رواية احببتها بعد عذابها الفصل السابع عشر 17  بقلم منار رمضان 

حببتها بعد عذابها

البارت السابع عشر

حور كانت بتجهز شنطتها عشان ترجع البيت سارة دخلت عندها

سارة : حور انتى بتعملى ايه

حور : هرجع البيت

سارة : وهتسيبى صقر هنا

حور بغيظ منه : مش هو اللى عايز كده انا همشى ومش هوريله وشى تانى

سارة : حور انتى اتجننتى أهدى يا حبيبتي هو قالك ايه خلاكى تتضايقى اوى كده

حور بدموع : بساله عن مامته لقيته اتحول مرة واحدة زعق فى وشى وقالى غورى من هنا مش عايز اشوف وشك تانى وانا بقا مش هوريله وشى تانى زى ما يحب حضرته

سارة : حور هو ايه اللي بيحصل من جوزانا وفى حاجات بتحصل كده غريبة ليه بيعملوا رحمة دى كده وايه الالغاز اللى هما فيها دى

حور : مش عارفه ياسارة بس صدقيني صقر مش هيكره حد اوى كده غير لما يكون عمله حاجه كبيرة

سارة : بردوا مش فاهمه حد عمله حاجه مش امه هتكون عملتله ايه يعنى ما احنا ساعات بنختلف مع امهاتنا نبقى نكرهم اوى كده وكمان انتقام وكلام غريب

حور : لا انا حاسة أن الموضوع كبير مش صغير يلا بقا خلينى امشى

سارة : طيب خدى لينا معاكى عشان كانت عايزة تروح

حور : اخد لينا معايا فين انا مش هروح القصر

سارة : اومال هتروحى فين يا حور

حور : هروح شقتنا

سارة : هتفضلى هناك لوحدك انتى اتجننتى

حور : احنا عيشنا فيها طول عمرنا ايه مش هعرف اعيش فيها

سارة : لا بس اخاف عليكى

حور : متخافيش انا كويسة وكمان عايزة اريح اعصابى بس لو حد سالك قولى لهم انك متعرفيش انا روحت فين

سارة : يعنى ايه

حور : يعنى لو صقر أو مراد أو أى حد قالك حور فين قولى لهم مش عارفة

سارة : انا مش مستريحالك يا حور

حور : متخافيش هقفل على نفسى كويس

سارة : طيب يبقى طمنينى عليكى

حور : ماشى

حور طلعت من الاوضة لقت الكل بيتكلم ومشغول ومش واخدين بالهم منها وانتهزت الفرصة ومشيت

مراد عند صقر

مراد : مالك يا صقر

صقر بضيق : مفيش يا مراد

مراد : هو ايه اللي مفيش انت كنت عند حور عملت ايه فيها

صقر : هكون عملت ايه فيها يا مراد دى مراتى

مراد : عارف انها مراتك بس انت لما بتكون متعصب انت متعرفش ابوك هى كويسة فى اوضتها

صقر : يارب تبقى فى اوضتها ومتكنش سمعت الكلام

مراد بزعيق : كلام ايه يا صقر

صقر : قولتلها تمشى مش عايز اشوف وشها تانى وقولتلها تروح على البيت ومتطلعش منه

مراد : يخربيت غبائك

صقر : مراد روح شوفها فين

مراد : طيب ارتاح انت

مراد طلع برة لقاهم قاعدين عادى

مراد لسارة : حبيبتي فين حور

سارة حاولت تخبى

سارة : اكيد جوة

مراد : طيب تعالى ندخل نطمن عليها

سارة بتسرع : لا لا لا خليها نايمة

مراد : سارة فى ايه

سارة : مفيش انا بقول خليها مرتاحة عشان دخلت عندها من شوية كانت تعبانة وبتعيط وقالت عايزة تفضل لوحدها

مراد : انا عارف صقر مش هيجبها لبر ابدا

سارة : مراد ممكن أسألك سؤال

مراد : اكيد يا قلبى عايزة ايه

سارة : هو ايه اللي بيحصل بين صقر ومامته

مراد باس راسها : حبيبي اللى بين صقر ومامته يخصهم هما انا مينفعش اتكلم فيه مع حد

سارة : حبيبي انا فهماك ومقدرة انك بتحب صقر اد ايه بس هو انا حد ولا انت مش بتثق فيا

مراد : ايه اللى انتى بتقوليه ده يا مجنونة انتى مش بثق فيكى انتى مراتى وحبيبتي وبنتى كمان ازاى مش هثق فيكى

سارة : اصل انا حاسة انى فى لغز أو فيلم حاجات بتحصل من حواليا ومش فاهمة حاجه خالص

مراد : حبيبي ادام هى حاجه متخصناش يبقى منفكرش فيها

سارة : حاضر يا حبيبي

مراد : يحضرلك الخير يا قلبى احسن انا تعبت منهم كلهم ده انا عريس ياجدعان

سارة : هههههه انا متاكده أن صقر هيطلع من هنا وتنزلوا الشغل والإجازة راحت فى المستشفى خلاص

مراد : نعم يا ختى والله مايحصل مش رايح شركات يكش تولع انا عريس ولازم اخد اجازتى كاملة مش كفاية اللى انا فيه

سارة : ادعيلهم يا حبيبي أن ربنا يعدى الفترة دى على خير وميظلمش حور معاه

مراد : بدعيلهم يا قلبى بس انتى خليكى مع حور

سارة ونسيت موضوع حور أنها مشيت

سارة : حور فى عينيا دى اختى

مراد : عارف انا هدخل اطمن عليها

سارة : ماشى يا ح..

مراد كان دخل الاوضة ولف فيها مفهاش حد ودخل الحمام ملقاش حد

مراد بصوت عالي : سااارة

سارة بلعت ريقها بالعافيه : ن نعم

مراد بزعيق : حور فين

الكل جه على صوته

سعاد : حور مالها

مراد : مش موجوده حور مش هنا

صقر طلع على صوته : انت بتقول ايه حور فين

مراد : معرفش مش اوضتها ولا فى الحمام

صقر : غبيييية غبية

سعاد بدموع : ممكن حد يفهمني بنتى فين

صقر : متخافيش انا قولتلها تروح على البيت عشان هى تعبانة

احلام : انت متاكد انها فى القصر يا صقر

صقر : اكيد طبعا

لينا : طيب انا هروح اطمن عليها

صقر : طيب روحى ويبقى طمنينى

لينا : حاضر

كلهم مشيوا وفضل مراد مع صقر

صقر : مراد نادى على طارق

مراد : ليه انت تعبان

صقر : لا بس عايز أخرج من هنا انا زهقت

مراد : يابنى انت لازم تفضل عشان تكمل علاجك

صقر بحدة : مراد انت عارف انا مليش خلق على المستشفيات انا طولت اوى هنا

مراد : طيب ماشى بس تروح ترتاح فى البيت فترة وتهدى اعصابك

صقر : انا هاخد حور واسافر اعوضها عن الايام دي وبعدين ابقى اشوف موضوع رحمة هانم

مراد : أيوة بقا يا كبير ده الكلام المظبوط

صقر رفع حاجبه : ليه هو انت ناوى تيجى معايا

مراد : نعااااااام ده انا مروحتش البيت غير اول يوم تعبت فيه وصلت البنى ادمين اللى كانوا هنا وغيرت هدومى ومن ساعتها مروحتش وسيبت كل حاجه وجيتلك وانت تقولى ناوى تيجى معايا عارف عشان الكلمة دى انا هوصلك البيت ومش هتشوف وشى غير بعد شهر ايه رايك بقا

صقر : ايه يابنى براحة شوية حنفية وفتحت فى وشى نطلع بس من هنا و....

قطع كلامه صوت الفون بيرن

صقر بص باستغراب: رقم مجهول

مراد : طيب رد كده

صقر : الو

..... : صقر باشا ايه أخبارك والله ليك واحشة

صقر : مين انت

.... : انا حد تعرفه كويس جدا وبقولك انا كده اخدت انتقامى منك

صقر : انت مين يا حيوان انت وانتقام ايه

..... : لا أهدى على نفسك كده بس كل اللى هقدر اقولهولك أنك هتستلم جثة حد غالى عليك قريب

صقر

الفصل الثامن عشر من هنا

تعديل المقال