمك واسالك عن العنوان
ساره : يابن الجنيه
احمد : بتقولى ايه ؟
ساره : ههههههههههههههه اقسم بالله انت ما سهل
احمد : ليه ؟ عادى جدا انى افكر ف الحل ده .. وده عشان خاطر ماتزعليش بس
ساره : احمد هو انت بتغير صوتك ازاى
احمد : يعنى ايه
ساره : يعنى صوتك بيتغير ازاى ف كل مره اكلمك فيها
احمد : ازاى ! انا اول مره اكلمك على الفون اهو
ساره : متأكد ؟
احمد : اه
ساره : اووووف ! انا اعصابي تعبانه معلش .. المهم هتيجى ؟
احمد : اه ادينى العنوان
ساره : طيب اكتب عندك
...........
( بعد 10 دقايق )
ساره : اهلاااااااااا نورت المكان يا أحمد اتفضل
احمد : ده نورك ( بيشوفها بالفستان ) ايه القمر ده
ساره : متشكره جداااا .. ( بتبص ل وشه اللى متخرشم )
امانى : اهلاااااااااا تعالى يا احمد تعالى . تعالى ماتتكسفش دول اصحابنا ( اسراء وليلى وعلياء وهاجر ومى وشادى وامير وعلى ومحمد ومحمد تانى ههههههههههه
احمد : اهلا بحضراتكو يا جماعه .... وكل سنه والجميل بتاعكو بكل خير
ساره : ( تايهه ومركزه ف وشه وبتكلم نفسها وماسكه راسها بايديها ) هو ولا مش هو ياربي ؟
يتبع .......
