رواية مصيبة اقتحمت حياتي البارت الخامس 5 بقلم سارة سمير
البارت(٤)
ريم بابتسمه:معطيكوش(معطلكوش) سيامو(سلامو ) عييكو(عليكو)
سيرين واقف بقرف:انتى يبنى ادمه يا متخلفه انتى
ازى تعملى كده
ريم ابتسمت ابتسامه صفره:عادى خايص(خالص)
يعنى كنت مكسيه(مكسله) اقوم اغسى(اغسل ) ايدى
قويت (قولت)امسحه فى فستانك جميي(جميل) قوى
وبيمسح حيو(حلو)كمات
سيرين بنرفزه:انتى اكيد واحده مش طبيعيه محديش
طبيعى يعمل كده
ريم بردح:نعمممم يختى مين ايمش (المش)طبيعيه دى
سيرين:انتى وايه القرف النتى لبسه داه
ريم:ايقرف (القرف)اينا(النا)يبسه(البسه)يبقا يبس
(لبس)ايخ(الاخ)دا...وشاورت على رامى
سيرين بضيق:رامى انا مشيه انا مش هقدر اقعد اكتر من كده معا البنى ادمه دى
رامى واقف بتاسف:سيرين انا اسف على الحصل ومعليش امسحيها فيا المره دى
سيرين بابتسمه:مفيش دعى لاسف هى مش غلطتك انت دى غلطه بنى ادمه.....بصت لى ريم .. وسكتت
سيرين قربت من رامى وبتحضنه وتبوسه:باى باى يا
رامى
رامى:باى
سيبتهم ومشيت
ريم عوجت بوقها:بنت بايده(بارده) وبتبوس كمين(كمان)
رامى استنا سيرين تمشى وقرب من ريم ومسك دراعها وتنها لوراء ظهرئها
ريم بوجع:اااه سيب ايدى بتوجعنى
رامى بحده مخيفه:عرفه لو عملتى حاجه تانيه من
التخلف البتعمليه دا انهارده هيبقا اخر يوم ليكى فى البيت هنا....كمل بزعيق....فاهمه
ريم خافت من نبرته الحده وزعيقه:فاهمه
رامى زقها بعيد عنه:اخفى من قدمى دلوقتى
ريم بدموع:طب هطيع(هطلع)اجيب هدومى وانزى
(وانزل)
رامى بحده:غورى فى داهيه
ريم طلعت تجرى لفوق
رامى ماسك دماغه بتعب:سميحه يا سميحه
سميحه جات:نعم يا بيه
رامى:عايز فنجان قهوه بسرعه
سميحه:حاضر يا بيه ثوانى وهتكون عندك
سبيت ومشيت
رامى: يارب صبرنى على المصيبه المتحركه فى البيت
دى
هدى كانت نزله من على السلم واستغربت عدم وجود
سيرين:رامى سيرين راحت فين
رامى:جالها تلفون ضرورى واتريت تمشى
هدى بحزن:اه ماشى
نزلت واقفت قصاد رامى:رامى ازى جدتك جات هنا
رامى:انا الاصريت تيجى تقعد معنا
هدى بضيق:بس هى عندها بيتها تروح تقعد فيه ليه
تجبها هنا
رامى بصدمه:ماما انتى بتقولى ايه تيتا كانت هتموت
ومحديش كان جنبها والصراحه احنا مقصرين تجاه
جامد قوى فقولت اصلح التقصير دا واجبها هنا حتا
تكون تحت عنينا وجنبنا
هدى بتافف:اووف انت عارف مفيش مكان يسعنا
انا وجدتك
رامى :ماما تيتا طيبه بس انتو الحطين حواحز مبنكم
وكل واحد منكم مستينى غلطه لتانى ودا ماثر على
العلاقه مبنكم
هدى بضيق:بس هى....
رامى:ماما اتجنبيها وخلاص وملكيش دعوه بيها
وانتى اصلك مبتقعديش فى البيت كتير من جمعتيك
لى ندوات النادى يعنى انتى مش هتشوفو بعض غير
صدف
هدى حطت ايدها على خد رامى:حاضر يحبيبى انا
هتجنبها عشانك بس
رامى مسك ايدها ال على خده وباسها:ربنا يخليكى
يست الكل
***
عند مالك فى النايل كلب
مالك:والله وحشتونى الاسبوع دا وحشنى السهر معاكم
زياد(صاحب مالك):وانت اكتر يابوص السهر كان وحش قوى من غيرك
نبيل(صاحب مالك):اه والله السهر كان ناشف من غيرك
انت البتطرى القعده
مالك:ههههه هى المزز دى مكنيش بتطرى سهرتكم
ولا ايه
زياد:ما انت عارف محديش بيعبر الطربيزه غير لما
تكون موجود معنا
مالك بفخر:عشان تعرفوا انكم من غيرى ولا حاجه ههه
نبيل بضيق وكره:عرفين يخويا
زياد:احنا من غيرك يا كبير ولا نسواه حاجه
جات بنت عليهم وعنيها على مالك
جى جى:هاى
مالك بصلها من فوق لتحت باعجاب:هاى
جى جى بدلع:ممكن نتعرف
مالك بغرور:مالك الصياد
جى جى:ايه دا انت ابن معتز الصياد صاحب اكبر
شركه لاستراد الادويه
مالك:اممم انا ابنه....بس معرفنيش بنفسك يا مزه
جى جى بدلع:اسمى جيهان وبدلعونى وبيقوللى يا
جى جى
مالك:اموت انا فى الدلع هههه
نبيل بضيق:وهو مفيش غير مالك القاعد على الطربيزه
طب حنى شويه علينه احنا كمان
جى جى باعجاب:اصل هو العجبنى وعنيه منه
زياد بهزار:الجبه راحت فين ههههه
نبيل قام بضيق:اشبعى بيه سلام
سبيهم ومشيه وهو بتوعد بدمار مالك
جى جى باستغراب:ماله داه
زياد:سيبك منه
جى جى ميلت على مالك واتعلقت فى رقبته وبدلع:مش هتعزمنى على حاجه اشربها
مالك غمز بعنيه:من عيونى بس مش هنا فى شقتى
جى جى ضحكت:ههههههه اموت انا
مالك قام واقف واخد حاجته:انا ماشى عايز حاجه
زياد :لا سلام يا بوص
مالك مسكها جى جى من اديها واخدها ومشى
***
عند ريم كانت قعده مع سريا هانم فى اوضتها بدلك
رجليها
ريم:حاسه بى ايه ديوقتى(دلوقتى)
سريا براحه:بداء الوجع يقل شويا
ريم:طب هديكها(هدلكها)كمان شويه
سريا:ياريت
ريم ابتسمت:انتى تومينى(تومرنى ) يقمى(يقمر) انتى
الباب خبط
سريا:مين
من وراء الباب:انا رامى يا تيتا
سريا:ادخل
رامى دخل لقا ريم بدلك رجل جدته بصلها بضيق واتجاهلها
رامى راح لجدته وباس ايدها:عامله ايه يا تيتا دلوقتى
سريا:كويسه الحمدلله
رامى:اخدتى علاجك
سريا:اه ريم لسه اتديته ليا
رامى ابتسم:بالشفا يارب
سريا ابتسمت:تسلم يحبيبى
رامى:انا جاى وطمعان منك فى طلب
سريا بصتله باستغراب:اطلب يحبيبى
رامى ابتسم :ممكن انام فى حضنك انهارده وحشنى
النوم فى حضنك قوى
سريا ابتسمت:اكيد يحبيبى انتى تطلب وانا انفذلك
يحبيب قلب جدتك
رامى حضنها بحب :حبيبتى ربنا يخليكى لينا يارب
سريا:ويخليك لينا يارب
ريم واقف:انا خيصت(خلصت)يا سييا(سريا)هانم
وهمشى بقا
سريا:ماشى يحبيبتى ...بصت لى رامى...قوم معها
وخلى حد من السواقين يوصلها لحد بيتها
ريم:يا(لا) شكيا(شكرا)انا هطيب(هطلب)اوبيا(اوبرا)
سريا:لا مطلبيش حاجه العربيات هنا كتير والسواقين
كمان وانا مش هطمن عليكى تركبى مع اى حد لوحدك كده بليل
رامى لنفسه: تخافى عليها دى تطيفيش بلد بحالها
سريا:قوم يا رامى وصلها لاى عربيه وخلى السواق
يتاكد انها طلعت بيتها
رامى بضيق:حاضر يا تيتا...بصلها....يلا
ريم هزت دماغها
اخدها مالك وراح بيها لجراج
رامى: محسن
جايه عليهم محسن:نعم يا مستر رامى
رامى:خد الانسه لمكان الهتقولك عليه وتستنها لحد
متطلع بيتها
محسن:حاضر يا مستر رامى.....اتفضلى يا انسه
ريم لمحسن:شكيا(شكرا)
ركبت العربيه ومحسن اخدها ومشيه
***
تانى يوم الصبح كان رامى طالع من باب الفيلا ورايح للشركه وكانت سعتها ريم داخله وبتاكل شكولاته وايدها متعاكه شكولاته واتخبطت فيه وكانت هتقع
فمسكت في جاكت البدله وتعاك شكولاته
ريم عدلت نفسها وبعدت عنه
ريم:اسفه ماخدتيش بايي (بالى)
رامى كانت بيعدل الجاكت مكان مسكت الجاكت فايده
اتعاكت شكولاته
رامى بغضب:ايه دا
ريم:ايه دا ايجاكت (الجاكت)اتعك شكوياته(شكولاته)
معيش ماخديش بايى(بالى)
رامى بغضب:وانتى من امته وانتى بتاخدى بالك
من حاجه انتى بتمشى زى الطور مبتشفيوش قدمك
اصلا
ريم بحزن: حقك تقوى(تقول )اكتر من كده كمات....عنيها دمعت..حابب تقوى حاجه تانى ولا اروح لى سييا(سريا)هانم
رامى استغرب دموعها وازى مجدتليش معه
رامى:احممم مالك فيكى حاجه
ريم:يا(لا)بعد اذنك
سيبته ومشيت
رامى:مالها دى ...البنت دى هتجننى معها
طلع وراح لعربيته وكان هيركب بس افتكر ساعته
النسيها فى اوضه جدته انبارح
دخل تانى وطلع وراح لاوضه جدته وكان هيدخل
بس وقفه كلام ريم
ريم بعياط:....
