رواية عمر وفريدة ( قدري ان احبك ) كاملة بقلم يارا سمير
القدر : سهم انضرب موجهه صعب يغير اتجاه وصعب يرجع تانى عن طريقه
حياتنا قدر .. مستقبلنا قدر ... ماضينا وحاضرنا قدر ... الحب قدر
قدر الحب لما بيصيب مش بتعرف تهرب منه ولا تتجاهله لانه بيواجههك بحبك مهما انكرت .. و هتقبله بكل حالاته سواء سعاده او الالم ..
قصتنا القدر هو المتحكم فى الاحداث فى بنوته نفسها تعيش قصه حب زى باباها فياترى هتعيش قصه حب زى باباها ولا قدرها هنا هيبقى غير قدر باباها
هنعرف
__________________________________
طبعآ زى مآ متعودين
اول حلقتين بيبقوا تعريف للقصة والشخصيآت اللى فيه
ورائيكم يهمنى سواء نقد او تشجيع
__________________________________
ابو فريده : ديدا اصحى بقى يلا الفطار جاهز
فريده مفيش صوت ومش ردت ع باباها فدخلها الاوضه
ابو فريده : يا ديدا اصحى بقى ..
وانتى عماله تزنى عليا انى اصحيكى بدرى علشان تنزلى الكليه تجيبى النتيجه شكلك كده شايله السنادى
قامت فريده منتوره من ع السرير : بابا متقولش كده انا نايمه وعماله احلم
بناس عمالين يقولولى انتى ساقطه يا ديدا ساقطه يا ديدا
باباها بيضحك: بيقولولك ف الحلم يا ديدا
فريده : ايون ماهما اصحابى وع طول بندلع بعض
باباها : صباح الفل يلا الفطار جاهز
فريده بتتمطع ع السرير : 5 دقايق وهكون معاك
خرج بابا فريده من الاوضه وفريده عماله تتمطع بصت ع موابيلها لقت رنات وماسج من رامى بصت لموبيل باابتسامه : صباح الفل يا روميو
قامت فريده واخدت دش ولبست وخرجت لباباها مجهز الفطار ع السفره
باباها: ايه يا ديدا كل دا الساعه قربت ع 10
فريده: ماانا هقابل اصحابى ع 11 كده قدامى وقت والكليه مش بعيد
باباها: يلا انا مجهزلك مكان الشهاده اختارى ف الصالون ولا تحت المرتبه
فريده : اظن احنا ف شتا فتحت المرتبه ادفى
ضحك باباها : ربنا يوفقك يا حبيببتى ويوفقك ف شغل مناسب ليكى
فريده : ماتكمل الدعوه ياعم الحج ولا عامل عليا تخفيض
باباها: لا يا حبيبتى الشغل اهم دلواقتى ف الزمن دا
وان شاء الله هتلاقى الانسان ال تحبيه ويحبك
فريده : يارب يا عمر افندى
باباها: يلا يابنت عمر افندى علشان مش تتاخرى
واعملى حسابك انا بكره واخد اجازه من الشغل علشان نزور مامتك
فريده تليفونها رن بصت عليه : اشطه اشوفك ليلا ومتتاخرش بره
يا عمر افندى لبنات يعاكسوك كده ولا كده ماما سايباك امانه فاهمنى
باباها: متقلقيش انتى الوحيده المتربعه جوه القلب
حضنت فريده باباها : ربنا يخليك ليا يا احلى اب ف الدنيا
لااله الاالله
ابو فريده: سيدنا محمد رسول الله
________________________________
نزلت فريده وراحت الكليه قعدت مع اصحابها وهى قاعده رامى وصل
فريده: صباح الفل يا روميو مالسه بدرى
رامى: صباح الورد يا ديدا ..والله انا لابس من بدرى
بس مقولكيش ع ال حصل نزلت لاقيت اربع كوتشات مريحين .. ابن البواب التيت ال عملهم انا عارف
فريده بتضحك: احسن احسن من اعمالك واخد العربيه تتمنظر بيها طول الوقت ع البنات
رامى بسهوكه: وهو انا ليا غيرك انا عينى مش شايفه غيرك
فريده : اها يبقى شكلك طالع بمواد مش صافى
رامى: متفوليش بقى انا بقالى سنتين ماشى كويس
فريده: طبعا من بعد ماعرفتنى ..داانت كنت جى متحول وانت اكبر واحد ف الدفعه يابنى ال ادك زمانهم خلصوا واتجوزوا وخلفوا
رامى: يا صباح التشريد يابنتى خلاص ال فات فات انا رامى بتاع انهارده
وبعدين كبرتينى اوى ليه كده دا الفرق 3 او 4 سنين
فريده بتضحك: ابقى قابلنى لو اتغيرت ..يلا هما قالوا النتيجه كمان ساعه يادوب نلحق
رامى : خليكى جدعه روحى شوفيها وتعالى قوليلى
فريده: يا حسره ع الرجاله .. وانا رجلك وسندك يا ديدا وبتاع
رامى: خلالالالاص انا رايح اهو الواحد ما بيتعقش من لسانك
ديدا لاحظت انه بيبص ع بنت معديه : والله ماانت نافع وهتتعلق
رامى ضحك: هتعلق تانى يا دايدا ماانا متعلق فى هواكى اهو
فريده: يحنن يا روميو روح اخر الممر بيع الكلام دا
رامى بيضحك: مصاحب واحد صاحبى فين الانوثه يا بت
فريده : الانوثه دى تلاقيها مع امينه شلبايه
رامى ضحك: يخرب عقلك انا رايح اهو استنى
فريده : هو انا هستناك داانت ممكن لو قطه معديه هتروح وراها
انا جايه اشوفها معاك علشان اطمن اكتر واشردلك صح
رامى : متتحوليش كده علشان فرصتك معايا هبيعك
فريده بتضحك: روميو يبع اى حد الا ديدا ولا ايه
رامى: يابت الايه ثبتينى صح يلا بينا
مشيت فريده مع رامى وشافوا النتيجه وهما الاتنين نجحوا صافى
رامى بفرحه: واخيرررررررررررا اتخرجت
فريده بتضحك: انت اخدت افراج مش اتخرجت
رامى : مش هحكيلك لانك عارفه ال بسمعه من بابا وماما
كل ما اسافرلهم والتسيحح ال بيحصل ومعايرتهم ليا انى حولت
من تجاره انجليش ل سياحه وفنادق
فريده : وليه يعنى هما سياحه وفنادق مش بنادمين ولا ايه
وبعدين مامتك وباباك اتكلموا ع المجمل يا روميو ال هو انت فاشل يا بيبى
رامى مخضوض: وجالك قلب تقوليها ف وشى كده هونت عليكى
فريده : احم احم خلاص كل ال بينا انتهى بيتك بيتك هنرش مايه
رامى : بيتك بيتك ... انا روميو اتهش زى الفراخ
فريده : ماهو دا مستواك تعشق عشش الفراخ
رامى : لو مربربين معنديش مانع
خبطته فريده : متلم نفسك والله ماانت نافع
اه وهتنفع ليه مدام ربنا مظبطتك بعيله مش محتاجه اى جهد
رامى: يخربيت قرك ال جايبنى ورا يابت ماهو انا هاخدك معايا
فريده: نعم ودا من ايه عاوز تقنعنى انى هشتغل فى الفندق ع طول
وانت قايلى ان انت نفسك هتشتغل بواسطه ابن خالتك مش لمميزاتك يعنى
رامى بيميل ع فريده : وانا وسطتك يا معلم وهتشوفى
فريده : هاهاهاا ان شاء الله
المهم سيبك من الرغى دا ال ف العلم الغيب خلينا نستمتع باللحظه المشرقه دى وانهاء الدراسه من حياتنا
رامى : صح دانا هزوط الزراويط
فريده باصتله جامد: هتعمل ايه
رامى : هنطلق انطلاقه كنت اتمناها من 3 سنين من ساعه ما جيت هنا
فريده بتضحك: فكرتنى بيوم ماجيت ومش فى حد كان طايقك
رامى: بجد مش كنت اعرف ليه كده
فريده : من تناكتك يا روميو كنت داخل الجامعه قرفان
رامى: ماهو انا قلتلتك دا كان عقاب بسبب سقوطى الكتير
بابا وجوز خالتى اتفقوا يرمونى هنا كعقاب بس بعد فتره اتظبطت
فريده : ودا لوحدك يعنى
رامى بيبتسم: هو انا كنت اقدر اعمل حاجه من غيرك يا بيبى
فريده : تيرارا رارا بلاش قلتلك
رامى بيضحك: لا بجد جدعنتك ووقوفك معايا ومساعدتك ليا انى اتأقلم
فرقت معايا كتير لدرجه هما اتغيروا انى يوميا بنزل الجامعه
فريده بتضحك: لو كانوا يعرفوا بتنزل ليه كانوا حطوك ف معتقل
كنت بتنزل تظبط ف البنات يا روميو
رامى : ماهو انتى ال قفلتى ف وشى الباب حتى اتعورت ف وشى اهو
فريده : انت عاوز قلم صح عاوزه جامد ولا سوفت
رامى : لا عاوز امشى اروح علشان اكلمهم وانطلق بليل
فريده : وانا يا دوب عندى انترفيو ف مكانين وهروح
رامى: انترفيو ايه شغل ؟
فريده: لا بفكر اعمل برنامج ف التليفزيون ..اه شغل انا مش عاوزه اقعد كده
رامى بينفخ: يا فريده اصبرى بس ااقل من شهر وهكلمك هكون ظبطتلك مكان معايا
فريده بتضحك: لما بقى هبقى اشوف وبعدين اى شغل محتاج خبره
وانا علشان الاقى فرصه كويسه لازم اكون اخدت خبره
وهجرب علشان اعرف مش هعتمد ع وسطات وانا ف بيتنا
عرفت تلاقيلى مكان معاك اشطه ملقتش يبقى عادى .. يلا سلام يا روميو
رامى: طيب استنى اوصلك
فريده: لا المكانين مش بعاد وبعدين صح متنساش ف عزومه اخر الاسبوع عمر افندى ال طابخ بنفسه داانتم امكم دعتلكم ف ليله القدر انكم هتاكلوا من ايد عمر افندى
رامى بيضحك: هو عمر افندى ال مصبرنى عليكى بجد .. واكيد راشق
فريده: ع تليفون بقى ومبروك يا روميو ع الافراج
رامى افتكر النتيجه ونجح : ايوه ايوووووه نجحت وخرجت وافررررراج
فريده بتضحك سابته ومشيت وهى ماشيه عملت كام مكالمه لصاحبها علشان العزومه
وراحت الانترفيو كان واحد فى مطعم وواحد فى كافيه قالولها هيبقوا يكلموها
وهى ماشيه تليفونها رن وكان باباها
فريده بسعاده: حبيب قلبى كنت لسه هكلمك
باباها: من صوتك عرفت انك نجحتى
فريده: عيب يا عمر افندى كنت شاكك
باباها: لا كنت متاكد انك مريحه يا قلب عمر افندى
فريده بتضحك: لينا بيت يلمنا ياعمر افندى
باباها: مبروك يا ديدا هديتك هتلاقيها اول ماتروحى البيت
فريده : عارفه ع المكتب جنب صورتنا مع ماما
باباها بيضحك: فكرتى اصحابك ع العزومه
فريده اها طبعا وفرحوا جدا وراشقين دول عالم جعانه
باباها: ينورونا .
فريده : عمر افندى انا ف الشارع وهركب ومروحه البيت
نستكمل حديثنا ورغينا لما ارجع ماهو انا فضيتلك
باباها: خلى بالك ع نفسك ..لااله الا الله
فريده: سيدنا محمد رسول الله
_________________________
قفلت فريده مع باباها وركبت وروحت البيت اول ما دخلت
..دخلت ع اوضتها علشان تشوف الهديه لاقتها فعلا ع مكتبها جنب صورتها مع باباها ومامتها وهى بيبى بسعاده مسكت فريده العلبه الملفوفه وفتحتها لاقت جواها سلسله من الدهب الابيض مطبوع عليها صوره مامتها
والناحيه التانيه هى وباباها ... فرحت بيها جدا ولاقت كارت مكتوب فيه
(مبروك ع النجاح والتخرج يا ديدا )
عمر افندى
حضنت الكارت فريده والسلسله وفرحانه جدا بيهم راحت دورت ع موابيلها اتصلت ع باباها
فريده : عمر افندى
باباها: عيون عمر افندى
فريده: بحبك بحبك بحببببببك يا احلى اب ف الدنيا
ياعمر فريده وروح فريده
باباها : يبقى عجبتك الهديه حبيتيها
فريده: انا بعشق ال جاب الهديه ربنا يخليك يا بابا ليا
باباها بنبره سعاده: ويخليكى ليا يا حبيبه بابا
فريده بسعاده: بمناسبه تخرجى دا وفرحتى بالهديه دى
العشا انهارده ع حسابى يعنى انا هعمله ونتعشى سوا وهستناك
باباها : امممممم يعنى الشيف ديدا هتعشينا اتفقنا
فريده : متتاخرش يا عمر افندى لتنام من غير عشا
باباها بيضحك: ان شاء الله ساعتين بالكتير اخلص ال فى ايدى واجيلك
فريده: تيجى بالسلامه ..لااله الا الله
باباها: سيدنا محمد رسول الله
قفلت فريده بسعاده من السلسله وحطيتها ف العلبه وسابتها ع المكتب
ومسكت الصوره وباستها وغيرت هدومها بسرعه وراحت ع المطبخ
تحضر العشا ... وف المعاد حست ب باباها لما رجع
فريده: عمر افندى انت جيت
باباها: ايوه يا ديدا
دخل باباها المطبخ : ايه الروايح دى
فريده بتناكه: دى ااقل حاجه عندى اعملها انت مشفتش الكبيره
باباها بيضحك: لا خلينا ف الصغيره الكبيره ف بيتك
فريده: عقبال ما تغير هدومها هيكون الاكل ع السفره لانى جعانه مووت
باباها : مش هتاخر
خرج باباها من المطبخ وبسرعه حضرت فريده الاكل ع السفره وقعدوا يتعشوا
فريده: ها ايه رائيك يا عمر افندى
باباها: اممممم مفيش كلام يتقال ع الاكل الجميل دا
دا كفايه ان ديدا ال عملااه
فريده بتضحك: يا رافع من معنوياتى يا عمر افندى
باباها : عجبتك الهديه
فريده بسعاده: اوى اوى اووووووى يا بابا
باباها: انا بقالى فتره كنت بفكر اجبلك ايه هديه لاقيت ان السلسله
انسب حاجه لفتره الجايه
فريده: مش فاهمه
باباها: يعنى يا دايدا هتشتغلى وهتنشغلى فحبيت انا ومامتك نكون معاكى دايما تحسى اننا معاكى ومش لوحدك ..مش عاوزك تخافى ولا تقلقى وانتى بعيده
فريده : فى ايه ياعمر افندى بعيده ايه دول هيبقى ساعتين الصبح وبليل والسهره معاك
باباها مسك ايديها: حتى لو نص ساعه مش عاوزك تحسى بالوحده
فريده: طول ماانت معايا استحاله احسها
باباها: حافظى عليها بقى
فريده باابتسامه: دى فى عينيا يا نور عنيا استنى ثوانى
قامت فريده تجيب السلسله من الاوضه ورجعت لباباها
فريده: لبسهالى يا عمر افندى انا مرضتش البسها الا بيك
باباها بيضحك: يعنى لو كنت طفشت ومش رجعت مش كنتى هتلبيسيها
فريده : ولا هقربلها وهى تحلى الا بيك
باباها فتح العلبه ومسك السلسله ولابسهالها
فريده: ها ايه رائيك
باباها : جميله عليكى يا ديدا مش تقعليها حافظى عليها
فريده : متقلقش فى اماااااااان
باباها وهى بياكل : عملتى ايه انهارده
فريده : روحت الانترفيو قالولى الاتنين هيبقوا يكلمونى
باباها: ان شاء الله خير واعسى ياعبد وانا اعسى معاك
ان شاء الله ربنا هيرزقك بالحاجه الحلوه الكويسه
فريده بتضحك: عارف رامى قفش عليا انى بدور ع شغل
وعاوزانى استنى لما يشتغل ف فندق جوز خالته ويشغلنى
باباها: ودا مش غلط يا ديدا رامى بيعزك اووى ومش عاوز تتبهدلى
فريده: اذا هو داخل بواسطه وبالعافيه علشان قريبهم
هيشغلونى انا يعنى .. لو ليا نصيب ف حاجه هاخدها
باباها : خير ان شاء الله ..الحمد الله
فريده: انت اكلت خلاص
باباها: لما بشوفك سعيده كده بشبع ع طول انا عندى مين غير ديدا
فريده باابتسامه: ياااااه يا عمر افندى انا عاوززه منك نسخه مصغره اتجوزه واجيب نسخه اصغر اربيه
واعمل سلسله عمر افندى لااحلى واجمل المشاعر
باباها: وينافس عمر افندى التجارى
فريده: تجارى مين الاحساس يكسب لانه شاحح
باباها : فقر يا فريده ربنا يسعدك يا حبيببتى
فريده: طول ماانت جنبى يا بابا
باباها: يلا نشيل الحاجه علشان تنامى وتصحى بدرى علشان مشورانا
فريده: بسرعه كده هشيلهم ادخل ارتاح ماهو انا فضيت لما اشتغل هنقسم الشغل تانى
باباها: ياااه هرتاح شويا
فريده: كوبايه الشاى بالنعناع هتكون ف اوضتك خلال 10 دقايق
قام باباها وكانت فريده بتلم الاكل وخلصت ال وراها ودخلت تنام لاقت رساله من رامى
فريده: يوووووه نسيتك خالص
مسكت الموبيل واتصلت ع رامى
فريده: مساء الورد يا روميو
رامى وقافش عليها: لا يا شيخه وفاكره دلواقتى
فريده: والله انشغلت بكذا حاجه
رامى: هى عادتك ولا تشتريها بتنفضيلى
فريده: انفضلك عيب يا روميو داانت روميو برضه
رامى: ثبتينى .. عملتى ايه انهارده
فريده اخدت نفس : عادى المتوقع هنبقى نتصل بيكى
ودا لان مفيش خبره مفيش لغه مفيش اى حاجه غير شهاده ولسه ممسكتهاش
رامى : احسن علشان قلتلك فكك وانا هظبطتك معايا
فريده بتضحك: رامى وحد الله ظبط نفسك وبعدين كلمنى
انت اصلا مش ضامن هتشتغل ولا لا
رامى بيضحك: لا ان شاء الله ورايح المقابله بعد بكره تيجى معايا تشوفى
فريده : اشوفك لايف يعنى
رامى : ايون علشان كمان تعرفى المكان ال هتجيى فيه تعملى المقابله ان شاء الله كمان اسبوعين
فريده: ايه الثقه دى
رامى: بصراحه هستنى لما شخص معين يسافر علشان بيسد كل حاجه
فريده بتضحك: يا خططك يا روميو
رامى : قولتى ايه
فريده: انا رايحه مع بابا نزور ماما بكره لو رجعت وحسيت انى تمام
هروح معاك واصلا فى مطعم جديد عاوز ناس هروح اشوف
رامى : خلاص هكلمك بليل
فريده: قولى صح طنط وعمو عملو ايه
رامى بيضحك: مقولكيش دول كانوا هينطوا ف التليفون ويجوا
مش مصدقين انى نجحت وخلصت
فريده بتضحك: والله عذراهم يابنى
رامى: حتى انتى يا بروتس
فريده: سلام يا ريتشارد عاوزه انام
رامى: احلمى بيا ها انا اخر حد هكلمك
فريده: لا عمر افندى بينادى هو هيبقى اخر صوت
رامى: لا عمر افندى دا مش يجوزلك انا اجوزلك واجوز لاااهلك بس توفقى
فريده بتضحك: وكنا مع الفاصل اليلى لتهييس امشى يا واد
رامى بيضحك: بكره تندم يا جميل
فريده : لا بكره مش فاضيه يلا سلام
رامى: تصبحى ع خير
فريده: وانت من اهله
_________________________
قفلت فريده ولسه هتخرج لاقت باب اوضتها بيخبط
فريده: ادخل ياعمر افندى انا صاحيه
باباها: انا كنت داخل اتوضى واصلى ركعتين ليل لاقت النور فقلت تلاقيكى نمتى كالعاده وهو شغال
فريده بتضحك : وتتاكد انا متغطيه كويس وقافله الشباك كويس ودفيانه ولا لا
باباها بيضحك: انتى بتسمعى شطوره
فريده: انا كنت بكلم روميو وهنام اهو
باباها: يلا تصبحى ع خير
فريده وانتى من اهله
نامت فريده وهى ماسكه السلسله ال فيها الصور بايدها وحضناها ونامت وابتسامه ع وشها
_____________________________
تانى يوم الصبح صحيت بدرى لابست وجهزت وخرجت لاقت باباها صاحى ومستنيها
فريده: صباح الفل يا عمر افندى
باباها: صبا الورد المشوار الوحيد ال بتصحيله بدرى
فريده: والله مش عارفه من غير ظبط تليفونات بصحى وببقى فايقه
بصراحه وحشتنى اووووى بقالى شهرين مروحتش وحاسه انها زعلانه
باباها :طيب يلا بينا
نزلت فريده مع باباها وركبت العربيه معاه ووصلوا لمقابر عيلتهم
دخلت فريده وباباها قروا الفاتحه ووقفت فريده تتكلم مع مامتها
وخرج باباها علشان تبقى براحتها وقف بره
فريده : ماما وحشتينى اوى ..انا جيت اقولك انى خلاص اتخرجت
وبدور ع شغل وان شاء الله هلاقى حاجه كويسه ..انا كويسه الحمد الله
طول ما عمر افندى معايا مش ناقصنى غير وجودك وانا عارفه انك مطمنه علشان هو معايا
مسكت فريده السلسله ف رقبتها : عاوزه اوريكى السلسله ال بابا جبهالى هديه تخرجى حلوه مش كده .. عجبتنى اوى حاطط صورتك وصورتى معاه بيقولى علشان مش احس بالوحده لو بعدت عنه وعنك ... ماما وصى عمر افندى عليا بلاش يقلقنى عليه ..لالا هو كويس متقلقيش بس بيسهر كتير ..مش هسيبه وهخلى بالى منه..انا عارفه انتى اد ايه حبيتى بابا وعملتى فراغ كبير فى البيت اتمنى يا ماما اقابل شخص زى عمر افندى كده ...
انا حبيت اطمنك عليا ..وهبقى اجيلك تانى قريب ابشرك بالشغل الجديد
سلام يا ماما هتوحشينى
خرجت فريده وبتمسح دموعها لباباها
فريده: دورك يا عمر افندى
دخل باباها : ازيك يا امل وحشتينى انا الحمد الله كويس .. منتظم ع العلاج والحمد الله .. شوفتى ديدا بقت عروسه ازاى اتخرجت ومش ناقص ان ربنا يرزقها بابن الحلال ال يستاهلها ..... لالالا متقلقيش يا امل انا مش هجوز فريده لااى حد ..هتاكد انها بتحبه وهو بيحبها اكتر
مش هكرر ال حصل تانى وعد وعدتهولك وعايش علشانه
خلص باباها كلام وخرج وبص لفريده : انهارده الغدا بره يلا خلى الميزانيه تشحور
فريده باابتسامه: وعد عليا اول مرتب اعزمك بره بس تيجى الوظيفه ياعمر افندى
باباها: هتيجى وهتبقى فتحه خير عليكى
ومشيوا فريده وباباها راحوا اتغدوا ف مطعم وبعدين رجعوا البيت فريده دخلت اوضتها تنام شويا
وباباها دخل اوضته يرتاح شويا
______________________________
نامت فريده شويا وقلقت من تليفون رامى
فريده بقريفه: يابنى اعتقنى فى يوم بتطلعى زى العفريت ليه كده
رامى: الساعه 10 وانتى ولا اتصلتى ولا بعتى اى حاجه هنجم انا
فريده: بالعقل كده يا نايمه يا نايمه من مشوار السفر الصبح دا
رامى بخجل: سورى يا ديدا اصلك بتوحشينى اعمل ايه انا
|فريده: رامى مش وقتك خالص
رامى : انا قلقت بصراحه وكنت عاوز ااكد عليكى مشوار بكره
فريده تايهه: مشوار ايه
رامى: لا صحصحى وكلمينى يا حاجه
فريده : ادينى ربع ولا اقولك نص ولا اقولك هفوق واكلمك اشطه
رامى: اشطه هستناكى يا ديدا وغلاوه عمر افندى ما تنفضى
فريده: لا متقلقش يلا سلام
قفلت فريده وحست ان البيت هادى جدااا خرجت من اوضتها داخله الحمام
اخدت دش تفوق وعلشان تصلى بصت ع اوضه باباها شافت النور فيه خبطت ودخلت لاقت باباها قاعد وقدامه صندوق هى مسمياه صندوق الذكريات
ومشغل اغانى قديمه لااام كلثوم
فريده: يا عينى ع الانسجام والروقان
باباها بصلها باابتسامه: صحيتى يا ديدا عاوزه تتعشى نحضر العشا
فريده: لا مليش نفس لو جعت هعملى اى سندوتش
باباها: انا لاقيتك اتاخرتى ف النوم عملت سندوتشين علشان العلاج
فريده : الف هنا يبقى نضرب كوبايتين شاى بنعناع مع بعض
باباها : تمام
فريده: خليك زى ماانت المرادى هنجيب الشاى ونشربه ف الصومعه الذكريات دى
باباها: مستنيكى
خرجت فريده عملت الشاى ورجعت قعدت جنب باباها
فريده: يا ذكرياتك يا عمر افندى
باباها: الواحد من غير ماضى ملوش مستقبل
فريده: لما روحت لماما افتكرتها
باباها: وانا من امتى نسيتها
فريده: بتحبها
باباها: معملتش حاجه تخلينى اكرهها
فريده مسكت صوره ابيض واسود لباباها مع واحده : بس حبيتها
بصراحه تستاهل كانت زى القمر
باباها : كانت اجمل واحده فى منطقتنا شباب الحى بيتخانق عليها
فريده باابتسامه: ماهو الجميل مش بيختار غير الجميل زيه ياعمر افندى
انا هاخد الصوره دى معايا ممكن
باباها بيضحك: ليه يعنى
فريده: بحس لما اشوفها بالاطمئنان كده بشوفها بشوف سعادتك
ونظرتك لصوره ... بحس نقاء الحب بينكم
باباها: وهتحافظى عليها
فريده : فى عينى ياعمر افندى فريده هتحافظ ع صوره فريده
بس من شككم اختياركم لبعض متوافق اوى تحس انكم لبعض
باباها اتنهد :وياريت الاختيار كان لصالحنا الا انه قلب علينا
فريده : انت حكتلى ان باباها ال رفض
باباها بيحكلها: باباها واخوها رفضوا علشان انا لسه كنت متخرج
ومفيش مستقبل والسكن ف شقه مع امى كان مرفوض وامكانياتى مش كانت سامحه هى كانت موافقه لكن رفضهم هو ال بعدنا عن بعض
اختيارنا كان غير اختيار القدر والقدر فرق بينا
فريده مركزه وببابتسامه: لكن كل واحد عاش حياته بعيد عن التانى
باباها بتنهيده: مش كل ال بيتنفس بيبقى عايش فى ارواح فارقه جسد عايش
فريده: بالرغم كده معرفتش تحب تانى
باباها اتنهد : العشره عودتنى والعشره نوع من انواع الحب
فريده بصه لباباها اوى : انت مش كنت سعيد
باباها : بجد يا فريده مش عارف غلطتى ولا تعويض ربنا لل حصلى
غلطتى انى اتجوزت انسانه مفهاش ولا غلطه ولا عيب وبتحبنى وتقدرنى وانا اهم مافى حياتها وبالرغم من كده معرفتش ابادلها احساسى دا وكنت حاسس انى ظالمها بالرغم انى مش كنت مقصر وراضيها ولما القدر رصالحنى بيكى حسيت بانه بيصالحنى
فريده: بس ماما عمرها ما اشتكت مسمعتش من حد انها كانت حزينه ولا زعلانه
باباها: بالعكس ودا ال كان بيضايقنى انها بتيجى ع سعادتها وحياتها علشانى
وافقت تعيش مع شخص مش يبادلها احساسه وانه بيحب واحده تانيه ..بالرغم من انى وقت ما اتقفل باب عليا وع امل ال فات كله اتقفل عليه بقفل ورميت مفتاحه وعشت ... ال فى قلبى خليته ليا وعشت مع مامتك وفعلا ولا اشتكت ولا حسستنى بحاجه ودايما تقولى مهم عندى اشوفك مرتاح
فريده: وقدرت تعيش وتنسى
باباها: قدرت اعيش واتأقلم ..سهم قدرى انضرب ولازم ارضى
فريده : وماما
باباها: اجمل هديه ليا ولااسف مش كنت عارف اقدرها صح
لغايه ما جبتلى اجمل هديه ديدا حبيبه قلبى
فريده: بجد يا بابا هى مش اعترضت ع الاسم بتاعى لما اتولدت
انا عارفه ان ماما اتوفت بعد ما ولدتنى ب5 شهور
باباها: هى ال صممت ع الاسم مش انا بالعكس انا كنت هختار اى اسم
هى ال لاقتها بتقول يوم ما ولدتك وروحت المستشفى بتقولى شيل بنتنا فريده يا عمر انا استغربت وف نفس الوقت كنت فرحان
فريده : ماما كانت انسانه عظيمه مراعيه لشعور غيرها عن نفسها
باباها: بكتير اكتر ما تتخيلى مامتك اثبتتلى ان ال بيحب حد بيضحى بنفسه علشان سعاده التانى وبيظلم نفسه ودا اسوء مافى الحب من طرف واحد ..
بالرغم انه كان خطر انها تحمل لكن صممت وكملت الحمل علشان تسعدنى وربنا رزقنى بيكى
فريده بتحاول تمسح دموعها وتغير مود الحزن ال ساد المكان:
قطعتلك وصله الذكريات يا عمر افندى
باباها بيشاور ع قلبه : عمر الذكريات ما بتتقطع طول ماهى عايشه هنا
فريده : هسيبك مع ذكرياتك وهقوم اشوف الحاضر ال خانقنى رنات ومش عارفه اقعد
خرجت فريده وقفلت الباب ومسحت دموعها وبصت ع الاوضه وانها اد ايه فخوره ب باباها ومامتها وانها عايشه ف نعمه كبيره تليفونها رن وكان رامى
رامى: الساعه 1 بعد نص اليل هتكلمينى امتى ان شاء الله
فريده: كنت قاعده مع عمر افندى ونسيت نفسى
رامى: لا كده هتخانق معاه كل ما تقعدى معاه تنسى نفسك
فريده: عمر افندى ياخد ال هو عاوزه ونديله كماله كمان
رامى : يا بختك يا عمر افندى ..بس صوتك ماله انتى بتعيطى
فريده: لا ابدا
رامى: مالك يا ديدا
فريده: فى حد يحب حد لدرجه انه يضحى بنفسه علشانه وعارف انه مش بيحبه نفس الحب وال بيحبه عايش بحب شخص تانى مش موجود
رامى : لا اشرحى
فريده: لا متركزش معايا ..عارفاك هتتريق
رامى: عيب عليكى
فريده: لا عيب عليك انت الوقت متاخر هنحب ف بعض ولا ايه
رامى بيضحك: وماله مش عيب مش عدت الساعه 12
هذا وقت الحبيببه
فريده: عندك نجوم اف ام حب فيها يلا عاوزه انام
رامى: متزقيش... نتقابل بكره الساعه 10 ف الميدان هاجى اخدك
فريده: لا قولى فين وانا هجيلك
رامى : هبعتلك رساله بالعنوان تمام وع تليفون بكره
فريده : ان شاء الله تصبح ع خير
رامى: تصبحى وانتى
فريده بقفش: وانا ايه
رامى: من اهل الجيران
فريده بتضحك: يا خفه يلا سلام
قفلت فريده وهى بتضحك وف نفس الوقت سرحت ف كلامها مع باباها ونامت
_____________________
تانى يوم الصبح صحيت فريده اخدت دش ولبست ونزلت ع المعاد وكانت مستنيه رامى بره الفندق فى المعادى ال هيحصل فيه الانترفيو وهى واقفه وسانده ع عربيه حاطه الهاند فرى ف ودنها مستنياه مره واحده العربيه اتحرك من غير انذار ووقعت فريده ع الارض .....
فريده: اىى
بصت فريده لعربيه لاقتها واقفه وال فيها منزلش فقامت تعدل نفسها
فريده : مش تنبه يا استاذ انت ولا واقف تتفرج عليا
صحيح عالم معندهاش دم وقعنى وواقف يتفرج
بعد ما وقفت فريده وباين انها كويسه العربيه اتحركت ومشيت فى اللحظه دى رامى خرج وشاف فريده كف ايدها اتعور من الوقعه ووشها متغير
رامى مخضوض: ايه دا يا ديدا ايه حصل
فريده بعصبيه: واحد معندوش دم كنت سانده ع عربيته من غير انذار اتحرك ووقعت اناوكانت الاغانى صوتها عالى مسمعتش صوت العربيه لاقيت نفسى ع الارض
رامى : فين الحيوان دا
فريده بعصبيه: مشى وقف يتفرج عليا شويا ومشى جته القرف قفلنى ع اول اليوم
رامى: طيب بس متضايقيش نفسك انتى ف حاجه وجعاكى طيب
فريده : لا الحمد الله
رامى شاف ايدها المتعوره : ايه دا تعالى نروح الصيداليه يشوفلك الجرح دا
فريده باصه اتجاه العربيه ال مشيت : يارب كوتش العربيه الاربعه يريحوا منه فى منطقه مش فيها حد يعملهاش
رامى ضحك : يخرب عقلك ليه الاذى دا
فريده: علشان واضح انه مستهتر وتنك مهنش عليه ينزل يبص يطمن عليا حتى يعنى لو دراعى اتكسر ولا ركبتى كان هسبنى ويجرى حب يطمن بس
رامى: الحمد الله انها جت ع كده تعالى بس نروح الصيداليه ونقعد نشرب اى حاجه ف كافيه
فريده : بس ابن الايه فصلنى كان فى واحد حاطط برفان جاامد عدى من جنبى اول مره اشمه ..فصلنى يلا
رامى بيضحك: انتى زعلانه علشان فصلك من البرفان يلا يا فقر
راحوا الصيداليه وكان الجرح بسيط عباره عن خدش وراحو ع كافيه
رامى: حاسه بحاجه بتوجعك قوليلى عاشان لو محتاجه دكتور
فريده: لا متقلقش انا كويسه بس متغاظه من البنادمين ال زى الاخ ال عمل كده قادرين يعيشوا ازاى بين الناس
رامى بيضحك: يا بينتى احمدى ربنا ان دا شخص غريب مش قريبك كنت هتولعى ف نفسك زى ماانا عاوز اعمل ومش عارف
فريده: ليه مش عارف مش معاك حق البنزين ولا الكبريت اسلفهوملك
رامى: يا رخمتك وهتقدرى تعيشى من غيرى يا بيبى
فريده بتضحك: ع اساس انك اول معرفتك مش كنت عايشه وبموت
رامى : يخربيت برود يا بنتى حسسينى برقه وانوثه كده محسسانى انى قاعد مع صاحبى
فريده: دلواقتى مش بقت عاجبه داانا من شويا كنت بتقولى يا بيبى
رامى : لا انتى غريبه اوى ف لبس وتصرفات ولد ع بنت بس بصراحه كده احسن بكتير
فريده بسهوكه: اصل يا بيبى مليش ف السهوكه
رامى تنح: اموت انا فى بيبى ال طالعه منك دى
فريده رجعت لطبيعتها: عيل تافه صحيح
قولى هتسافر لااهلك زى كل سنه ولا هتعمل ايه
رامى: ماهو انا مسافر بكره الصبح هروح ادى تمام لسيد الوالد وارجع استلم الشغل
فريده: هتوحشنى يا روميو
رامى: مش هتاخر يا بيبى ااقل من اسبوع لان اصلا العيله دى مستحملها بالعافيه..ماانتى عارفه
فريده بتضحك: يخرب عقلك بس ايه شغل ع طول دا مش هتشوف الجيش ولا ايه
رامى: اشوف ليه وانا عندى واسطه متدخلنيش اصلا الجيش
فريده: اه ياعم الوسايط عايش حياتك بالواسطه
رامى : لا ماهظبطك معايا متقلقيش بس فى واحد عاوزه يختفى ويرجع
فريده : انت بتكلم نفسك ولا ايه
رامى: لا يابنتى حظى المنيل هشتغل مع ابن خالتى او معنى اصح هشتغل عنده وهو شخصيه لا تطاق برود وعجرفه عملى ذياده ع اللزوم .. نسى يعنى ايه ضحك او متهيالى ميعرفوش اصلا .. ولحظى الجميل انه ماسك شغل ال ف مصر نيابه عن والده والاتنين تحسى كاربون
فريده بتضحك: مالك يا روميو حساك عاوز ترجع وانت بتتكلم من كميه الارف ال فى وشك
رامى بيضحك: يابنتى دى عيله غريبه انا مش عارفه انا ابنهم ازاى
المهم انا لما هرجع واستلم شغلى هظبتلك سكه واجيبك معايا
فريده: وابن خالتك
رامى : ولا هيعرف حاجه داانا روميو
ضحكت فريده وهى بتعدل هدومها لامست السلسله
رامى: ايه السلسه الجامده دى اول مره اشوفها
فريده باابتسامه ع وشها : دا عمر افندى جبهالى هديه تخرجى ونجاحى
استنى بص حوا دى ماما ودى ..
رامى: عمر افندى طبعا ومزته ...
باباكى ف شبه من حد شفته قبل كده بس مش متذكر فين
ضحكت فريده : يخرب عقلك .. هتشوفه فين
طبعا عندى ف البيت ..ومفيش شبه هو عمر افندى واحد
بس يا رامى انا مبسوطه بالسلسله دى جداا
رامى: يا بختك ب ابوكى يا فريده مفيش ابهات كده
فريده: دا مش ابويا دا صاحبى واخويا ومامتى وحبيبى
بجد مالى حياتى لدرجه انى ف صلاتى بدعى ربنا يخلهولى ومش عاوزه حاجه تانيه
رامى: يعنى انتى مش هتتجوزى وتسبيه
فريده بسرعه: اسيبه ليه وانا اساسا محبتش فى عمرهم غيره وشرطى ان ال هتجوزه يكون نسخه من عمر افندى ف حنيته وطيبه ودفئه واحتواءه
رامى باابتسامه: يا بخته بيكى ويا بختك بيه بجد يا حظه ال تحبيه
انا عاوز دروس عند عمر افندى علشان احجز اول صف العرسان
فريده : هتسقط يافاشل لان مفيش وسايط
رامى : دايما كبسانى كده
فريده بصت ع الساعه : لقد حان وقت المغادره .. بس كده العزومه هاخرها اسبوع علشانك
رامى: مش مهم انا عاوز اجى لوحدى
فريده بتضحك: ايه هتخطبنى
رامى: ولسه هخطب هجيب مأذون ع طول
ضحك فريده: لا هظبط العزومه لما ترجع العيال عاوزين يشوفك ونتلم كلنا
دا عمايل عمر افندى تليفونات بقى لما تسافر وترجع
رامى : اشطه يلا هوصلك واروح البيت
ورجعت فريده البيت ودخلت تنام وباباها رجع لاقاها نايمه مرضاش يقلقها
____________________
تانى يوم فريده فضلت نايمه وباباها صحى بدرى ونزل وهى قامت براحتها من النوم ووفى وسط اليوم رامى بعتلها رساله ع الواتس انه وصل
فريده قعدت تتفرج ع التليفون بعد ما خلصت شغل البيت
وكل ما تتخبط ف التعويره تفتكر ال حصلها امبارح وتتغاظ وباباها كان رجع من بره
فريده : حمد الله ع السلامه ياعمر افندى
باباها: الله يسلمك يا حبيببتى
قامت فريده لاحظ باباها البلاستر ال فى ايديها
باباها وهو مخضوض: ايه دا يا فريده ايه حصل
فريده : لالا متقلقش دا خدش بسيط كده انت عارف بينتك ابنه الحوادث
باباها: يعنى ملحقتيش تنزلى شغل من مشاوير كده
فريده افتكرت الموقف وكانت متغاظه : نصيبى بقى وكل واحد هياخد ع اد نيته
باباها:انا امبارح دخلت اطمن عليكى لاقيتك نايمه مرضتش اقلقك
مكنتش اعرف انك متعوره كده طيب انتى كويسه مفيش حاجه بتوجعك
فريده باابتسامه: لا متقلقش انا كويسه اهو
باباها: طيب 10 دقايق والغدا هيتحضر
فريده: ودا يصح انت عقبال ما تغير هتلاقيه ع السفره
دخلت فريده المطبخ تحضر الغدا موابيلها رن من رقم غريب
فريده : الو
المتصل: انسه فريده عمر
فريده: ايوه انا
المتصل: حضرتك معاكى مكتب الاستعلام من مطعم اللوتس
حضرتك كنتى جيتى انترفيو لوظيفه ويتر واحنا بنكلمك نعرفك انك تجهزى ورقك وتيجى علشان تستلمى الشغل هنستاكى يوم الاربع
فريده من بعد ما كانت مضايقه من ال حصل طارت من السعاده: ان شاء الله يافندم هكون جهزت كل حاجه
قفلت فريده ومن سعادتها: عمر افندى ياعمر افندى
باباها خرج مخضوض من الصوت: فى ايه يا ديدا
فريده: بنتك هتبقى موظفه خلاص وهشتغل وهقبض مرتب وهنطلق ف الحياه العمليه
باباها بيضحك: خضيتينى يا شيخه بس ايه السعاده دى علشان الشغل يعنى
فريده: لا يابابا الفكره انى هشتغل بجد من غير واسطه ولا بتاع
يعنى هتبث نفسى بنفسى وفرحانه بجد انى اتقبلت بسرعه كده
باباها: علشان يا ديدا انتى بنت كويسه تستهلى كل خير
فريده بسعاده: وعلشان الخبر الجامد دا انا مش هغديك من البيت هطلب الاكل من بره ع حسابى
باباها: ايه البذخ دا طيب خلى الواجب دا عليا
فريده : لولا انك حلفت خلاص الغدا عليك والشاى والحلويات عليا
باباها : اتفقنا
راحت فريده اتصلت وطلبت غدا من بره وحلويات من بره
واتغدت هى وباباها وخلصوا غدا وقعدوا يتفرجوا ع التليفزيون مع بعض
ودايما منتعودين يتفرجوا ع افلام ابيض واسود كنوع من كلاسيكيات والفن الراقى النضيف
فريده: ياسلام ياعمر افندى افلام زمان دى ميتزهقش منها
باباها: فعلا قصص تحفه واداء ممثلين كمان
فريده: لا واحساسهم بالحب والمشاعر تصدقهم بجد ..حب زمان دا مفيش زيه
باباها بيضحك: حب زمان ايه.. الحب ملوش زمن ..الحب محتاج توقيت صح واشخاص صح علشان يبقى صح ..زمان الاختيار مش كان عشوائى وارضاء رغبه وشهوه كان ارضاء احساس واحتياج ..طول ماانتى حاسه بااحتياجك لطرف التانى وهو كمان حاسس بكده هتلاقوا الحب جامعكم
فريده: مش كان فى انانيه زى ال موجوده دلواقتى الواحد لما يرتبط بالواحد او العكس بيتقل ويبقى بارد كده والعلاقه بتموت بسرعه اسرع من بدءت وغير ال بيتسلى وال بيقضى وقت فراغ
باباها: دا علشان ال بتحكى عليهم مش عارفين معنى الحب ايه او معنى اصح الحب يتعاش ازاى مش فكره انى اعجب بفلان يبقى خلاص اموت لو مش معايا او انا ارتبطت بفلان خلاص الحب خلص ....لا الحب بيتعاش بلحظاته ودقايقه ..الحب حياه لل عاوز يعيش وموت لل مش عارف يعيشه وبيخسره ...الحب اكتشاف مش وصفه
فريده موابيلها رن بصت لاقتها رساله من رامى
(وحشتينى )
