رواية قصة فرح وجاسر (ترويض الشرس ) الفصل الثاني
لحلقه الثانيه
بعد يومان اتصلت سمر بفرح تخبرها بموعدها عند الطبيبة فكرت فرح كثيرا اتذهب ام لا واستقرت على الذهاب ترددت كثيرا ان تخبر جاسر ولكنها فضلت ان لاتصطدم به كالعادة ذهبت اليه غرفته ودقت الباب
فرح:صباح الخير
جاسر:صباح النور خير
فرح :كنت جاية اقولك ان ورايا مشوارالنهاردة بعد الضهر عشان بس لو حد سالك
جاسربسخرية:لاوالله وجاية على نفسك ليه ماتخرجى وانا مالى مش انتى قلتى كل واحد براحته
فرح بعند:اه بس برضه قلت احنا اودام الناس متجوزين يعنى لو حد سالك مراتك فين تعرف ترد سلام
اغلق جاسر بغضب:ماشى يافرح ماشى
نزلوا سويا ليتناولون الافطار وسط العائلة رحب بهم الجميع
فعاصم والد جاسر يتراس السفرة وبجواره ناهد زوجته ثم تامر الاخ الاصغر من جاسر ويعمل فى الشركة ايضا ثم نجد ريم طالبة فى كلية الاداب ويليها رامى ثانية ثانوى
جاسر:صباح الخير
الجميع :صباح الخير
عاصم:ايه نازل الشغل بدرى كده ليه
نظر جاسر فى ساعته :الساعة ثمانية ونص مش بدرى ولا حاجة
عاصم:انا اقصد انك عريس يعنى المفروض تاخد مدة عشان تنزل الشغل ولاايه
نظرات ما بين جاسر وفرح وناهد التى لاحظت وجود شئ خفى بينهم
جاسر:الشغل كتير ياحاج ومتنساش القرية بتاعت الغردقة كمان شهر ولاحاجة وهسافر اعد هناك لحد ما اظبط كل حاجة التشطيبات وكله
عاصم:فرح لازم هتكون معاك
جاسرنظر الى فرح :ليه ياحاج انا رايح شغل مش اتفسح
عاصم بصرامة:ماهو شغل برضه فرح المسئولة عن الديكورات فى القرية يعنى لازم هتكون معاك
جاسر بغيظ وهو ينظر لفرح :ان شاء الله ياحاج كله باوانه عن اذنكم انا ورايا شغل
خرج جاسر وناهد تنظر لفرح كانت تنتظر ان تقوم خلف زوجها ولكنها راتها غير مهتمة
ناهد:فرح ممكن بعد الفطار عايزكى فى حاجة
ارتبكت فرح قليلا :حاضر ياطنط
انتهوا من وجبة الافطار وذهبت فرح الى ناهد فى غرفتها دقت بابها
ناهد:ادخلى يافرح
فرح:حضرتك كنتى عاوزانى
ناهد:ايوه يافرح تعالى
جلست فرح امامها كانها فى امتحان:خير ياطنط
ناهد:فرح ممكن نتكلم بصراحة ولا هتخبى عليا
فرح:اه طبعا بس اعرف فى ايه
ناهد:انا ملاحظة ان فى حاجة بينك وبين جاسر مش طبيعية دى مش تصرفات عرايس يعنى لا خروج وهزار ولا هو طايق يقعد فى البيت وانتى مش مهتمة بيه زى اى واحدة وجوزها مش غريبة دى .... فرح متنسيش انا اللى مربيكى وعارفكى كويس وعارفة انتى بتعزى جاسر ازاى يبقى فى ايه
ترددت فرح قليلا :انا هقولك على كل حاجة وانتى احكمى وانتى عارفة انا عمرى بحبك ازاى انا كنت بنام فى حضنك اكتر من امى
ناهد بحنان:وعشان كده سالتك عشان عارفة معزتى عندك بس قبل ما تكملى بطلى ياطنط دى قوليلى ياماما زى زمان ممكن
ابتسمت فرح:حاضر ياماما انا هقولك على كل حاجة
قصت عليها فرح كل شئ من البداية حتى هذه اللحظة
انفعلت ناهد جدا:ايه انتى بتقولى ايه ازاى يعمل كده
فرح:انا حكتلك عشان عايزكى تساعدينى انا مش عارفة اعمل ايه اتطلق دلوقتى وامشى من هنا واستنى المدة اللى حددها مش عارفة
ناهد:لالا طلاق طلاق ايه يافرح اوعى يابنتى اوعى منك لله منك لله يااروى
استغربت فرح:اروى ارؤى مين
ناهد":فاكرة من كام سنة جاسر مش كان خاطب
فرح:ايوه وبعد كده سابها
ناهد:ايوه كان بيحبها اوى كان متعلق بيهاكان ناسى الدنيا ومش شايف غيرها وفى يوم كان عيد ميلاد محمود واحد صاحبهم قالوا يعملوا مفاجاة ويروحله شقته وكان معاهم مفتاح لانهم كانوا بيذاكروا معاه فى شقته دخلوا الشقة سمعوا حس جاى من اوضة النوم خافوا ليكون حرامى دخل جاسر لقاهم...... لقاها معاه فى اوضة النوم وفى سريره
فرح:معقول معقول فى حد كده
ناهد باسف:ايوه يابنتى واللى زود الحكاية انه عرف انها واحدة استغفر الله ماشية على كيفها ومحمود ده جابها عشان تنصب على جاسر وتاخد منه فلوس وتاديله
فرح:عشان كده معاملته ليه
ناهد ايوه يافرح عشان كده خليكى معاه اوعى تسيبه يافرح اوعى تسيبه اوعدينى يافرح اوعدينى
فرح :اوعدك ياماما اودعك
ذهبت فرح بصحبة سمر الى دكتور شيرين منصور طبيبة متخصصة فى العلاقات الزوجية وبعد التعارف طلبت الطبيبة من سمر تركها بمفردها مع فرح
قصت فرح كل شئ على الطبيبة من البداية للنهايةوحتى كلام ناهد
شيرين:شوفى يافرح اولا انتى غلطتى فى حاجة
فرح:غلطت فى ايه اوعى تقوليلى عشان منعت نفسى عنه
شيرين:لالا ابدا انا قصدك عندك معاه اى راجل فى الدنيا مش هيبقل ان مراته تتحداه الا اذاكان راجل ضعيف الشخصية وده مش مع جاسر جاسر محتاج معاملة من نوع خاص على اد ما بيرفض التحدى برضه بيكره الطاعة العمياء يعنى لازم يكون ليكى شخصية معاه بس من غير عند ولا تحدى جاسر محتاج حنية محتاج حاجة ترجعه للحب من تانى وانتى تقدرى اولا بلاش تحدى حاولى تتفاهمى معاه اهتمى بنفسك
فرح:ايوه بس انا مهتمة بنفسى يعنى كويس
شيرين:كويس بس مش ممتاز بامارة ما قالك ايه اللى على راسك مش كده
فرح:ايوه طيب اعمل ايه
شيرين:اولا استايل لبسك ده لازم يتغير وبالذات فى البيت اودامه بس مش لانجرى لانك لولبستيه هيعرف انك موافقة عليه وده احنا مش عاوزينه دلوقتى
ثانيا شغلك اوعى تتنازلى عنه انا عايزكى اودامه على طول ديما شايفك انتى بتقولى انه راجع قريب من الامارات بعدما
قفل فرع الشركة هناك
فرح:ايوه كان قاعد هناك حوالى خمس سنين
شيرين:عشان كده لازم يحبك كفرح قبل ما يتعامل معاكى ان مراته
فرح :حاضر ربنا يقوينى بقى
رجعت للمنزل مساءا فلم تجد غير ناهد موجودة:السلام عليكم ورحمة الله
ناهد:وعليكم السلام ايه ياحبيبتى ايه اللى اخرك كده
فرح:معلش ياماما سمر كان بتشترى شوية حاجات وانا كمان عجبتنى حاجات وجبتها
ناهد:طيب ياحبيبتى اطلعى فوق جاسر فوق
فرح:حاضر ادعيلى
ناهد :ربنا يهديكم لبعض
صعدت فرح غرفتها فتحت الباب وجدت جاسر يشاهد التلفاز
القت التحية عليه ودخلت غرفتها وهو يراقبها بطرف عينه خرجت بعد قليل وهى ترتدى قميص قطن قصير نوعاما بكم صغير
نظر لها جاسر نظرات متفحصة فاول مرة يراها كذلك تركته وذهبت لمطبخ صغير تم اعداده لاحتياجات بسيطة اعدت كوبا من الكابتشينو ثم خرجت اليه:تحب تشرب حاجة
جاسر:ايه الرضى ده كله
رفعت كتفيها قليلا:انا قلت اسالك اعملك معايا
جاسر:اوكيه اعميلى شاى بس ياريت بعد كده متتاخريش على معاد الغدا
فرح:حاضر وتركته وغادرت وهو مندهش من تصرفاتها
اعدت له الشاى وخرجت وجلست على كنبة اخرى تتابع التلفاز
جاسر :خير هو ايه اللى حصل
فرح:فى ايه
جاسر:يعنى عاملى شاى وصوتك واطى يعنى ومفيش اسلوب عند ولا حاجة
فرح:ولاحاجة انا قلت الفترة اللى هنقضيها مع بعض تمر بسلام وخلاص مش هنكسب حاجة لو فضلنا نعند مع بعض وتحص مشاكل بينا
جاسر ينظر لها بتمعن مستغرب من حالها:طيب والشغل
فرح:بص ياجاسر انا من الاول وقلت انا مش هسيب الشغل ولما نتطلق انا برضه هفضل اشتغل فملوش لازمة انى اقعد فى البيت وانا كده كده هفتح مكتب ليا خاص عشان مش هينفع اكمل معاك فى الشركة
جاسربسخرية:المليون جنيه برضه بيعملوا شغل حلومش كده ولا ايه
حاولت فرح كتم غيظها فردت ببرود شديد:جاسر لو دخلت اوضتك على المكتب اللى جوه هتلاقى ورقة
جاسر:ورقة ايه
فرح:ورقة بتنازل فيها عن كل حاجة موخرى ومهرى وشبكتى وكل حاجة المفروض انها ليا عندك
جاسر :انتى بتقولى ايه ازاى تعملى كده
فرح:عشان انا مش سلعة ولا اهلى يهمهم الفلوس ياجاسر الفترة دى مش جواز ولا هى حياة بينى وبينك دى مدة بنقضيها مع بعض باتفاق يعنى انا مليش حقوق عليك
جاسر:بس ده حقك مينفعش تتنازلى عنه
قامت فرح :حقى ومش عاوزاه عن اذنك
عادت فرح مرة اخرى لعملها بالشركة اما عند جاسر فبدا يخفف حدته معها وخصوصا بعد تغير اسلوبها العنيد كان يجلس فى مكتبه شاردا فى عالم اخر بعيدا دخل عليه صديقه اكمل
اكمل:السلام عليكم ورحمة الله صباح الخيرات
جاسر دون ان يلتف اليه:وعليكم السلام صباح النور
اكمل :ده اسمه ايه ايه هى فرح وحشتك ولا ايه
جاسر:وحياة ابوك لاتقصر احسنلك
اكمل :ايه ياعم انا قلت هتتجوز هتفكها شوية مش تفضل على حالك
جاسر:وايه اللى يخلينى افك بقى ان شاء الله
ضحك اكمل:ياعم جواز ودلع وكده يابختك
جاسر:قريت يااخويا لا فى جواز ولا غيره
اكمل:ايه ده هو انت بتقول ايه
قام جاسر من مكانه واستند الى المكتب بظهره:يعنى مفيش جواز جوزانا على ورق
اكمل:ازاى مش فاهم
جاسر:مش لازم تفهم
اكمل:يعنى ايه ما ترد عليا ياجدع ازاى مفيش جواز انت نفذت اللى فى دماغك قولتلها حاجة
تنهد جاسر:قولتلها كل حاجة
اكمل:ازاى يعنى وهو ده اللى خلاك متقربش منها
قص عليه جاسر حديثه مع فرح ليلة زفافهم وماان انتهى حتى انفجر اكمل فى الضحك بهيستريا
اغتاظ منه جاسر:انت اتهبلت انا قلت حاجة تضحك
اكمل:بصراحة تستهل كل اللى يجرالك احسن عشان قلتلك بلاش
جاسر:تصدق انا غلطان انى بحكيلك
قاطعهم صوت الباب دخلت هدى السكرتيرة تعلمه بوجود {ايمن منصور}احد اكبر عملاء الشركة فاذن له بالدخول
جاسر:اهلا اهلا ايمن باشا
ايمن:اهلا بيك يا باشمهندس ومبروك على الفرح
جاسر:الله يبارك فيك اتفضل
جلسوا سويا مدة يراجعون اعمالا مشتركة بينهم وتوقفوا فى امر معين
ايمن :افضل انى اتكلم مع فرح هى ادرى بشغل الديكور
جاسر بصرامة:قصدك مدام فرح
ايمن بتوتر:انا اسف ايوه مدام فرح ممكن اقابلها ولا ايه
نظر اليه جاسر للحظات ثم طلب هدى"هدى اطلبى مدام فرح خليها تيجى ضرورى
بعد قليل حضرت فرح:السلام عليك ورحمة الله وبركاته
الجميع:وعليكم السلام ورحمة الله
وقف ايمن امامها:اهلا اهلا بالعروسة مبروك ياباشمهندسة
فرح:الله يبارك فيك يا مستر ايمن اتفضل
كان جاسر ينقل نظره بينهم :اتفضل ياايمن واقف ليه تتعب
تناقشوا جميعهم فى امر خاص بالديكورثم قال ايمن:ايه رايك ياجاسر بيه انا عازمكم النهاردة على العشا ومش هقبل اى اعذار
جاسر:ملوش لازمة متشكر اوى
ايمن:ابدا والله مش هقبل اى اعذار ولا ايه يا مدام فرح
فرح:اللى يقول عليه جاسر انا موافقة
نظر اليها جاسر للحظات ثم الى ايمن الذى لاحظ نظراته الغريبة لفرح
فرح:عن اذنكم ورايا شغل
ظل ايمن ينظر اليها وهى تغادر التفت وجد جاسر ينطر اليه ارتبك قليلا :ايه ياجاسر اوعى تكسفنى بقى
جاسر:لا ازاى وهو انا اقدر ان شاء الله هنكون عندك
خرج ايمن من مكتب جاسر وتركه يفكر كثيرا فى نظرات ايمن لفرح التى حاولت كثيرا التهرب من نظراته خرج من مكتبه وذهب لمكتب فرح وجدها تتحدث بالهاتف عندما راته انهت المكالمة
جاسر:ايه ماتكملى قفلتى ليه
فرح:لا خلاص ده رئيس العمال بتابع معاه الشغل
جاسر:اممم ممكن برضه متنسيش النهاردة العشا مع ايمن منصور
فرح:ايه انت مش رفضت
جاسر:لا الراجل اصر بصراحة ملقتش حاجة وفقت
فرح:ايوه بس انا مش عاوزة اروح
جاسر:احنا قلنا ايه احنا اودام الناس متجوزين يعنى المفروض نكون مع بعض ولاايه
فرح:اوكيه تمام امتى
جاسر:الساعة تمانية عن اذنك
تركها وغادر وهى تفكر فى عشاء اليوم
مر اليوم بكل تعبه وارهاقه وعادا سويا الى المنزل صعدوا الى غرفتهم دخلت فرح غرفتها وهو ينظر اليه لايدرى لماذا ترفض عشاء ايمن ولكنه اصر على الذهاب
ابدلا ملابسهم ونزلوا الى الاسفل ليتناولون الغذاء مع الجميع
رامى:ايه ده ايه ده الباشا وصل ومعه ست الحسن والجمال
جاسر:بطل ياواد عيب عليك تعاكس مراتى وانا واقف
رامى:لالاياابيه فرحتى حبيبتى ولا ايه يافرح
ناهد:ولد عيب مينفعش كده
ضحكت فرح:لالاياماما سيبه رامى بيهزر معانا ولا ايه ياجبنة رومى
رامى:اوبااا انتى لسه فاكرة انتى اللى طلعتى عليا الاسم ده
تامر:اه وكانت وهى صغيرة تقولى ياتمر كنت ديما اخاف حد ياكلنى فى رمضان ويحطونى فى اللبن
ضحك الجميع بشدة حتى قالت ريم:اه وانا بقى مليش فى الحب نايب
فرح:ده انتى الدلوعة انتى ياقمر
ريم:حبيبتى يافروحتى امواه
كان جاسر يتابع فرح وعلاقتها بالجميع فى صامت انتهو ا من الطعام وجلسوا سويا يتسامرون حتى صعد جاسر وفرح يسترحون قليلا حتى موعد العشاء
ارتدت فرح فستان جميل بسيط ولفة حجاب مختلفة عن لفتها العادية والقليل من الزينة حتى سمعت صوت جاسر :فرح جاهزة ولالسه
فرح :ايوه ثوانى
اخذت حقيبتها وخرجت له وقف ينظر اليها:اول مرة اشوفك بفستان على طول بنطلون وبدلة وكده
فرح بثقة:ده فى الشغل انا دلوقتى خارجة ولاايه
جاسر:ماشى ياستى يلا عشان منتاخرش
استقلوا السيارة واتجهوا الى المطعم استقبلهم ايمن واخذهم الى مكان بعيد قليلا عن الموجدين
ايمن:اهلا اهلا نورتى يامدام فرح ..... احم احم نورت ياجاسر
كان جاسر يتفحصه جيدا:منورة بيك ياايمن
جلسوا يتحدثون وايمن لا يقطع نظراته لفرح وجاسر حتى قام جاسر
معلش ثوانى وراجع
خافت فرح حين قام جاسر:ايه هتروح فين
جاسر:متخافيش رايح الحمام متخافيش مش هتاخر
ايمن:لالا اتفضل احنا موجودين اهوو
تركهم جاسر وايمن مازال ينظر لفرح:ايه عايز اعرف جاسر احسن منى فى ايه عشان توافقى عليه وترفضينى انا
فرح:مستر ايمن اظن مينفعش نتكلم فى الموضوع ده ميصحش
ايمن:يعنى افهم فلوس عندى فلوس تعيشك ملكة وسامة اظنك شايفة يبقى ايه ...وترجعى تقوليلى انا مش بفكر فى الجواز دلوقتى وبعدها بشهر واحد اعرف انك هتتجوزى جاسر ايه قصة حب ولا ايه
فرح:اظن مينفعش تتكلم معايا وجوزى مش موجود لو عندك الشجاعة انك تتكلم اودامه اتكلم غير كده لا مفيش بينا كلام
ايمن:فرح انا لسه عايزك ومستعد لاى حاجة تطلبيها
فرح:قولى ياايمن هو انا لو عملت كده وسيبت جاسر تائمن على نفسك معايا ايه مش ممكن زى مااعمل مع جاسر اعمل معاك
تردد ايمن قليلا: انا موافق على اى حاجة
فرح:وانا مش اللى تخون جوزها حتى بالكلام وانت متعرفش جاسر عندى ايه ولوسمحت تسكت ومتتكلمش معايا لحد جوزى ما يرجع
ايمن:هتندمى يافرح هتندمى اوى جاسر بكره يبعيك ومش هتلاقى غيرى اوادمك
فرح:ههههه لا متخافش وحتى لو افترقنا عمرى ماهكون ليك او لغيرك
راى ايمن جاسر قادما من بعيد فسكت :ايه اتاخرت ليه
جاسر:ابدا قابلت واحد صاحبى اتكلمنا شوية
فرح:جاسر ممكن نمشى
جاسر:حاضر بس ايه مالك
فرح:لا ابدا بس قايمة من بدرى والوقت اتاخر
جاسر:معلش بقى ياايمن ملحوقة
نظر ايمن لفرح:ان شاء الله ملحوقة
تركوا ايمن وذهبوا الى منزلهم
جاسر:مالك فى حاجة ضايقتك
فرح:لا ابدا بس منمتش كويس بس
جاسر:ليه مين اللى شغلك اوى كده
نظرت اليه قليلا :ابدا وايه اللى هيشغلنى
نظر اليها جاسر وصمت حتى وصلوا ذهب كل منهم لغرفتهم امسك جاسر هاتفه وفتح التسجيلات واستمع الى كل ما دار بين ايمن وفرح
