رواية رغم فارق السن الفصل التاسع عشر 19 بقلم هاجر جمال
*رغم فرق السن*
*الفصل 19*
لهفه:عاصم هروح لهنا ونيهال
عاصم بمشاكسه:سيبيهم هترخمى عليهم
لهفه بدهشه:انا برخم..بلاش انت
عاصم:قصدك ان انا رخم
لهفه بثقه:اه
قام بسرعه عشان يمسكها ملحقش طلعت هى من المكتب وضحك
لهفه خبطت ع باب مكتب هنا
هنا بجديه:ادخل
لهفه بمرح:الله الله بقينا عندنا وظيفه وبقينا محترمين
هنا بفرحه:لهفه تعالى
قامت حضنتها جامد
هنا:واحشانى اوى
لهفه:يا سلام ما انتى ما ساعت مشتغلتى وانتى مش معبرانى انتى ونيهال
هنا بضحك:معلش الشغل بقى..تعالى نرةح لنيهال ونقعد فى كافيه
راحو عند مكتب نيهال و وافقو قدامه
لهفه:مين ده
هنا:دا حازم اللى بيدربها
لهفه بابتسامه:اها قولتيلى
لهفه زقت الباب جامد ودخلت وهما اتخضو
لهفه بابتسامه:سورى هناخد نيهال سويه
حازم:اه اوى اوى اضلا دا معاد الاستراحه..عن اذنكو
نيهال بحب:واحشانى..كملت بغيط مش تخبطى الاول خضتينا
لهفه بغرور:دى شركه جوزى اعمل اللى انا عايزاه
نيهال بضحك:مااااشى
لهفه بخبث:سمعت مقابلتكم الاوله وكان فى ابتسامات متبادله ها
هنا ونيهال:عرفتى منين
لهفه:العصفوره قالتلى
هنا:والله ما فى حاجه بس مساعده
نيهال:اه بالضبط كده مش اكتر
لهفه بابتسامه:بكره نشوف..بصو عاصم جابلى اى..طلعت الموبايل
هنا بحب:مبروك عليكى
نيهال بسرحان:عايز حد كده يفاجئنى كل شويه ويبقى ملكى كده
لهفه وهنا :واى تانى
نيهال:ها ولا حاجه
هنا:عندك حق ي نيهال والله
لهفه بضحك:انتى كمان..بنات حسه ان ايامنا الجايه كلها هتبقى حلوه لينا كلنا
هنا ونيهال:يارب
رن تليفون لهفه وابتسمت لما شافت الاسم..حبت ترخم شويه
عاصم:الو
لهفه بدلال:الو مين معايا
عاصم باستغراب:مين معاكى مش عارفه صوتى يا لهفه
لهفه:ما تخلص بقى وتقول مين الله
عاصم:لهفه انتى عارفه ان انا عاصم
لهفه:اااااه..عايز اى
عاصم:تعالى عايزك شو
*رغم فرق السن*
*تكمله الفصل19*
عاصم:تعالى عايزك شويه
لهفه:اوكى جايه..هقوم بقى ي بنات
هنا بمرح:ماشيه معاك ي عم
نيهال بمزاح:الله بسهلو
ضحكت عليهم لهفه ومشيت
لهفه مكنتش عارفه ترجع مكتب عاصم..فخلت حد من الشباب يوصلها..عاصم شاف نظرات الشاب اتجنن قام مره واحده
الشاب:اهو مكتب عاصم بيه
لهفه بابتسامه:شكرا
الشاب باعجاب:العفو
عاصم بجديه:روح ع شغلك
لهفه لفت ايديها حول عنقته لانها تعلم غار عليها بشده
لهفه بدلع:مالك ي عصومى
عاصم بضحك:انتى بتقلبى مزاجى مره واحده كده ازاى
لهفه:حبيبتك بقى
جه وقت انهم يروحو البيت..فى العربيه عاصم ولهفه وره والسواق قدام..لهفه حد دراعها ع كتف عاصم
لهفه بدلع:ما تجيب بوسه
هنا ضحك السواق..عاصم اعتصب عليه
عاصم:ايه اللى بيضحك
السواق:لا مفيش
لهفه:يلا بقى
عاصم بابتسامه:لما نروح البيت
لهفه باصرار:لا انا عايزه دلوقتى
عاصم بضحك:امرى لله اركن ع جنب وروح فى اى حته كده
السواق:حاضر
عاصم:تعالى بقى
لصقها فى باب العربيه..قبلها بشغف وحب وهى بادلته..بعد عنها
عاصم:ها ارتحتى
لهفه بكسوف:اوووووى
ضحك عاصم بشده عليها
كملو طريقهم للبيت
