رواية احببته وتزوجت اخيه الجزء الثامن عشر 18 كاملة
حببته_وتزوجت_اخيه
الفصل الثامن عشر😍
حبيبه: هه ولا يهمنى
مصطفى قرب منها : متاكده ان ميهمكيش حاجه
حبيبه بدلع :انا ع طول واثقه ف نفسى ى صاصا
مصطفى:هاا
حبيبه: ههههههههههه سلامتك من الهاا
مصطفى: هههههه غلبتينى تعالى نجهز الاطباق ع الاكل ما يوصل
حبيبه دخلت المطبخ تجهز الاطباق جرس الباب رن الدليفرى وصل ى بيبه
قعدو الاتنين ياكلو وبعدين حبيبه دخلت المطبخ غسلت الاطباق الاوضه وقعدت قدام المرايا
مصطفى: وانا كمان
حبيبه: انت كمان ايه
مصطفى: احط معاكى من اللى بتحطيه دا
حبيبه: هههههه دا مرطب للبشره هتحط منه
مصطفى: اه احط هههههههه
حبيبه: ههههه ى خساره كليه الشرطه
مصطفى:لا احنا جامدين اووى بس بحب اناغشك
حبيبه بخجل : والله طب قوم بقى خلينى اخلص
مصطفى بيغمزلها وبيضحك بمكر: مستنيكى اهو
حبيبه: مصطفى مش عاوزه استعباط هتنام تنام مؤدب مش هتنام مؤدب اطلع بره
مصطفى: اه كدا جوزك حبيبك
حبيبه : ههه لا والله
مصطفى : خلاص هقعد مؤدب
حبيبه: شطور
مصطفى شدها طب يلا بقى ننام وأخدها ف حضنه
حبيبه: هو لازم انام كدا يعنى
مصطفى: ايه مش عاوزه مش كنتى دايما تقوليلى دا مكانك نسيتى ولا ايه
حبيبه بأسف: تؤ لا منستش بس انا مش قادره برضو انسى اللى عملته مش قادره انساه بحاول والله بس اول ما تقرب لبقدر ابعدك ولا فائده ابقى معاك الحياه الا. رسمتها معاك حاسه انها انهارت ملحقتش افرح
مصطفى كلامها أثر فيه اووى ومش عارف يقولها ايه : حاولى تنسى وحياة مصطفى عندك
حبيبه هزت راسها وبدأت تروح ف النوم ومصطفى كمان نام
********
تانى يوم الصبح
حبييه صحت ع صوت الفون
امينه: ازيك ى روحى عامله ايه
حبيبه: الحمدلله ى ماما انتى عامله ايه وحشتينى اوووى
امينه: الحمدلله والله انتى اكتر ى روحى
حبيبه: بابا عامل ايه
امينه: الحمدلله ، قالى كلمى حبيبه عرفيها اننا هنروحلها النهارده شويه
حبيبه بفرحه :بجد ى ماما هتيجو امتى تعالو دلوقتى
امينه: هههههههههه لا مش اوى كدا ع المغرب كدا هنيجى
حبيبه: ماشى ى ماما تشرفو ف اى وقت
مصطفى قاعد ع السرير ومربع رجليه
حبيبه بخضه:ى لهووووى انت قاعد كدا ليه
مصطفى: ههههه ى لهوى عليا انا ، صباح الهنا
حبيبه: صباح النور ، قاعد كدا من امتى
مصطفى: من ساعه وحشتينى اوووى
حبيبه: ههههه بتتجسس عليا
مصطفى قام وقف وحضنها: ابدااا والله بس حسيت بيكى وانتى بتقومى من حضنى ، رجع لورا وايديه ع وسطها
حبيبه : قولى بقى هو ازاى بنام ونقوم وانا ف حضنك برضو
مصطفى:بصراحه بصراحه انا لما بلاقيكى بعدت بحضنك تانى
حبيبه: هههههههه مجنون انت اووى ، يلا علشان اجهزلك الفطار
********
يوسف: ى صباح الهنا
منى: ههههههه مش قولنا مفيش كلام الا لما نلبس الدبل
يوسف: نعم ى اختى الله يرحم
منى: يرحم ايه انت هتفضحنى ههههه
يوسف: اتعدلى كدا احسنلك
منى: مش بتهدد انا ى بابا
يوسف: ومالو بس امسكك ف ايديا بس المهم مصطفى كلمنى
منى: ايه اللى حصل
يوسف: بيقولى شاف ايمن ههههههه والله كنت حاسس بسخونه ف الفون كان بيطلع منه ناار
منى: ولسه هههههههه اما يتقابلو ف الخطوبه بتاعتنا
يوسف: لأ كل الا دا انتى عاوزه تبوظى اليوم والله مصطفى يقتله لو شافه تانى
منى: لا متقلقش هههههههه مستنيه اليوم دا اووى
يوسف : والله يعنى مستنيه اليوم دا علشان كدا بس ى اهوى ع حظى الاسود
منى بدلع: كدا ى سوسو زعلانه منك
يوسف: نعم ى اختى سوسو دا يبقى مين
منى: سوسو انت ى روحى
يوسف: اللهى تطلع روحك ى بعيده انا غلطان وحدة زفت ربنا يتولانى
منى: ههههههههههه ع قلبك انا
يوسف: والله متحملك علشان بحبك بس
********
مصطفى: والله منورين انا كنت هكلمك والله ى عم محمد تيجى انت وماما امينه شويه علشان حبيبه
محمد: انا قولت لامينه والله تعالى حبيبه وحشتنى تشوفها شويه
حبيبه: انتو اكتر والله ى بابا
امينه: اجازتك هتخلص امتى ى مصطفى
مصطفى بيبص لحبييه: والله ى ماما انا ما عاوزها تخلص خالص
محمد: ههههه هتعمل ايه بقى لازم هتخلص
امينه: ربنا يصالحلكو يااارب ويسعدكو
حبيبه: منى قالتلى أن مامتها كلمتك علشان خطوبه منى
امينه: اه وقالتلى أن العريس صاحب مصطفى
مصطفى: هههه يوسف صاحبى من ايام الابتدائى محترم وأهله ناس محترمين
محمد: انت محترم وكويس ى مصطفى واكيد معارفك كلهم زيك ربنا يهديكو ياارب
مصطفى: ربنا يخليك ى عم محمد ، ايه ى بيبه مش هنتعشى ولا ايه
حبيبه: حاضر هقوم اجهز اهو ، تعالى ى ماما معايا
حبيبه ومامتها ف المطبخ
امينه : كويس انك نادتيلى كنت عاوزه اطمن عليكى
حبيبه: حاسه بيكى والله ى ماما عيونك باين عليها
امينه :انتى كويسه ى حبيبتى امورك تمام قلقانه عليك مش عارفه ليه حاسه ان فيكى حاجه
حبيبه حضنتها: انا الحمدلله والله ى ماما كويسه متقلقيش عليا مصطفى كويس معايا جداا وبيحبنى بس كان بنا شويه زعل وخلاص
امينه: ربنا يهديكو ياااارب ى حبيبتى
*******
بعد العشا قعدو كلهم سوا يهزرو وأمينه تحكى مواقف لحبيبه وهى صغيره واد ايه هى كانت شقيه
محمد : ههههههههه ربنا يسعدكو ياااارب ، هنقوم احنا بقى
حبيبه: ليه ى بابا لسه بدرى خليك شويه
محمد: بقالنا كتير هنا بقى معلشى المره الجايه تبقو عندنا بس تباتو بقى
مصطفى: ومالو ى عمو
محمد: هسبقك انا بقى ع اما تسلمى وتحضنى ى امينه اكون طلعت العربيه من الركوع
امينه بتسلم ع حبيبه ومصطفى : خلى بالك منها ى مصطفى
مصطفى: ف عيونى والله
امينه: شدو حلكو شويه بقى وهاتولنا بيبى صغير يقولى ى تيتا
حبيبه بمكر : ههههههههههه مش دلوقتى ى ماما
مصطفى حس انها بتتريق بيكلم نفسه: طب اصبرى عليا بس
امينه: مع السلامه ى حبيبتى ونزلت
مصطفى بيقفل باب الشقه وبيبص لحبيبه وبيتكلم بتريقه: مش دلوقتى ى ماما قصدك ايه ى ست حبيبه
حبيبه: هههههههه انا قولت حاجه
مصطفى: لا والله عليا برضو
حبيبه طلعت جرى ع الاوضه ولسه هتقفل الباب مصطفى حط ايديه ودخل وقفله وبدأ يقرب منها
حبيبه: مصطفى والله اصوت الم عليك الناس
مصطفى : صوتى يلا بتقوليلها مش دلوقتى ليه ها بتستفزينى تعالى وانا اجبلك دلوقتى
حبيبه بخجل: بطل قله ادب انا مقولتش كدا
مصطفى قرب منها ولف ايديه ع وسطها وقرب من شفايفها وبصوت هادى : والله اومال قولتى ايه
حبيبه وشها احمر جاامد وبتحاول تبعد
مصطفى بيشدها ليه اكتر وبيحرك وشه ع وشها: ها كنتى بتقولى ايه
حبيبه بصوت هادى جدااا: مصطفى خلاص
مصطفى قرب من ودنها: خلاص ايه وبدأ يبوسها ف رقبتها وشفايفها برقه وايديه يحركها ع جسمها وفجأه شالها حطها ع السرير وقرب منها وهمسلها: انا مش هلمسك غير برضاكى انتى لما تكونى انتى كمان عاوزه كدا
حبيبه بصتله بكل حب اد ايه هو بيحاول يخليها تسامحه حطت راسها ع صدره وحضنته
مصطفى حضنها جااامد كأنه بيوصلها اد ايه هى غاليه عنده وعاوز يخبيها من الناس كلها ف حضنه
التاسع عشر من هنا
التاسع عشر من هنا