رواية احببتها بعد عذابها الفصل الخامس والعشرون 25  والاخير بقلم منار رمضان 

حور : صقر أهدى محصلش حاجه لكل ده يعنى

صقر بعصبية : هو ايه اللى محصلش حاجه ده بيقولك ريرى وانتى بتضحكى انتى مجنونة وانتى ازاى تسمحى أنه يقولك اصلا

حور بعصبية : على فكرة انت مكبر الموضوع اوى ملهوش لازمة اللى انت عملته ده كله

صقر مسكها من شعرها جامد : ايه هو اللى ملوش لازمه لما واحد يدلعك وانا واقف وازعقله يبقى ملوش لازمه لا بقا ليه مليون لازمة وانا بالذات يا خور محدش يختبر غيرتى عليكى عشان انا ممكن ارتكب جناية فاهمة انا بغير عليكى من اى حد وحتى من نفسى فغيرتى بلاش تختبريها عشان ممكن تزعلى منى

حور بدموع : صقر سيب شعرى

صقر ساب شعرها لما شاف دموعها لعن نفسه أنه خلاها تعيط

صقر : متعيطيش وشدها احضنه جامد

صقر : خلاص أهدى يا حبيبتي متعيطيش

حور : صقر انا بحبك اوي ومستحيل انى افكر فى حد غيرك انت حياتى كلها

صقر : خلاص يا قلبى بلاش تتكلمى دلوقتي واهدى حقك عليا يا حورى

تانى يوم فى الشركة

مراد دخل لصقر المكتب

مراد : اهلا

صقر : وسهلا خير

مراد : اعوذ بالله منك يا شيخ انت ايه قفل يلا عشان الاجتماع هيبدا

صقر : طيب بقولك ايه

مراد : نعم يا صقور باشا

صقر بعند : هى سوسو عاملة ايه

مراد بعدم فهم : سوسو مين

صقر غمزله : سارة

مراد : سارة مراتى اسمها سوسو ياسوادك يا قرمط انت مجنون يا صقر ايه سوسو دى

صقر : شوفت بقا يضايق ازاى أن حد يدلع اسم مراتك وانت واقف

مراد : ما خلاص يا جدع انت وبعدين انا عرفت انها رخامة منى معلش

صقر : كويس انك عرفت علطك

مراد : بس ده ميمنعش انك تقول سوسو كده ده انا افرمك

صقر قام من على الكرسى وراح عنده

صقر : تفروم مين يابابا اتكلم على ادك

مراد : لا انا ادها

صقر : طب ورينى

مراد فتح الباب وجرى : الاجتماع يا قفل

صقر ضحك ومشى وراه

صقر ومراد وقعوا على الصفقة واللى هى فرقت معاهم جدا فى شغلهم وشغلهم بدأ يكبر وشركاتهم تكتر واسمائهم معروفة ومخوفة لبعض المنافسين ليهم وان محدش ليدخل صفقة ضدهم غير لما يطلع منها خسران

بعد 3شهور

صقر : حور مالك مش طبيعيه بقالك كام يوم كده

حور بتعب : مفيش حاجه يا حبيبي شوية تعب بس انا كويسة

صقر : طيب تعالى اوديكى للدكتور أو اجيبه هنا يطمنى عليكى

حور وهى بتقوم : مش مهم يا صقورى انا كويسة انا..

وقعت اغمى عليها

صقر : حوور

احلام : لينا اتصلى بالدكتور بالسرعة

لينا : حاضر يا خالتوا

صقر شال حور وطلع الجناح بتاعهم والدكتورة جه وكشف عليها

صقر : ها حور مالها

الدكتورة بابتسامة : الف مبروك المدام حامل فى الشهر الثانى

صقر بان على وشه نظرات غضب

صقر : حااامل

الدكتورة : أيوة المدام حامل يا صقر بيه والف مبروك

احلام لقت صقر مضايق عرفت ماله

احلام : طيب يا دكتورة شكرا على الخبر الحلو ده

الدكتورة : لا شكر على واجب بس دى شوية أدوية لازم تاخدها فى ميعادها

احلام : تمام اتفضلى

صقر واقف باصص لحور وهى نايمة بغضب وزعل

احلام شدت صقر وطلعت برة الاوضة

احلام : صقر دى مش رحمة

صقر بحيرة ووجع : عارف بس خايف اللى عيشته انا ولينا ولادى يعيشوه خايف اكون بظلمهم

احلام : فى فرق كبير بين حور ورحمة يا صقر رحمة عمرها ما حبت ابوك الله يرحمه بس حبت فلوسه مع أن ابوك كان بيحبها إنما حور بتحبك انت بتحب صقر مش فلوس صقر متخليش الماضى يقف فى طريق سعادتك انت ومراتك يا حبيبي أهدى واستغفر ربنا وادعيله أن حياتك تكون مختلفة عن حياتك زمان وتكون احسن وتربى ولادك فى حضنك انت ومراتك وتحافظ عليهم وخليك واثق دائما أن حور لصقر وبتحب صقر وبس

صقر ارتاح لكلام خالته واخد تنهيدة طويلة طلع فيها كل همومه ومشاكله

احلام : يلا يا بنى ادخل امرأتك عشان لما تفوق انت اللى لازم تقولها الخبر ده وصدقنى هتطير من الفرحة لما تعرف بس انت خليك جانبها

صقر : حاضر يا ماما ربنا يخليكي ليا يا رب

احلام : ويخليك ليا يا حبيبي يلا قوم

صقر قام دخل لحور اللى كانت لسه بتفوق

حور : صقر ايه اللى حصل

صقر : اللى حصل أن الكلب أو الكلبة اللى فى بطنك هما اللى عمله كده

حور : كلب وكلبة ايه اللى عمله كده انا بخاف من الكلاب

صقر بضحك وحضنها : لا دول مش كلاب كلاب يعنى بس دول كلبوبات صغيرة كده

حور : صقر انت بتتكلم عن ايه بجد

صقر : حبيبتي انتى حامل

حور بصدمة وفرحة : ايييه حامل

صقر : أيوة حامل

حور : بتهزر صح

صقر : يابنتى بهزر ايه ما الدكتورة لسه ماشية وقالت كده من شوية انك حامل يا قمر وانا اللى هتقرف

حور : انت مكنتش عايز ابقا حامل

صقر : اكيد لا طبعا بس انا مضايق أن هيشاركنى فيكى خد تانى وياخد اهتمامك كله وانا ده مش هقدر استحمله ابدا

حور بضحك : انت بتغير من ولادك

صقر : طبعا عشان بعد كده الاقيكى بتهتمى بيهم وانا اقف اتفرج كده لازم اغير

حور حضنته : حبيبي انا ملكك انت وبس وولادنا الاهتمام هيبقى منى ومنك مش حد واحد فينا وهنربيهم مع بعض أن شاء الله

صقر بحب : أن شاء الله يا حبيبتي بس انتى تقومى بالسلامه وانا اوعدك انى هعمل اى حاجه عشان تبقوا مبسوطين وفرحانين دايما

حور : بحبك يا صقورى

صقر بضحك : بحبك يا حورى

بعد شهرين دكتور طارق (فاكرينه ولا ) اتقدم للينا وصقر وافق واتخطبوا وعمله فرحهم بعد الخطوبة باسبوعين وكانت جميلة جدا وكان فرح يليق باخت صقر الشناوى وحرم الدكتور طارق عدلى

سارة كانت حامل بردو مع حور ومراد اللى طار من الفرحة وكان بيوزع حلويات فى الشركة واى حد ماشى فى الشارع بيديله حلويات من فرحته

بعد سنه جه خبر من دار المسنين ان رحمة اتوفت وصقر قام بواجبه اتجاها

بعد سبع سنين

فى قصر صقر

فى الجنينة

صقر بعصبية خفيفة : حور وبعدين فى الواد ابت مراد ده

حور بضحك : ماله يا حبيبي

صقر : لازق لرؤى ال24 ساعة ولا اكنه جوزها ولا حاجه

حور : حبيبي دول اطفال بيلعبوا

صقر : اطفال ايه هو ده طفل ده تربية مراد عمره ما يكون طفل ابدا

حور : حبيبي أهدى والله مفيش حاجه عادى

صقر : ماشى يا حور

صقر واقف لقى اللى بيشده من البنطلون

صقر ضحك : حبيبة قلب بابى رودى

رودى عندها سنتين

رودى : حبك يا بابى

صقر : وانا كمان حبك يا رودى

ايه اللى انتوا بتقوله ده

صقر : وانت زعلان ليه يا فيلسوف عصرك انت

فهد : ايه بقا حبك يا بابى حبك يا رودى

صقر : وانت مالك يا بارد

فادى : ملكش دعوه بيه يا بابى ده عيل رخم

فهد : انا رخم يابابا ماشى والله لروح عند ماما بس

صقر : فهد عيب متقولش على اخوك كده اعتذرله حالا

فادى : بهزر يا رمضان ايه مبتهزرش

فهد : لا يا اختى بهزر

فهد وفادى تؤام عندهم خمس سنين

مراد : ايه يا صقر واقف لوحدك كده مع العيال دى

صقر : اعملهم ايه بس

فادى : ايه يا عسل الحلاوة دى

صقر ومراد بصوا نحية فادى

ميار : ميرسى

فادى : يالهوى على الكسوف يااخواتى

ميار : خلاص بقا يا فادى

مراد : وحياة امك انت وهى فى ايه

صقر وخبطه على كتفه : تربيتك يا مراد بيه

مراد : تربية مين ما انام نفسك ياض انت يابن صقر وملكش دعوة ببنتى

فادى : اونكل مراد ياريت متعملش الشويتين دول عليا وملكش دعوة بينا

مراد : شويتين ايه يا عيل اللى اعملهم عليك

ميار : بابى متزعقش لفادى

صقر ضحك جامد

مراد : مزعقش مين ياما غورى يابت انجرى عندامك

فادى مسك ايد ميار : تعالى معايا وبس لمراد وهمس وحياتك لخطفها منك

مراد : العيال باظت ياصقر

صقر : مش تربيتك يا مراد بيه اشرب بقا

رؤى بعياط : بابى يا بابى

صقر : فى ايه بتعيطى ليه يا قلبي

مازن : انتى جاية تشتكى لابوكى

صقر : نعم اومال هتشتكى لحضرتك يعنى فى ايه

مراد : أهدى يا وحش فى ايه

رؤى : مازن زعقلى جامد

رؤى 7 سنين ومازن 7 سنين بس هو أكبر منها بتلات شهور لأن سارة ولدت بدرى عن ميعادها

صقر : نعم ياخويا انت بتزعقلها ليه ياض انت ده انا ابوها مش بزعقلها

مراد : ايه يا مازن بتزعق لرؤى ليه

مازن : عشان مش بتسمع كلامى

صقر : تسمع كلامك انت ياعيل فى ايه

مازن : على فكره انت عمال تغلط كتير وانا بعد بمزاجى

صقر : هضربك يالا أجرى

مراد بضحك : استنى بس مش بتسمع كلامك فى ايه

مازن : قولتلها متوقفش مع الواد لؤى ده وبتقف معاه وكمان الچيبة اللى كانت لابساها كانت قصيرة جدا

صقر : نعم يابا انا مسمعتش

مازن : لا سمعتنى كويس

صقر : بغض النظر عن لماضة اهلك دى بس انت مالك لؤى ابن لينا عمتها تقف معاه زى ما هى عايزه انت ايه اللى دخلك وبعدين الچيبة انا اللى جايبها وانتى ازاى تغيرى هدومك عشان هو قالك كده

مازن : بص بقا من الاخر عشان اجى معاك سكة ودوغرى كده بنتك دى تلزمنى يعنى من الاخر تخصنى وان شاء الله لما نكبر هتجوزها

صقر : هااا

مازن : انا بقولك بس عشان يبقى عندك علم عشان لما اجى اخطبها متقعد تتشرط عليا عشان والمصحف اخطفها منك ومش هتشوفها تانى امين

صقر متنح ومراد بيضحك. ومتنح بردوا

مازن هز صقر : بقولك امين

صقر : امين ده يبقى ابوك يلا يا كلب يا بايظ من هنا

مازن ورؤى جريوا

مراد وهو بيبعد : معرفهوش

صقر بيقرب على مراد وببجز على سنانه

صقر : انت مربى عيالك ازاى يا مراد

مراد : متربوش اصلا

صقر مسكه من كتفه : انت باودر عيالك فين الحرفين ولا بتشغلهم تباعين على العربيات

مراد : يعنى احنا غلطانين عشان جايين معاك سكة ودوغرى

مراد : سكة ودوغرى ايه انا حاسس انى كنت مصاحب سيد كولا طول السنين دى

مراد : دى أقل حاجه عندى

صقر : مراد انا مش عايز اعرفك تانى بوظتلى العيال منك لله يا شيخ

مراد : واهون عليك بردوا يا صقور

صقر : صقور حسبى الله فى اليوم اللى عرفتك فيه

مراد : خلاص بقا خلص بقا بينادوا علينا

صقر : يلا يا مراد بدل ما اقتلك انت وعيالك

طارق ناده علي العيلة كلها عشان ياخدوا صورة كلهم صقر وحور واقفين حضنين بعض وولادهم اداهم وسارة ومراد بردوا ولينا وطارق وابنهم

مراد : بحبك يا سوسو

سارة : بحبك يا ميمو

صقر : بحبك يا عشق الصقر

حور : بعشقك

تعديل المقال