رواية احببتها بقسوة الفصل 8 الثامن بقلم ايمي
الحلقة ٨
احمد : اخيرا وصلنا
سلمى: ياه المشوار طويل اوى بس ايه المكان ده
احمد : عجبك
سلمى بسرعة : تحفة جدا
احمد : دى ياستى المكان إللى ببعد فيه عن العالم كله حاجة كدة زى الافلام مكانى المفضل 
سلمى بابتسامة : تفصل عن العالم صحيح انت محتاج انك تفصل بعد إللى بتعملوه ف المساجين
احمد : تعرفى انك اول مسجونة تنضرب
سلمى: اشمعنة بقى
احمد : لأنك اتحديتى احمد النمر ويستكمل كلامه المكان ده محدش يعرفه حتى اعز صديق ليا
سلمى باستغراب : وانا جبتنى هنا ليه
احمد : عم ربيع قالى حاجة وكان لازم اتأكد
سلمى : حاجة ايه
احمد : بعدين
سلمى: لاقول والنبى
احمد: مش هقول دلوقتى بس اوعدك هقولك ف أقرب وقت
-----☆☆☆------
فى ورشة السينما
فارس : ايه اللى جابكوا هنا وكمان واقفين تسمعوا
هايدى : انا هقولك بس والنبى ما تزعل
فارس انتى عبيطة يابت ماتنطقوا
نوران : فينك يا سلمى كان زمانك نطقتى بكل حاجة وخلصتنا بدل ما احنا واقفين كدة
كامليا : عند حق واللة مكناش مقدرين قيمتها
ريهام : بس انتى وهى انا ها قوله
فارس : انتوا هتقعدوا تعزموا على بعض ما تنطقوا
سارة : احنا كل مرة لما بنخلص امتحانات بنخرج كلنا مع بعض
فارس : وانا مالى تخرجوا تتزفتوا انا مالى انجزى
سارة : انا بحكى اهوه
فارس وهو ينظر إلى زينب بغضب : طيب كملى
سارة : المهم سلمى مش موجودة فالخروجة اتلغت فراحت زينب قالت اننا هنروح الورشة وجينا هنا ثم تتنهد وتقول الحمد لله حكيت
فارس : ايه اللى جابكوا أوضة المخرج
زينب : فى ايه عمال تسأل هو احنا دخلنا أوضة الرئيس اهدى على نفسك شوية
فارس بغضب : أخرسى انتى خالص انتى ازاى تجيبى ناس ورشة العمل من غير استئذان وبعدين حسابك لسه جاى لما نخلص من الشياطين إللى جنبك
زينب: دول صحابى ويجيوا معايا فى اى مكان
نوران وهى تمسك ايد سارة بخوف تفتكرى هيحبسنا زى المجنون التانى
ريهام : لا الظابط كان ارحم ده شكله اجن
كامليا : بس انت وهى بلاش كلام انتوا هتخوفونى ليه
هايدى : اه فينك يا سلمى
فارس ينظر إلى الى زينب : مدى ايدك يا زينب
سارة : هيكويها
هايدى : لا تفتكروا ممكن يقطع ايدها زى الافلام
كامليا : انتوا بتقولوا ايه ده اخر كلام وخلاص
فارس : قولت مدى ايديك
زينب تمد يداها فيخرج من جيبه خاتم ويلبسها
ويستكمل كلامه كنت جاى اخطبك باليل بس انت سبقتينى وجيتى
زينب : ها
فارس : ايه مش موافقة
سارة تبلع ريقها ثم تتطلق زغروطة ومن خلفها البنات
زينب واقفة تنظر إليه با ابتسامة
لترد كامليا: قولتلكوا ده اخره يتكلم بس
فينظر إليها فارس وهو يرفع حاجبه
------☆☆☆☆-------
فى منزل سيف الروينى
سيف : سلمى موبايلها مقفول انا خايف عليها
الام : متخافشى هى مش قالت إنها هتخرج مع صحابها وبعدين هى خلصت امتحانات
سيف : سلمى طيبة وانا خايف عليها وبعدين انا دلعتها اوى خايف الدلع ده يأذيها
الام : خير يا سيف
سيف : انا هرن على صحابها
الام : ماشى
-----☆☆☆☆☆-☆☆☆☆
فى الورشة
هايدى : الحقونى اونكل سيف بيرن هنعمل ايه
كامليا : طبعا سلمى معانا
زينب : بلاش تجيبى سيرة حاجة وشغلى السماعة
هايدى : هرد وربنا يستر
هايدى : ايوه يا اونكل
سيف : ازيك يا حبيبتى سلمى معاكوا
هايدى بتنهيدة : ايوة معانا بس موبايلها فاصل شحن
سيف : طيب اديهالى
هايدى : سمعتوا عاوزها
سارة : تشير إليها بحركات غريبة
هايدى : هى بتجيب لنا الاكل هى وكامليا
فاابتسمت سارة لان هايدى فهمت ماذا تقصده
سيف : طيب انتوا فين
هايدى : احنا احنا اه فى رحلة
سيف : رحلة
هايدى: ايوة وهنرجع باليل الساعة ٨ بالكتير
سيف : ماشى بس لما تيجى سلمى خليها تكلمنى سلام
هايدى : سلام
هايدى بتنهيدة : كنت هموت وانا بتكلم حاسة انى ف محكمة
سارة : ربنا يستر لا احسن حسيت انه مش مصدقنا
كامليا : سلمى غلطانة
ريهام : خلاص بقى غيروا الموضوع علشان فارس جاى
-----☆☆☆☆----
فى منزل سيف الروينى
الام : هما مش قالوا لك سلمى معاهم قلقان ليه
سيف: مش مطمن حاسس انى سلمى مش معاهم
الام : بتقول ايه مش معاهم اومال فين
سيف : معرفشى بس إللى اعرفه انه فيه كلام ومعاملة تانية لسلمى لما تيجى
-----☆☆☆-------
سلمى : انت هتفضل باصص للبحر كتير كدة
احمد : لا هبص للقمر كمان شوية 
سلمى تبتسم بخجل
احمد : هو انتى مفكرة انك قمر
سلمى : اومال
احمد : لا طبعا شايفة القمر إللى هناك ده وبيشاور لها على فتاة بعيدة
سلمى : مفيش اى قمر
احمد : يعنى انتى مش شايفاها
سلمى : كفاية انت شايفاها وتقوم تقف وتهم بالرحيل لازم اروح
احمد : انتى زعلتى
سلمى : عاوزة امشى
احمد بابتسامة تعرفى ترقص
سلمى : ها
احمد : انتى لسه هتستغربى ليجذبها نحوه ويبدأ يرقص معاها على نغمة دى قصة حب على شاطئ الهواء 
سلمى بتوتر : اى ده مكنتش اعرف انك بتعرف ترقص
احمد : على اساس انك سوبر ويبتسم
ويبتسم
سلمى بسخرية : ايه ده طلع عندك سنان كنت فاكرة معندكشى علشان مكنتش بتضحك
احمد : اصل ضحكتى غالية مش اى حد يشوفها
سلمى وهى تسير الى غمازته : شكلها حلو
احمد بكسوف وحرج : انا جعان انتى مش جعانة
سلمى: جدا
احمد : طيب خليكى هنا هجيب اكل من العربية واجى
سلمى : ماشى
☆☆☆☆-----☆☆☆☆
فى منزل احمد النمر
ملك رايحة جاية رايحة جاية
الام : اقعدى فى حته خيلتينى
ملك: انا غلطانة كنت خرجت مع صحابى
الام : كل ده علشان خروجة
ملك : بقالى شهر مبخرجشى يا ناس
الجرس يرن
الام : اهوه جه اهوه
ملك تتكلم بشر : يارب يكون هو علشان اتخانق
ملك تفتح الباب كنت اتأخر كمان شوية لسه بدرى يا استاذ
أمجد: الأستاذ مجاشى معاكى صديق الأستاذ 
ملك : ايه الل جابك هى ناقصاك انت كمان 
فريد : عيب يا ملك معلشى يا ابنى اصل احمد كان قايل لها انه هيخرجها و مجاشى
أمجد: خلاص واحنا عندنا كام ملك انا هخرجك بعد إذنك يا اونكل
ملك: بتتكلم جدا يا امجد
امجد: أى واللة
فريدينظر الى ابنته التى تغيرت ملامحها : موافق يا ابنى وربنا يعينك عليها
امجد: انتى لسه واقفة اطلع البسى
ملك : ثانية واحدة يا باشا وهكون جاهزة
أمجد با ابتسامة: ماشى ياستى بس ياريت تفضلى تعملينا كدة ع طول
-----☆☆☆☆---☆
امام الشاطئ
احمد يذهب إلى سلمى
سلمى : ايه ده جايب بيتزا
احمد : جبتها معايا مع انى مليش فيها اوى
سلمى : تعرف ان البحر ده غريب
احمد : ليه
سلمى : علشان غيرك
احمد : مش البحر إللى غيرنى
سلمى: امال
احمد: انتى حشرية اوى ياسلمى قولتلك هقولك كل حاجة فى وقتها
سلمى: انا حشرية
احمد: بس احلى حشرية شوفتها
سلمى بتتكسف
احمد: كلى خلينا نمشى
بعد أن انتهت سلمى من الاكل
سلمى : يالا نروح
احمد : يالا
ا-----☆☆☆☆----
امام عربية احمد
سلمى : ايه ده قطة وتحتضن احمد للمرة الثانية
احمد بابتسامة : دى القطة دى عسل اوى
سلمى : انا اسفة واللة
احمد بااستهزاء : خلاص عرفنا عندك فوبيا منهم
يالا اركبى خلينى اروحك وتحكيلى حكاية القطة
فى منتصف الطريق
سلمى هى دى كل الحكاية
احمد : غريبة اوى يا سلمى
احمد : تقدرى تفتحى موبايلك دلوقتى
فتأخذ سلمى الموبايل وتفتحه ويلفت نظر احمد الخلفية
احمد: مين ده
سلمى : قصدك مين دول
احمد : أعرفهم كلك ماعدا ده
سلمى: وعرفتهم منين
احمد: مش لازم تعرف ياحضرة المفتش
سلمى : ماشى ده خالد خطيب نوران
احمد : عقبالك
سلمى : كدة هتزعلنى منك لانى مش عاوزة اتخطب
احمد : كلكوا بتقولوا كدة
سلمى : ايه ده البنات بيتصلوا
