رواية عشقته فاستغلني الفصل الثاني 2 بقلم امل ناصر
الجزء الثاني عشقته فاستغلنى نوفيلا
حياة: انت حيوان ازى تسمح لنفسك تلمسنى قليل ذوق
امجد: بصى يا اسمك ايه متختبريش صبرى وبكل غرور وكبرياء اخر مره تحشرى منخيرك فى اى حاجه تخصنى ولا هتندمى على اليوم إلى دخلتى فيه كلية الآثار
حياة: تجز على اسنانها بغيظ
رنا: حياة تعالى معايا وكفايه كده فرجتى علينا الجامعه
امير: ايوه كده شاطره يا رنا عقلى صحبتك وعرفيها انا ابقا مين وبكل غرور وكبرياء يذهب الى صديقه عمر
رنا: تمسك حياة من اديها وتذهب بها الى مقعدهم
عمر: انت ايه يا امجد إلى عملته مع البنت دى عيب دى شكلها محترمه جدا
امجد: محترمه ايه وزفت ايه اوعه يغرك الحجاب الى هيا حطاه على شعرها ده
عمر: يا امجد مش كل الناس زى بعض
امجد: لا كلهم زى بعض يا عمر وقفل الموضوع ده بقا علشان أنا دمى محروق جدا
عمر: حاضر يا حبيبي اهدا بس
ماهر: فى غرفة العمليات بيسعف وائل ويقوم بمجهود كبير حته ينقظ حياته
وائل: قلبه توقف وكل الأجهزة صفرت
ماهر: لا مش معقول ويقوم بصدمات كهربائيه أكثر من مره لينقذ وائل وبالفعل بعد عدد من الصدمات يرجع لوائل نبضه مره اخره
ماهر: الحمد لله الحمد لله المريض رجعله نبضه مره تانيه وبعد عدد من الساعات فى غرفة العمليات
اهل وائل يقتلهم الانتظار
امجد: بقالك ايه يا عمر هعدى عليك النهارده نروح نسهر فى البار
عمر: مفيش مشكله نروح
امجد اتفقنا
رنا: انتى عارفه مين ده يا حياة ده امجد الصاوى ابن ابراهيم الصاوى من أكبر رجال الأعمال المصريين
حياة: ده قليل الادب ومش محترم يا رنا شفتي كان بيتحرش بالبنت ازى فى وسط الجامعه ومكنش همه اى حد ده مش متربى
رنا: أهدى يا حبيبتى اعصابك هوه كده شخص مغرور ومتكبر وكل يوم مع واحده شكل
حياة: ربنا يهديه
رنا: يارب بس انتى ملكيش دعوه بيه تانى
حياة: حاضر يا رنا
رحمه: لا تعرف أن تنزل نظرها عن أحمد ووسامته شخص لديه كبرياء غير عادى
احمد: مالك يا رحمه على فكره انا واخد بالى منك كويس اوى بتبصيلى كده ليه
رحمه: اخت بالك ازى وانت بتقرا الملف
احمد عيب السوال ده يا باش مهندسه
رحمه: تبتسم أسفه يا باش مهندس أنا مش قصدى حاجه
احمد: لا وله يهمك بس احنا هنا علشان نشتغل مش علشان نبنى علاقات عاطفيه فهمه يا رحمه
رحمه: تشعر بالاحراج الشديد أسفه يا باش مهندس
احمد: حصل خير
رحمه: بعد اذنك هروح الحمام
احمد: اتفضلى
رحمه: تذهب الى الحمام هوه فاكر نفسه ايه يعنى علشان يحرجنى كده بس انا الى غلطانه انا الى عماله ابصلو أوى
مهو بصراحه حلو اوي ابن الايه وكمان واثق من نفسو بس ماشي يا باش مهندس حصل خير أنا كمان هعمل زيك وتغسل وجهها بالماء وتخرج إلى المكتب تكمل عملها
احمد: انتى كويسه
رحمه: الحمد لله يا باشا مهندس فى نعمه
احمد: تمام
حياة: خلصت يومها الدراسى ورجعت البيت وهيا متعصبة جدا
فاطمه: حمدلله على السلامه قلب ماما
حياة: الله يسلمك يا ست الكل
فاطمه: مالك يا حياة فى حاجه حصلت زعلتلك
حياة: هغير هدومى وصلى ورجعلك احكيلك على كل حاجه يا ماما
فاطمه: ماشي يا حببتى اكون جهزتلك الاكل
حياة: لا هاكل مع بابا واحمد لم يرجعه
فاطمه: يا حببتى دول هيتاخرو
حياة: عادى اصلا مش جعانه
فاطمه: ماشي يا حببتى
تذهب حياة إلى تغيير ملابسها وتقضية فروض الصلاه
احمد: على وشك انتهاء عمله
رحمه: هتحتاجنى فى حاجه تانى يا باش مهندس
احمد: لا يا رحمه لو حبه تروحى اتفضلى أنا شويه وهمشي أنا كمان علشان اروح استلم العربيه بتاعتى
رحمه: خلاص هستناك اوصلك بعربيتى
احمد: مفيش داعى علشان متتاخريش
رحمه: لا هستناك
احمد: اوك
نرجع الى المستشفى فى غرفه العمليات
ماهر انقذ حياه وائل وخرج من غرفت العمليات وطلب من الممرض باسم أن ينقل وائل إلى العناية المركزة
باسم: حاضر يا دكتور
ماهر : يخرج إلى أهل وائل إلى الانتظار حرقهم بره
اسماعيل: والد وائل طمنى يا دكتور
طولتو اوى جوه طمنى على ابنى
ماهر: اهدا حضرتك العمليه كانت صعبه جدا واحنا دلوقتي نقلنه وائل دلوقتي للعنايه المركزه وادعولو 24 ساعه الجايه تعدى على خير
اسماعيل: متشكر أوى يا دكتور
ماهر: العفو ده شغلى ربنا يطمنكم عليه
احمد: يذهب مع رحمه الى المكانيكى ليستلم السياره بتاعته
احمد: ازيك يا اسطا
عبدو: الحمد لله يا باش مهندس
احمد: العربيه خلصت
عبدو: اه خلصت يا باش مهندس
احمد: طيب ممكن استلمها
عبدو: اكيد يا باش مهندس وكمان خليت الصبى غسلها
احمد: شكرا يا اسطا عبدو
رحمه: طيب يا باش مهندس امشي أنا بقا
احمد: شكرا يا رحمه على التوصيله فى رعاية الله
وتذهب رحمه الى منزلها
ويذهب احمد الى منزله
فاطمه: حمد لله على السلامه يا حبيبي
احمد: الله يسلمك يا ماما حياة رجعت
فاطمه: اه يا حبيبي رجعت ومردتش تاكل غير لم ترجع انت وباباك
احمد: هيا فين يا ماما
فاطمه: فى الاوضه بتاعتها يا حبيبي
احمد: أنا هخش اشفها يذهب إلى الغرفه ويقوم بلخبط
حياة: اتفضل جالسه على سجادة الصلاة بتقرا قران
احمد: صدق الله العظيم
حياة: صدق الله العظيم عامل ايه يا قلبي
احمد: الحمد لله يا حبيبت اخوكى احكيلي بقا عملتى ايه فى الجامعة النهارده
حياة: ملامح وجهها تتغير وتحزن
احمد: مالك يا حبيبتى ايه الى حصل وخدها فى حضنه
حياة: زعلت وبدأت بالبكاء
احمد: لا لا حياه ايه الى زعلك كده
