ريهام: مين الظابط
نوران بغمزة: وعاملة لينا فيها زعلانة
كامليا : ايوة ياعم يا سهلوه
سارة: ردى يا سوسو وافتحى السماعة
----☆☆☆-------☆☆
فى منزل احمد النمر
امجد : هى نفضت ليك ولا ولا ايه اومال ايه حكاية رقصت معاها والجو كان حلو
احمد: اسكت خالص ولا اقولك قوم امشى من هنا
امجد : بتكرش جوز اختك ماشى يا خال عيالى
احمد: كان يوم أسود يوم ما وفقت ولا بقولك انا سحبت موافقتى
امجد : لا ياباشا خلاص ده انا ما صدقت
احمد : ايوة كدة اظبط
امجد: يارب تردى يا سلمى والنبى علشان احمد يرضى عنى
احمد: ردت
احمد بغضب : اخيرا رديتى
سلمى : بلاش اللهجة دى معايا لو سمحتى انا قولتك لو عرفت ارد هرد
احمد يمسح رأسه : طيب انا كنت قلقان مش اكتر
سارة : رد عليه قوليله كلمة حلوة
ريهام : الواد هيروح منك
سلمى : خودوا كلموه احسن
احمد : فى حد جانبك
سلمى : ايوة
احمد بخضة : مين
سلمى : متقلقشى دول شلة المجانين
احمد : الحمد لله طمنتينى ثم اكمل بتقولى مين شلة المجانين
هايدى : معلشى يا حضرة الظابط اصل سلمى تعبت فجأة وكان لازم نكون جانبها
احمد بخضة : بتقولى ايه تعبت كان مالها ماحد يرد انتوا اتخرصتوا ما حد يرد
البنات بيضحكوا
سلمى للبنات : كفاية كدة عيب
سارة : طيب ردى عليا لا احسن هيموت من القلق ياعينى
هايدى: ردى على حظابط ياسلومة
سلمى : بعد إللى عملتوه مش هعرف ارد
احمد : ايه صوت الضحك ده
سلمى: اصل البنات كانوا بيهزروا وقالوا لك انى تعبانة
احمد بغضب : يعنى ضحكوا عليا
سلمى : ايوة بس انت زعلت
احمد : لا خالص اقفلى الموبايل علشان مبقاشى قليل الذوق واقفل انا
سلمى: طيب اسمعنى بس
احمد وقد أغلق الهاتف
-------☆☆☆☆-------☆☆☆
فى منزل احمد
احمد بغضب : كانوا بيضحكوا عليا يا امجد
امجد : سيبك منهم المهم هجيب بابا وماما امته
احمد : صدق انت معندكشى دم شوف بقولك ايه وانت بتقولى ايه
امجد : هما صحابها عارفوا انك بتحبها وكانوا عاوزين يتاكدوا فعملوا كدة
احمد : ده لو كدة يبقى هيبتى راحت
امجد : ولا راحت ولا حاجة بص انت تقعد فترة مترنش عليها وهى هترن عليك
احمد : همشى وراك المرة دى وربنا يستر
امجد : ها مقولتليشى اجيب بابا وماما امته
احمد : يحدفه بالمخدة : اطلع بره دلوقتى بس عرفت ان اختى كان عندها حق انها تكرهك
امجد : بتكرهنى بجد
احمد : ايوه دى مش بطيقك بس هقولك تعمل ايه
امجد : قول ياعم الرومانسى
احمد :كمان شهر هيكون عيد ميلادها واظن دى مناسبة حلوة وبعدين هات هدية حلوة البنات بتحب الحاجات دى
امجد : لسه شهر
احمد : ايوه
الباب يدق
احمد : مين
ملك: ماما بتقول العشاء جاهز وهات أمجد معاك
احمد : ماشى ثم يلتفت إلى امجد : ماشية معاك عسل ياعم
امجد : كفاية نق وينزلوا،سويا
---‐--☆☆☆----☆☆☆☆☆
فى منزل سيف الروينى
سلمى بصوت : عاجبكوا كدة اهوه قفل السكة
زينب: ايه ياباشا هو القلب دق
سلمى : ولا دق ولا غيره انا ما صدقت انه بدأ يعاملنى حلوه وانى مش هروح الحبس تانى
الباب يدق
والدة سلمى : فى ايه ياحبيبتى صوتك عالى
سلمى : مفيش يا ماما
الام: طيب دى حاجة حلوة اتسلوا بيها يا ولاد
هايدى : شكرا يا طنط
سلمى ايوة كلوا كلوا وسيبونى كدة
سارة : تعالى كلى حد مانعك
-----☆☆☆☆-----
على السفرة فى منزل احمد
امجد ينظر إلى ملك بعين مليئة بالحب
وعند وقعت عين ملك فى عينه شعرت ملك بتوتر
احمد. : هو انت عامل ريجيم ولا ايه ي امجد
امجد : ليه
احمد : بص فى الطبق بتاعك
فينظر فيجد الطبق فارغ
امجد بحرج : نسيت
احمد : إللى واخد عقلك ياعم وينظر إلى اخته فتشعر ملك با ارتباك وتغادر السفرة
بعد فترة يغادر أمجد المنزل
اما البنات فقد تركوا منزل سلمى
------☆☆☆☆----
بعد مرور شهر
سلمى : حاضر يا ماما هصحى اهوة
االام: البنات تحت
سلمى : طيب
وتتفاجئ سلمى : ايه ده انتوا طلعتوا
هايدى : انتى لسه هتفكرى يالا نروح نجيب النتيجة ونطلع على سارة وكامليا
سلمى : طيب انزلى ثوانى هلبس واجى
بعد مرور نصف ساعة
زينب : أخيرا البرنسيسة وصلت
سلمى : بلاش تريقة ويالا
سلمى: انا هروح اجيب النتيجة يا بابا وبعد كدة هروح مع سارة نجيب فستان كتب كتابها
سيف : ماشى بس متاخرشى
سلمى : اوك
سيف : خدى فلوس وعلى فكرة انا عارف نتيجتك مبروك
سلمى : ماشى هات فلوس وقولى نتيجتى
سيف : روحى انتى هاتيها لازم تتعبى
سلمى : ماشى يا بابا وغادرت
----☆☆☆------
امام كلية الاسنان
أمجد: احنا جايين قدام الكلية ليه
احمد : انا سمعت كلامك وهى متاصلتشى وانا عاوز اشوفها اسكت بقى
امجد : ايه ده سلمى جت
ليلتفت احمد مسرعا فلم يجد شيئا
امجد وهو يضحك : جيه اليوم إللى اشوفك فيه بتحب
احمد : ضربه بالبوكس فى وجه
امجد : طيب انا همشى بدل الإسعاف تيجى تاخدنى
احمد: احسن بردوا
بعد مد ة
سلمى : ايه ده انت هنا يا احمد
احمد: ايوه
سلمى : ليه
احمد : جاى اشوف حد زميلى
سلمى: زميلك
احمد باارتباك: ايوة هو مش زميلى اوى
سلمى : معلشى معرفتش اتصل بيك
احمد وهو يصطنع إللامبالاة: لاعادى
هايدى: احنا عازمينك النهاردة على كتب كتاب سارة لازم تيجى
احمد بغضب لانه كان ينتظر سلمى هى من تقول له ذلك : مشغول مش هعرف اجى
سلمى : طيب احنا لازم نمشى يالا ي هايدى
-----☆☆☆☆☆-----☆
فى إحدى محلات الملابس
سارة : أخيرا جيتى انتى عارفة انى مش بعرف اختار
سلمى : عندى مفاجاة
سارة : ايه هى
سلمى : طلعت التانية على الدفعة وشوفت نتايجكم ونجحتوا
نوران : مبروك يا سوسو دى احلى مفأجاة
سلمى : بقولك ايه المحل ده مفهوش حاجة حلوة يالا نروح محل تانى
بعد فترة من الوقت
سلمى: انا تعبت خلاص مش قادرة
زينب : انتى اللى مفيش حاجة عجباكى كأنك العروسة
هايدى انا جعانة
سارة : بقينا الظهر ولسه ما ماشترناشى حاجة
سلمى : فيه مطعم هناك اهو يالا نروح
سارة : انتوا بتستهبلوا بقولكوا كتب كتابى باليل ولسة مجبتش الفستان وانتوا عاوزين تاكلوا
كامليا : اهدى بس هناكل وهنقوم نكمل
---☆☆☆☆----☆☆☆☆☆
فى القسم
يدخل احمد مكتبه فيجد أمجد يجلس ع الكرسى ومعه قطعة تلج يضعها على خده
احمد يضع يداه فى جيبه ويجلس على الكرسى دون ان يتكلم
امجد: اه ياوشى منه لله ربنا ع الظالم وعلى المفترى يااعينى عليكى ياسلمى هتتجوزى واحد مجنون
----☆☆☆☆------
سلمى : شايفين البت اللى قاعدة هناك دى
نوران : مالها
سلمى : بقالها ساعة قاعدة كدة لوحدها انا هروح اشوفها
زينب : استنى انا جاية وياكى
سلمى : هاى أسمى سلمى اسفة ان اقتحمت قاعدتك بس انتى بقالك كتير قاعدة
ملك : اسمى ملك ( ايوه هى ملك أخت احمد محدش يستغرب)
ثم تتقدم زينب وتقدم نفسها وكذلك الباقى
ملك : قاعدة لوحدى مستنية اخويا اصل انا عيدى ميلادى النهاردة وهو المفروض كان مخرجنى
سلمى: ولا تزعل نفسك يا جميل وتتفق مع البنات وبعد مدة ياتى الجرسون بالتورتة فيحتفلوا جميعا
----☆☆☆☆☆-----،
احمد: يالهوى دى ملك فى المطعم
امجد : يالهوى نسيت انا كمان انى هروح
احمد : انا همشى دلوقتى
أمجد: استنى خدنى معاك ولكن دون جدوى فقد غادر احمد بالفعل
-----☆☆☆------☆☆☆
ملك : انا مش عارفة اشكركم ازاى
سلمى : تشكرينا انك تيجى كتب كتاب سارة باليل
ملك : مبروك مقداما وان شاء إللة هاجى
احمد: اسف :يا حبيتى بس غصب عنى
ملك : خلاص صحابى قاموا بالواجب
ليلتفت احمد ليشكرهم : ايه ده شلة المجانين
سلمى باارتباك : طيب هنمشى بقى يا ملك بس متنسيشى باليل
ملك : لا هاجى ان شاء إللة
وغادروا المطعم
سارة بضيق : احنا بقينا العصر ولسة مجبتش حاجة
سلمى : خلاص انا عرفت هتلبسى ايه يالا بس نروح
سارة : هلبس ايه