رواية احببتها بقسوة الفصل 16 السادس عشر بقلم ايمي
الحلقة ١٦
بينما تقف سلمى مع الدكتور اسر كان احمد يقف أمام باب القاعة يراقبها ويتوعدها
------☆☆☆☆☆☆☆-------
امام باب القاعة
امجد: اهدى بس يا احمد
احمد بعصبية: هدخل اقتلها واطلع
أمجد؛: انت مجنون يالا احنا هنروح مش ندخل انت وجودك هيعمل مشاكل 
------☆☆☆☆-------
عند سلمى وآسر
آسر : يخربيتك انتى مجنونة عملتى كل ده
سلمى بضحك : دى حكاية واحدة بكرة هبقى احكيلك حكاية نوران وخالد
آسر: موافق انتى طلعتى مصيبة ويضحك ثم ينزل شعر سلمى على وجهها فيرفعه آسر وينظر إلى عينها ويتوقف للحظات
ثم ينزل شعر سلمى على وجهها فيرفعه آسر وينظر إلى عينها ويتوقف للحظات
-------☆☆☆☆☆'----《》
امام باب القاعة
احمد : لا كدة كتير اوى
امجد: بطل غيره شوية
احمد: انت شايف بيبصلها ازاى
أمجد: اهدى يا احمد
احمد: انت شايف هى لبسه ايه
امجد: هى حرة
احمد: حرة مين إللى بيتكلم ده انت زعقت لملك على الفستان مع انها كانت هتلبس تحته بدى اومال دى الفستان بقط ولحد الركبة 
أمجد : طيب يالا نروح مش هندخل انت شكلك اتجننت
احمد : ماشى سلمى
------☆☆☆☆-------
على الطربيزة التى يجلس عليها سيف الروينى
سيف : مين إللى واقف مع سلمى ده
والدة سلمى : معرفش
سيف ينادى على نوران
سيف : مين ده يانوران
نوران : معرفشى واللة يا اونكل
سيف: طيب مفيش اى حد من البنات عارف
نوران : ما اعتقدشى
بعد فترة
زينب : ايه ده الأغنية إللى بحبها اشتغلت
فارس: يمد يده إليها وينحنى: تسمحيلى بالرقصة دى ياهانم
زينب : امممم موافقة
----☆☆☆☆--------
ريهام : بتعرف ترقص ولا ايه حكاياتك 
مراد : انتى مفكرانى جاهل هتشوفى هاتى ايدك
ويذهبوا بجوار زينب وفارس
-------☆☆☆☆-------
على طرابيزة سليم والد.ريهام
الحاج عبد العزيز : ايه المسخرة وقلة الحياء ده
سليم: احنا هنا فى مصر مش فى البلد يا اخويا
الحاج عبدالعزيز: واللة عال ياسى مراد ده اتأقلم مع الجو وهينسى عاداتنا ويبقى زى بتوع مصر
سليم : سيب العيال يفهموا بعض يا حاج
-------☆☆☆☆'---☆☆☆☆
كامليا تسحب حسام بسررعة
حسام : فى ايه براحة
كامليا : ارقص معايا يالا
حسام: يابنت المجنونة طيب جاى اهوه
-----☆☆☆☆☆-----
عند باب القاعة
احمد: تفتكر سلمى هترقص معاه.
امجد: اعتقد كدة
احمد: ده لو حصل هقتلها
امجد: انت فاكر القتل ده حاجة سهلة كل شوية هقتلها هقتلها وبعدين اسلوبك ده هيخليها تكرهك اكتر شايف الواد بيعاملها ازاى
-----☆☆☆☆☆-----
سلمى : أول مرة اعرف ان الدكاترة دمهم خفيف كدة
آسر: واخدة فكرة غلط عننا يادكتورة
سلمى : تعرف انى محدش بيقولى الكلمة دى خالص
آسر: ليه مش لقبك وانتى اجتهدى يبقى من حقك انهم يقولهالك
سلمى تتذكر آخر مرة كانت فى القسم عندما طلبت من احمد ان يقول لها دكتورة ولكنه لم يقول
آسر: سرحت فى ايه
سلمى : ولا حاجة
آسر : بتعرفى ترقصى
سلمى وهى تتخيله احمد فا اجابت بسرعة : ايوه 
ثم وذهبوا على المسرح ( سلم ع الشهداء إللى معاك ياسلمى 
)
)
--------☆☆☆☆☆--------
وليد : شوفتى اهم غاروا مننا وبيقلدونا
سارة: شكلها كدة بس مين إللى سلمى بترقص معاه ده
وليد: صحبى
سارة: ايه حكايته
وليد: شاف سلمى الواد اتلغبط طلب منى انى اعرفه عليها
سارة: أيوه ماشى كمل
وليد : ما خلاص هى دى كل حكاية
سارة: طيب خلاص اسكت
وليد::اية روحتى فين
سارة: سينى اركز اشوف حكاية سلمى
--------☆☆☆☆☆-----
الكابل التانى
نوران : تفتكر سلمى هتحب إللى بترقص معاه
خالد: يارب تحبه خلينا نخلص منها
نوران تضربه فى كتفه؛: رخم بدل رخامة بقى
خالد: طيب بحبك
نوران وهى تفكر : لازم نتصرف احنا وشلة المجانين
-----☆☆☆☆☆-----
الكابل الثالث
فارس: احنا بدانا شغل امبارح فى الفيلم
زينب: بجد
فارس : ايوه واسم البطلة زوزو والفيلم كمان زينب
زينب بخجل: زوزو اول مرة تدلعنى
فارس : لاحظت أن لما صحابكوا بيقوللك كدة بتفرحى
زينب : طيب اشمعنى تسميه با أسمى
فارس : أقل حاجة بعد إللى عملتيه فى حياتى
-----☆☆☆☆☆☆☆☆------
سلمى وهى مازلت متخيلة إن احمد هو من يرقص معها
آسر : هتفضلى باصة ليا كتير
سلمى: ايوه
آسر: انتى كويسه
سلمى : وانا معاك ببقى كويسة 
آسر بتوتر : متأكدة
سلمى : ايوه
----☆☆☆☆--------
على طرابيزة ملك
هايدى: بقولك ايه انتى سنجل وانا سنجل تعالى نرقص
ملك : انتى مجنونة
هايدى : تعالى يا اختى
------☆☆☆☆☆☆《》
سلمى : ايه ده ملك انتى هنا من امته
ملك بضحك: من ساعة اقسم االقسم
سلمى : اومال محدش شافك يعنى
ملك : انا هسلم وامشى علشان اتأخرت
سلمى : هو احمد لسه مجاشى
آسر وقد تعيرت ملامحه
ملك بتنهيدة: لا لسه
سلمى : طيب ابقى طمنينى
ملك: ماشى انا همشى بقى سلام
وغادرت ملك
-----☆☆☆☆☆-------
نيجى بقى للنكد
امجد: مالك ي احمد
احمد: حاسس ان دماغى هتنفجر
أمجد: طيب يالا نروح ملك شكلها جاى اهيه
احمد: يالا
ملك : ايه ده انتوا جايين من بدرى مدخلتوشى ليه
امجد: شششش احمد تعبان واحنا لسه جايين
ملك بخوف : مال ايدك ي احمد
احمد بصوت منخفض : جرح بسيط ثم يضع يداه على رأسه ويغادر
-----☆☆☆☆'----《》
آسر: مين ملك دى
سلمى : دى واحدة صحبتى
آسر : تعرفى اخوها
سلمى بتوتر : ايوه هى كانت بتقول انه رايح مهمة صعبة النهاردة اصله ظابط فكنت بتطمن
آسر: ماشى
فى ذلك الوقت تنتهى الرقصة
ليودع العرسان القاعة
امام القاعة
وليد : موبايلك يا سارة
سارة: ليه يا وليد
وليد: هاتيه بس
سارة: مش معايا مع هايدى
وليد : هايدى خدى موبايلى انا كمان اهوه ومش عاوز اشوف وشكوا
هايدى:: فى ايه يابابا انت لسه حالف القسم دلوقتى وبعدين احنا هنوصلكوا
نوران: ايوه صح يا سلمى
سلمى : لا خليهم مع نفسهم واحنا هنروح
وليد: حبيبة اخوكى
سارة: مالك ياسلمى
سلمى : مفيشى بس قلبى مقبوض بس
كامليا : هو لسه مرنش عليكى
سلمى بتنهيدة :لا
وليد: انا عاوز اعرف هو مين
زينب : ملكشى فيه
خالد : قصف جبهه
نوران : اسكت يابيه بدل ما تحصلوا
فارس : قولتلكوا شخصيتهم قوية
سلمى: طيب انا هروح بقى
البنات واحنا كمان
فى طريق سلمى لتركب العربية مع والدها
تسمع احد بينادى عليها دكتورة سلمى فتلتفت
سلمى: ايه ده الدكتور آسر
آسر: هشوفك تانى
سلمى : اكيد
آسر: سلام
------☆☆☆☆☆☆--------
فى عربية سيف الروينى
سيف : مين ده ياسلمى
سلمى : ده دكتور آسر يابابا
سيف بزعق ،: هو انتى هتفضل كدة حطى حدود للتعامل مع الناس
سلمى : انا مغلطش يا بابا
سيف : انتى كلك على بعضك غلط شوفى انتى لابسه ايه وصحابك لابسين ايه شوفى اسمعى يا سلمى من هنا وجاى هتعملى حدود للتعامل مع الناس انا اديتك حريتك قوى بس انا إللى غلطان بس هصلح الغلطة من هنا ورايح
سلمى : طيب ممكن متزعقشى ده غلط علشانك
سيف : ملكيشى دعوة بيا ممكن
سلمى تكتم دموعها وتنظر إلى السماء وهى لا تتكلم 
-----☆☆☆☆'-----☆☆☆
ملك : انت شكلك تعبان اوى يا احمد لازم نروح المستشفى
احمد: انا هروح البيت وارتاح
ملك : لا لازم نروح
احمد بغضب وصوت مرتفع : قولتك هروح البيت ايه مبتفهميشى
مبتفهميشى
ملك : والدموع نزلت من عيناها اسفة
امجد: اهدى يا احمد دى ملك
احمد بأسى: متزعليشى يا ملك انا متعصب
ملك ،: من ايه
احمد : ضغط شغل مش اكتر
أمجد: احكيلى ايه اللى هحصل فى الفرح
ملك : حاضر وتبدأ ملك تحكى حتى اتت سيرة سلمى والشخص الذى كانت ترقص معه
امجد: طيب هو مين ده
ملك واردت ان تغيظ احمد ولكنها لاتعرف اانه غاضب
ملك: معرفشى بس حسيت كدة انه بيحبها
احمد : بيحبها
ملك : احساس مش اكتر ثم تستكمل كلامها اه صحيح نسيت اقو لك سلمى سألت عليك وكانت زعلانة اوى
احمد : كتر خيرها
ملك وهى تريد أن تستفزه : بس اقولك على حاجة شكلها.كدة هتحب آسر
احمد لى امجد: سكت خطييتك يا امجد
امجد:؛وانا مالى انتوا اخوات مع بعض
----------'-☆☆☆---------☆☆☆
فى منزل سيف الروينى
سلمى همت بالصعود إلى غرفتها ولكن ناداها سيف
سيف : سلمى
سلمى : نعم يابابا
سيف: متزعليشى منى بس انا عاوز مصلحتك الناس هنا وحشين وانتى طيبة خايف حد.يضحك عليكى
سلمى : ما تخافشى يابابا انا مش صغيرة
سيف: يعنى مش زعلانة
سلمى : تؤ تؤ
سيف : طيب فين حضن بابى
سلمى تحضنه وتصعد الى غرفتها
----☆☆☆☆-------☆《》
فى منزل احمد
احمد: ازيك يابابا
فريد : مال ايدك
احمد: جرح بسيط انا هطلع الأوضة
ويدخل غرفته ويغلق على نفسه
وتدخل ملك غرفتها
----☆☆☆☆-----،،---☆☆☆
فى غرفة سلمى أخرجت سلمى موبايلها وترن على احمد ولكنه لم يجيب وبعد محاولات كثيرة رنت على ملك
سلمى : ايوة يا ملك معلشى لو كنت قلقاتك
ملك : لا عادى
سلمى : هو احمد جه
ملك : ايوه من بدرى فيه حاجة ولا ايه
سلمى : أصل برن عليه مش بيرد
ملك : هو جاى زهقان مش عارفة ليه ده حتى جه خدنى من القاعة
سلمى : طيب ومدخلشى ليه
ملك : قالى انه جاى تعبان وكان متعصب جامد
سلمى : طيب شكرا يا ملك سلام
ثم ترن عليه مرة أخرى
احمد فى غرفته ايوه افضلى رنى لحد الصبح واللة ما هرد ماشى ياسلمى حسابك معايا بعدين 
سلمى لم تجد اى رد لتغلق هاتفها وتنام
-------☆☆☆☆☆-----'
فى منزل ريهام
الحاج عبد العزيز؛: خدى هنا يابنتى
ريهام: نعم يا اونكل
الحاج عبد العزيز : انتى موافقة على مراد
ريهام بخجل؛ ايوه
الحاج عبد العزيز : خلاص كتب الكتاب والفرح الشهر الجاى مبروك ومراد هيشوف ليكى بيت فى مصر
سليم : مبروك يا حاج
ريهام تنظر إلى مراد وتبتسم
-----☆☆☆☆-----☆☆☆☆
فى الصباح
سلمى : ايوه خلاص صحيت اهوه
نوران: فيه حد ينام لحد دلوقتى
ريهام: سلمى ياستى
كامليا : بقولكوا ايه انجزوا
سلمى : طيب انا هقفل الموبايل واسبقونى انتوا ورحوا وانا هاجى وراكم
زينب : ماشى سلام
وتغلق سلمى الموبايل
وبعد مدة ترتدى ملابسها وتسرح شعرها وتنزل
----☆☆☆☆☆-----
فى القسم فى مكتب احمد النمر
امجد: ايه احمد باشا عامل ايه
احمد: زى الفل
امجد: الل يشوفك دلوقتى ميشوفكشى امبارح ايه كلمت سلمى ولا ايه
احمد: لا محصلشى بس عرفت هعقبها ازاى
امجد: تعاقبها
احمد : ايوه لازم تتعاقب
أمجد: وهتعاقبها ازاى
